YILDIZLARIN ALTINDA [BERDEL]

HASTALIK

Uyandığımda başım aşırı derecede ağrıyodu Miran beni uyandırmıştı "Gülüm çok ateşin var senin" dediğinde yeniden öksürmeye başladım "Sen uzan ben sana kahvaltı hazırlayıp getiriyim" cevap bile veremiyordum Miran mutfaga indi yaklaşık 10 dk sonra Miran odaya elimde tepsiyle geldi tepsiyi yatağın üstüne bıraktı çorba yapmıştı bana yedirmeye çalışıyordu elimi hareket ettirecek halim yoktu

"Yemicem Miran midem bulanıyo" dediğimde Miran bana çorbayı zorla yedirmişti "Gülüm uyu biraz kendine gel hadi" dediğinde tepki vermeden gözlerimi kapattım yaklaşık 1 saat sonra uyandığımda Miran yanımda oturuyodu kalkmaya çalıştığımda " Sen hiç kalkma güzelim" dedi ona bakıp güldüm gözlerimi kapattığımda alnımdan öptüğünü hissettim hafifçe gülümsedim

Aklımdan geçen şeyler beni deli ediyordu beni seviyor muydu yoksa tek amacı oynayıp bırakmak mı bilmiyordum ama ona yakın olma isteği içimde her zaman daha da büyüyordu.

Gözlerimi açtığımda saat akşam 8'di yemek yapmak için kalkmaya çalıştım Miran "Uyu sen gülüm ben seni uyandırırım" dedi yaklaşık yarım saat sonra Miran beni uyandırdı "Hadi gülüm kalk yemek yemeye gidiyoruz" dedi altıma bir tane eşofman giyip üstüme de bir tane t-shirt giydikten sonra Miran'ın yanına indim

"Hadi gidelim" dediğimde Miran güldü "Bu halde mi" dedi "Evet bu halde" dedim ondan sonra hiçbir şekilde cevap vermeden dışarıya çıktı Ben de arkasından gittim arabaya bindik gidene kadar şarkı dinledik arabada çalan şarkı Kargo-Yıldızların Altında'ydı şarkıyı çok seviyodum

Miran elimi tuttu ve öptü onun yanındayken kendimi her şekilde daha iyi hissediyordum nedenini bilmiyorum ona aşık olmadığımı biliyorum sadece 2 hafta sonra düğünümüz vardı Miran beni seviyor muydu hiçbir şekilde bilmememe rağmen onunla evlenmek zorundaydım sanırım ben ona gerçekten aşık oluyorum bu hissettiklerim neydi bilmiyorum her şey kafamda çok belirsizdi neden böyleydi ne için böyleydi hiçbir fikrim yok aklımdan ne gelinlik modeli ne de düğünümün olacağı yer vardı Büyük ihtimalle hepsini Miran'ın yengesi annesi ve yengemle annem halletmişti bile bana sormadan banim neyi düşündüğümü bilmeden her şey o kadar karmakarışıktı ki ne yapmam gerektiğini bile bilmiyordum.

yemek yiyeceğimiz yere gittik hasta olduğum için ne yiceğimi bilmiyordum Miran bir şeyler söyledi onun söylediği şeylerden birkaç bir şey atıştırdım daha sonra eve geçtiğimizde direkt yatağa girdim uyuma isteği geliyordu hemen uyudum üstümü bile değiştirmemiştim hemen sabah olduğunda Miran "Ateşin daha da çok çıkmış" dedi hemen ardından "Hastaneye gideceğiz ve itiraz istemiyorum" dedi sonra hemen arabayı otoparktan almaya gitti hızla arabayı getirdi Miran arabayı olması gerektiğinden fazla hızlı sürüyordu benim için endişelendiği her yerden belliydi beni seviyordu galiba artık ikilemde kalmaktan yorulmuştum onun yanındayken aşırı güvende hissetsem de ona güvenmek için daha erken olduğunu düşünüyordum aradan yarım saat geçti hastaneye gelmiştik Miran'ın beni bu kadar önemsemesi her ne kadar hoşuma gitse de ondan kuşku duyuyordum