My Bestfriends Brother

Chapter 17

I almost finished 3 shots of alcohol. Hindi ko alam at sobra akong apektado sa buhay ko ngayon at naisipan kung magpakalasing.

I already felt tipsy at pa unti unti nang umiikot ang paningin ko pero nagawa ko paring mag request ng another shot sa bartender and binigyan na man niya ako. I gulp my 4th shot of cocktail napangiwi pa ako nang malasahan ang pait nito.

Napatingin ako sa phone ko na kanina pa nag ba vibrate. His calling again.  I've been avoiding him for two weeks now. Matapos kung mabasa yung mensahe na iyon mula kay Jasmine.

Ayokong makigulo sa kanila lalo na at may dinadala na si Jasmine. His been calling me forever at ini ignore ko lang iyon minsan pa nga ini off ko ang phone ko huwag lang niya akong matawagan.

I changed the password of my condo since malaya siyang nakakapasok dahil alam niya ang password. And I informed my secretary not to let him in and tell him that I'm at a meeting para hindi na siya mag pumilit pang pumasok.

It's a torture for me since there are times that I really miss him pero ayokong maging dahilan para hindi niya panagutan ang bata sa sinapupunan ni Jasmine.

I tried my best not to cross paths with him para narin hindi na mas lumalim ang nararamdaman ko sa kanya. It'll just pass at mawawala rin ito, hopefully.

Umorder ulit ako ng cocktail. When I glance back at my phone I see Vallery's name on the screen. Walang pagdadalawang isip ko iyon sinagot.

"Hello Val." I said in a tipsy voice. Wala akong narinig sa kabilang linya kaya kumunot ang noo ko at tiningnan ang screen pa balik nagbabakasakaling na end call yun pero hindi naman.

"Helllloooooooo." I shout dahil baka hindi niya narinig dahil nga sa lahas ng tugtog dito sa bar.

"Where are you?" naihulog ko ang siko ko na nakatukod sa edge ng counter ng marinig ko ang barituno niyang boses.

Para ba akong nanghina bigla kahit yung tinig lang niya ang narinig ko. Fuck I really hate this feeling.

"I swear to God Kate. If you're doing something stu-" hindi ko na siya pinatapos at pinatay ko na ang tawag.

Ininom ko muna ang pang limang tequila ko hindi na siya ulit tumawag pero ini off ko parin ang phone ko para hindi na talaga niya ako matatawagan kung may balak man siyang tumawag ulit.

Inilibot ko ang paningin sa paligid. Trying to appreciate the scenery kahit hindi naman kaayaaya. Kahit saan ka tumingin lahat may ka partner na at halos nag me make out na yung iba. Yung iba sumasayaw sa dancefloor habang yung iba ay wasted na.

I just watched them for a few minutes bago ako humarap sa bartender at nag request ulit ng cocktail. Nag hintay ako sa tequila ko ng may maramdaman akong tumabi sakin. Hindi man lang niya nilagyan ng isang silya na gap at talagang sa tabi ko pa.

"Are you alone." Napalingon ako sa kanya. Lumingon ako sa likod ko thinking na baka hindi ako tinatanong niya.

"Are you talking to me?" Parang tanga kong tinuro ang sarili ko.

Narinig ko ang mahina niyang tawa. Kung titingnan gwapo naman siya,maskulado at mabango. Humahalimuyak ang pabango niya sa imong ko. Manly but not enough.

"You're funny."

"Is that a compliment?" Hindi nakaligtas sakin ang dimple niya na lumitaw ng ngumiti siya. Kung ibang babae lang ako baka sa ngiti lang niya ay nahulog na ako pero hindi ako ibang babae.

"Bakit mag isa ka lang?"

"Dahil wala akong kasama?" na tawa lang siya sa sagot ko.

"You're drunk."