Çapkın Patron ( TAMAMLANDI )

Ölmemiş

Onlar sessizdi ama onların yerine kendini yerlere atan iki kişi vardı. Birini tanıyordum da diğeri Arzen'in neyi oluyordu ki ?

" Şu kim tanıyor musunuz ? "

Sorduğum soru üzerine bizimkilerin gözleri kendini yere atmış ağlayan kadına döndü.

Atakan : Hayır ilk defa gördüm.

Lara : Annesi falandır.

" Arzen'in annesi ölmemiş miydi ? "

Sorduğum soruyu ikiside cevapsız bırakmıştı. Kafamdaki soruları sormayı bir kenara bırakıp Aras'ın yanına doğru gitmiştim.

Aras ve Mert ellerindeki kürekle toprak atıyorlardı. Aras benim yanlarına geldiğimi görünce elindekini bırakıp hızla bana sarılmıştı.

Aras : Gitti... annem gibi , benim yüzümden gitti aynı annem gibi.

Aras hiç iyi değildi , bunun herkes farkındaydı. İşte bu yüzden Mert bile Aras'a bir şey demeyi bırakmıştı. Arada göz ucuyla Aras'a bakıyordu ve üzüldüğü her halinden belliydi.

" Tamam kardeşim şimdi bırakma kendini. Hem Arzen seni böyle görse üzülürdü. "

Mert : Göremiyor ama ! İstediğin kadar beter ol Aras Yaman ! Arzen bu hâline anca gülerdi.

Mert , elindeki küreği başka birisine verip yanımıza gelmişti. Aras benden ayrılıp Mert'e bakmıştı. Mert'in tek derdinin Aras'ın canını daha fazla yakmak olduğunu anlayabilirdi herkes .

Aras : Mert...

Metin : Senin yüzünden ölmüş kızım !

Arkamızdan gelen sesle sesin sahibine dönmüştük. Hatta eminim herkes gelen sese bakmıştır.

Arzen'in babası olduğunu bildiğimiz adam hızla gelip Aras'ı ittirmişti.

Aras , sendeleyerek geriye doğru gidince mecburen Mert tutmuştu.

" Beyefendi ne yapıyorsunuz sakin olur musunuz ? "

Metin : Ne sakin olması ya ! Siz benim kızımı öldürdünüz şikayetçiyim hepinizden !

Aras : Ben böyle olsun istemezdim...

Metin : Ama oldu öldürdün kızımı ! Hapishaneye girmek istemiyorsan dediğimi yapacaksın çocuk !

Mert : Ne ?! Ne isteyeceksin ? Para mı ?

Metin : Sen karışma Mert !

Mert Aras'ı bırakıp Arzen'in babasının önüne geçti.

Mert : Öncelikle o sesini kıs ! Ya bu kadar mı diye dedim içimden , bu kadar düştü mü bu adam ? Düşmemişsin , sen zaten hep böyleydin. Ne zamandan beri Arzen'i kızınız gibi görmeye başladınız ? Veya şöyle soruyum size bu cenazeye hangi sıfatla , hangi yüzle geldiniz ? Meryem Hanımda kendini yerden yere atıyor , kendini yere atmadan önce keşke Arzen'i çöp atar gibi atmasaydı. Yaşarken yoktunuz , her anne diye baba diye ağladığında yine yoktunuz. Yine olmayın , timsah gözyaşlarına ihtiyacımız yok. Şimdi al şu " Anneyim ben !" diye ağlayan anne bozuntusunu defolun gidin !

Mert cümlesini bitirir bitirmez Arzen'in babası Mert'e vurmak için elini kaldırmıştı.

Eli Mert'in yüzüne inmeden birisi tarafından tutulmuştu.

' Cenazede yapılmaması gereken bütün soytarılığı yaptınız bence ! '

Metin : Sen kimsin be ?!

' Önemsiz birisiyim , tıpkı sizin gibi . Bence artık haddinizi aşmadan sessiz bir şekilde gitmelisiniz ! '

Adını bilmediğim çocuk Metin Bey'in elini tutup sıkıyordu. Sıktığını Metin Bey'in yüzündeki değişimlerden anlıyordum.