OVER AGAIN | AVENGERS

29. KIŞ ASKERİ İÇİN ÜZGÜNÜM

"Pietro?"

"Nina?"

Koşup kollarına atıldığımda bir an geriye dönüp Hades'e baktım "Sanmıştım ki..."

"Ben sözümü tutarım Nina." Dedi Hades gülümseyerek.

Yerin dibine girmeden önce, metroda bana söylediği saçmalıklar da neydi o zaman?

Pietro inanamaz gözlerle bana bakarken birden kollarımın arasından çekilip "Ne işin var burada?" Diye sordu öfkeyle.

Yanağına bir tane patlattım "Dalga mı geçiyorsun benimle be?"

Yüzümü ellerinin arasına aldı "Buradan hemen çıkmak zorundasın Nina."

Delice bir kahkaha attım, hemen ardından ağlamaya başladım "Benden ayrılmak için ölmeyi mi bekliyordun?"

Pietro sıkıntılı bir ifadeyle ensesini kaşıdı "Tam olarak öyle sayılmaz."

Gözlerimi şokla açıp, bu kez diğer yanağına bir tane patlattım "Dalga geçiyordum seni gerizekalı!"

Hades "Lütfen tadını çıkarın, ben biraz ofis işleriyle meşgul olup sizi yalnız bırakayım. Eminim yeni ölen birileri dosya onayı olmadığı için cehenneme geçemiyordur. Gidip yardım edeyim." Dedi.

"İyi edersin yaşlı adam!" Diye bağırdım ona.

Kapının kapanma sesini duyunca Pietro'ya döndüm.

"Sana anlatacak uzun bir hikayem var." Dedi.

Nefesimin kesilmeye başladığını hissediyordum.

"Benden ayrılıyor musun?" Diye sordum.

"Evet dersem ağlayacaksın değil mi?" Diye sordu.

Başımla onayladım.

"Peki bunun için vaktimiz olmayabilir, o yüzden bu soru biraz beklemek zorunda."

Titreyen alt dudağımı dişlerimin arasına alıp onu dinlemeye başladım.

Saatler sonra konuşması bittiğinde soluk renkli yatağında oturmuş, kurumaya yüz tutmuş gözyaşlarımı siliyordum "Yani ben bir laboratuar deneyiyim?" Diye sordum korkuyla.

Pietro elimi tuttu "Hayır Nina. Hiçbir zaman senin üzerindeki çalışmalarında başarılı olamadılar. Dış dünyaya açılmana bu yüzden izin verdiler, sen onlar için çöptün."

Elimi elinden kurtardım "Teşekkür ederim, çöp olmak kendimi daha iyi hissettirdi."

Ofladı "Şu haline bak! Gerçek bir Stark'sın!"

Burun kıvırdım "Biyolojik olarak Stark'ım. Ve özüme bakarsak..."

Yaşadığım bütün hayat yalanlardan ibaret.

Kendimden nefret etmemi sağlayacak bir umutla sordum "Beni hiç sevdin mi? Yani gerçek anlamda?"

Bana sarıldı "Yemin ederim Crystal gelene kadar sana aşıktım."

"Bu bir teselli olabilir teşekkürler Şimşek Mcqueen." Dedim ve der demez elimle ağzımı kapadım "Aman tanrım! Lanet olsun! Laf çarpmak ve alaycılık konusunda Tony'den bile daha iyiyim! Bu beni bir Stark yapar."

Başını salladı ve güldü "Üzerine bastın." Biraz bekledi ve "Bu arada çok üzgünüm." Dedi.

"Ne için?" Diye sordum.

"Kış Askeri için?" Dedi şaşkınlıkla.

Asıl şaşırması gereken bendim "Neden bahsediyorsun?" Diye sordum panikle.

"Karpov seni dondurmadan önce onu idam ettirmişti. Hatırlamıyor musun?" Diye sordu.

Derin bir nefes aldım "Pietro! Neden bahsettiğin hakkında en ufak bir fikrim bile yok."

Pietro benden daha şaşkındı "Hades sana hafızanı geri verdiklerini söyledi! Doksan dört yazında, Wanda, sen ve ben yeni uyandırıldığımızda olanları hatırla." Dedi.

"Pietro." Dedim göğsümü daraltan sıkıntılı bir nefes daha alırken "Ben doksan dört yazında iki yaşındaydım."

Panikle "Hayır hayır!" Diye söylendi, elimi tuttu "Bu senin Kış Askeri'ne, benim de Crystal'e aşık olduğum yaz! Nasıl hatırlamazsın? Onunla beraber iyice asileşmiştin. Karpov seni zincire bile vurdu. Kış Askeri'ni dünyanın başka başka yerlerine göreve yolladı. Ama siz hep birbirinizi buldunuz ve birbirinize döndünüz Nina! Kaçmaya çalıştığınız gece Kış Askeri'ni idam ettiler ve sen de kendi rızanla dondurulmak istedin, hafızanı sildirdin! Bana gelip bu acıya dayanamıyorum, demiştin!"

Odanın içinde zayıf, mavi ışıltılar bırakarak sağa sola doğru hızla koşan Pietro'nun gözlerindeki delilik pırıltıları beni o kadar korkutmaya başlamıştı ki korkudan ağlamak üzereydim.

Birden hızını kesip yanıma geldi "Sana anlattıklarıma inanmıyor musun? Howard ve Maria'nın kızısın! Kış Askeri senin sevgilindi. Hafızanı sildikten sonra Crystal'i kaçırıp beni tehdit ettiler. Seninle kaldım çünkü seni de öldürmelerinden korkuyordum. Kış Askeri'ni gözümün önünde boğdular!"

"Benden uzak dur!" Diye bağırdım yataktan yavaşça kalkarken.

Başını ellerinin arasına aldı "Bu bir tuzaktı! Seni ele geçirmek için beni kullandılar! Nina! Tanrım! Senden kaç yılını çalmışlar? On üç yaşında sevgili olduğumuz zamandan sonrasını hatırlamıyor musun?"