Kimsenin bilmediği, afedersiniz Bucky, Pietro ve Wanda dışında kimsenin bilmediği ikinci adım Antonina'nın kısaltması olan Nina'yla bana seslenen sesin sahibine döndüğümde küçük çaplı bir şok geçirdim.
Hades, terk edilmiş köhne bir metronun eski raylarından birinin üzerine basıyordu.
"Vay canına! Ne kadar konukseversin? Buraya kadar gelmene gerek yoktu." dedim "Şöyle sihirli bir kapı mapı bir şey açsan da yeterli olurdu."
Yakışıklı ve ölü beyazı çehresini tamamlayan güçlü çene kemiklerini gözlerimin önüne seren bir gülüşle bana baktı "Mükemmelliyetçi biriyim Nina."
"Pekala, bana sadece Pietro Nina derdi." ve Barnes.
Hades sırıttı "Pietro'nun artık bunu önemseyeceğini sanmıyorum." dedi tehlikeli gülüşüyle.
El fenerini elimde sıkıca tutup, bir silah olarak kullanmak üzere hazırladım "Ne demek o? Pietro'ya bir şey mi yaptın?"
Hades bu kez nazikçe gülümsedi "Tatlı Nina. Korkuların bile öyle hayat dolu ki... Böyle şeyleri çok özlemiştim. Merak etme, Pietro gayet iyi ve güvende. Yalnızca senden sakladığı bazı şeyler var ve ben aranıza girmek istemem."
"Ah anladım. Zihnimi bulandırmaya çalışıyorsun." dedim gülerek.
Hades nazik gülüşünü bozmadan koluna girmem için kolunu bana doğru uzatınca, aramızdaki birkaç adımlık mesafeyi kapattım ve gidip koluna girdim.
"Pietro'yla güzel anlar geçirmen için elimden gelen her şeyi yaptığımı bilmeni isterim Nina."
"Şunu kesecek misin yaşlı dostum?" diye sordum kolunu biraz sıkıp.
"Loki de pek genç sayılmazdı. Bence sen yaşlı adamlarla arası iyi olan birisin." dedi.
Gözlerimi devirdim "Tanrılar Sidik Yarıştırıyor Programı'na Hoşgeldiniz. Bu gece açılışta Hades var."
Yaramaz bir çocuk gibi kıkırdadı ve korkudan altıma etmeme sebep olacak bir şey yaptı.
Gözleriyle, baktığı yerlerde derin yarıklar oluşturarak yeri hızla yarmaya başladı.
Yarıklar o kadar derindi ki neredeyse dünyanın çekirdeğini görüyordum.
Bana dönüp tatlılıkla "Yeni evine hoşgeldin." dedi.
"Bir saniye?" dedim "Yeni ev mi? Pietro'yu alıp gidebileceğimi söylemiştin!"
Omuz silkti "Birisi senden önce davrandı zaten."
"Hades! Seni adi orospu çocuğu!" diye bağırdım, yarıklardan birinin içine çekilirken.
Yakışıklı yüzü en ufak bir kaygı taşımaksızın, yerin dibine doğru ilerledikçe parlıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
OVER AGAIN | AVENGERS
FanfictionTamam, Avengers'ın ebeveyn olmaları fikri çok sevimli görünse de büyük bir kıyamet Dünya'ya yaklaşıyorken "biz evde çocuk büyütmek istiyoruz, emekli olduk" tavırları çok can sıkıcıydı. Karşımdaki adam sabırsızca bana bakarken hala anlayamamıştım. "İ...
