𝗧𝗛𝗘 𝗗𝗔𝗥𝗘 (𝗠𝗢𝗡𝗧𝗜𝗩𝗜𝗟𝗟𝗔 𝗦𝗘𝗥𝗜𝗘𝗦 #4)

THIRTY-ONE

"Finally..." Sabi ko sa isip ko.

We're finally done, after so many weeks of shooting I must say we're finally closing the door for this movie. I am forever grateful that I become a part of this. This is like a roller coaster journey that will surely make me realize how unfair life made to everyone.

While we are watching the whole movie I cry the whole time because of how Emma suffered during her life. All her life she was alone, she keep on being a strong independent woman not until Marco came into her life and join her on her journey, not every story is just a happy sometimes we face a struggle that will be made us much strong, Emma confesses her feelings same with Marco they love each other but at the end of the story, Marco died because of an accident that the reason why Emma is getting trauma. She suffer so much and lost her loved ones they feel that the Universe is so unfair to her.

While I was doing the scene na sobrang heartbreaking iniisip ko na what if ako yung nasa sitwasyon ni Emma na gano'n yung nawala na lahat ng sa akin tipong kinuha na nila sa akin.

"Lord, bakit? Bakit kailangan pati si Marco kinuha niyo pa. Siya na lang mayroon ako pero bakit kinailangan niyo pa siya kunin sa akin." Sabi ko sobrang iyak na iyak ako tapos sinabayan pa ng ulan na scene kaya nakalagpak ako sa lupa habang kasabay ng pagpatak ng luha sa mata ko ay ang pagbagsak ng ulan sa akin.

"This scene is my favorite," sabi ko ng mapunta na kami sa scene na yun.

"Deserve ng isang Nevaeh Montivilla ang best actress award," sabi ni Jacob kaya naman nag agree ang mga kasamahan ko.

"Grabe naman kayo," sabi ko sa kanila.

Nagpatuloy pa rin kami sa asaran.

"Palakpakan niyo mga sarili niyo guys, I am forever grateful that you choose me to be the main character because this movie made me so much realization in life that I can bring along the way of my journey. While we are doing this video I met a different person just like me we are just strangers and turn out to become a friend and now we surely miss this bond hoping that we can do it again." Sabi ko sa kanila.

"You made our school proud, please give a round of applause to yourself." Sabi ni Mrs. Carmen na nasa stage.

Nasa court kami ngayon dahil bibigyan nila kami ng certificate kung saan para sa recognition and also participation namin sa movie.

"No matter what the result we are still proud of you guys because you made it, be proud to yourself." Sabi ni Pres Yana kaya muli kami nagpalakpakan.

"I just want to call Ms. Nevaeh Montivilla and Mr. John Karlos Murillo to come here to give their experience or message." Sabi ni VP Elvie kaya tumayo agad ako gano'n din si Jk.

Nakaalalay si Jk habang paakyat ako kaya nararamdaman ko ang tingin ng mga tao pero hindi ko na lang piangtuunan ng atensyon.

"Hello po," bati ko sa kanila pagkalapit ko.

"Hi," sabi ni Pres.

Inabot sa akin ni Vp ang mic kaya naman nagpasalamat ako saka humarap sa mga student.

"Hi guys, allow me to introduce myself. My name is Nevaeh Montivilla, a  hummss student, vlogger, and also full-time taong bahay. I know a lot of you knows me as introverted and competitive and yes it was me before not until I became a part of the movie project and had the main role. I can say I am grateful because my journey as Emma in the movie is like a roller coaster with flying colors. Takot ako sa maraming tao ayoko makipag-socialize dala ng trauma pero nung sinubukan ko ulit naging masaya ako, I met a wonderful person who made me feel how to become happy. Every time they tell me a story about their life on how happy they are because they have friends that they can call when they are not okay. Ang dami ko bagay na natutunan na forever ko ipagpasasalamat. Kailangan ko lang talaga i-face yung fear ko tapos kailangan ko subukan ang mga bagay ng wala akong maramdaman na regrets. It will always be my favorite part of my life. Thank you so much for accepting from who I am right now, I don't need to mention your names you know who are guys so thank you so much. Salamat sa mga guro, student, student leader for choosing me I will be forever grateful that chose me. Salamat po, muli Nevaeh Montivilla magandang araw po sa ating lahat." Sabi ko saka nag bow at inabot ang mic kay VP saka tumabi kay Jk.

"So proud of you bebs," bulong ni Jk kaya nginitian ko lang siya.

Hindi na 'to nakapagsalita ng magsalita si Vp Elvie.

"What a inspirational message coming from Ms. Montivilla, yes Ms. Montivilla is right about being introverted I was the one who witness how she is being alone and always at the library nagpapalipas ng oras kakabasa ng book kaya siguro sobrang talino. Minsan ko na rin natanong sa isip ko kung kumakain pa ba siya dahil miski minsan ay hindi ko siya nakita sa canteen." Sabi ni VP.

"We're so proud to have you Ms. Montivilla, baonin mo lang ang mga natutunan mo habang ginagawa niyo yung movie." Sabi ni Pres kaya tumango ako.

"Ngayon naman pakinggan natin ang gusto sabihin ni Mr. Murillo," sabi ni Sec Xyrielle sabay abot ng mic kay Jk kaya naman hinaplos ko siya sa likod.

"Kaya mo yan," sabi ko rito bago siya naglakad papunta sa harapan.

"Hays," sabi niya kaya natawa ang mga tao napansin ko na napabuntong hininga siya.

Kinakabahan ata ang isang 'to halata kasi nanginginig yung kamay ko niya na may hawak na mic.

"Hindi ako sanay magsalita sa harap ng maraming tao tapos nasa harap niyo pa ako isa 'to sa mga hindi ko gusto, halata naman siguro na kinakabahan ako pero hayaan niyo na lang guys. Mas sanay ako sa harap ng camera magsalita kaya halos buong buhay ko sa harap lang ng camera makapal mukha ko hindi sa personal. Alam kung ang iniisip na iba sa akin mayabang ako, suplado, tahimik lang pero gano'n lang talaga ako pero once maging close tayo nag iingay naman ako minsan depende sa kasama ko." Sabi nito.

"We love you John Karlos," sigaw nila kaya napangiti ako.

Hindi na ako naapektuhan ngayon lalo at alam ko naman gusto ako ni Jk at ilang beses naman niya yun sa akin pinatunayan kaya wala dapat ako ika-overthink dahil hindi naman hinahayaan ni Jk na mag-overthink ako.

"Isa sa mga natutunan ko ay kahalagahan ng loveteam, natutunan ko na pahalagahan yung loveteam ko hindi lang sa harap ng camera kasama na sa likod ng camera. Halos kasama ko na si Nevaeh sa araw araw dahil nasasanay na ako na kasama siya, sabi lang sa amin gawin namin ang makakaya namin para maging comfortable kami sa isa't isa pero hindi pa lang sa gano'n lang matatapos ang lahat. Halos sa araw araw na kasama ko siya naging magkaibigan na kami, mas naging comfortable na kami hindi na kami naiilang sa presence ng bawat isa kaya siguro yun ang rason bakit madali na lang sa amin yung scene na dalawa kami. Ang gagaling ng mga kasama ko proud ako sa inyo sana makasama ko pa kayo sa susunod na may ganito. Salamat sa tiwala niyo sa amin, salamat sa suporta at sa umaapaw na pagmamahal. Mahal ko kayong lahat." Sabi ni Jk saka nag bow kaya naman nagpalakpakan ang mga tao.

"We also love you Jk, opps as a friend lang yun Nevaeh wag ka na magselos. Mahal ka rin namin." Sabi ni Vp dahilan para magsisigaw ang mga student.

"Calm down student, quiet." Sabi ni Mrs. Carmen kaya natahimik sila.

"Ano ang sigaw natin?" Sabi ni Pres Yana.

"Label reveal," sigaw nila.

"Hindi ko marinig, lakasan niyo." Sabi ni Sec.

"Label reveal, label reveal, label reveal." Paulit ulit pa nila na sigaw.

"Pagbigyan niyo naman sila, uhaw kami sa chismis kaya sige na spill the label." Sabi ni Vp na halatang kinikilig.

"Guys we're just friends," sabi ko pero mukha naman hindi sila naniniwala.

"Guys, malalaman niyo rin yan abang lang kayo sa mga youtube channel namin ng update. Sa ngayon friends muna kami." Sabi ni Jk.

"So... It means mag le-level up sila into next label." Sabi ni Sec kaya nagkatinginan kami ni Jk saka natawa.

Nagpatuloy lang sa speech si Mrs. Carmen kaya naman bumalik na kami sa upuan namin.

"Label reveal na ba?" Sabi ni Jk kaya tinarayan ko siya.

"I prefer the lowkey type, keep it lowkey." Sabi ko rito.

"Sige bebs,"

"Bebs mo mukha mo,"

"Edi love,"

"Mama mo love,"

"Edi I love you," sabi niya kaya natahimik ako.

"See? Effective," sabi niya kaya napailing na lang ako.

"I love you Jk," sabi ko kaya halata ang pagkagulat kaya hindi ko na maiwasan matawa.

"Quits na tayo," sabi ko rito.