-𝐈𝐕-

132 15 0
                                    


"Gelmek ister misin" diye sordu profesör hiddleston

"A-anlamadım profesör" diye sordum

"Üzgünüm yanlış anlaşılmak istemem, bu saatte otobüs kaldığını sanmıyorum bayan Dupont eğer isterseniz sizi evinize bırakabilirim" diye yanıtladı

daha bu adamı tanımıyorum bile

"Bir öğrencimi bu saatte burada bu şekilde bırakmak benim için kabul edilir Bir sey değil anais." Dedi  gülümseyerek

Daha sonra kafama bir kaç yağmur damlası düşmeye başladı, hadi ama şimdi sırası mıydı

"yağmur çiseleyemeye başladı, hasta olup derslerimden geri kalmanı istemem"

Söylediği şey üzerine teklifini kabul ettim.  Sonuçta hastalanıp Benedict'in derslerinden geri kalmak istemiyordumm. Hem  en fazla ne olabilir ki?

arabanın önünden dolanıp şoför koltuğunun yanına oturdum

"Teklifiniz için teşekkür ederim" çok mahçup olmuştum.

"Asıl ben teşekkür ederim anais."

Anlamayarak bay hiddleston'nın yüzüne baktım

"Bana yol arkadaşı olduğun için sağol" dedi
Kendini açıklamaya çalışarak

Evimi tarif etmeye başladım bay hiddleston'a.

"Bu saatte ne işin vardı dışarıda Anais, son ders 2 saat önce değil miydi? yani beni yanlış anlama sadece evde olman gerekmiyor mu?" Dedi bay hiddleston

Beni mi sorguluyordu bu adam

"Şey arkadaşımla biraz okul çıkışı oyalandım, saatin farkına varamadım profesör"

Ona bayan doleres tarafından azarlanıp  Benedict'in odasına gittiğimi söyleyemezdim sonuçta

"Sizin bu saatte okulda ne işiniz vardı profesör"

Bu sefer gözlerini yoldan ayırıp yüzüme bakmaya başladı, benim onu sorgulamam hoşuna gitmemişti

"Yani genelde bu saatte pek öğretmen kalmaz okulda"

"Müdür ile bir konu hakkında konuşuyorduk"

Yol boyunca başka bir şey konuşmamıştık

Bir süre sonra evimin olduğu sokağa girdik arabayla

"Sanırım geldik"

Arabayı durduracak yer olmadığı için evimizin karşı sokağında durdurmak zorunda kaldı, kemerimi çıkarttıktan sonra bay hiddleston'a döndüm. Dışarıya bakıyordu

Bu sefer bende dışarıya baktım, yağan yağmur daha da şiddetliydi. Keşke ceketimi unutmasaydım.

Yan tarafıma döndüğümde tom hiddleston'nın bakışları bacaklarımdaydı

Bu havada neden etek giydiğimi sorguluyor gibiydi
Galiba salak olduğumu düşünüyor.

Benim ona baktığımı farkedince yüzüme baktı

"Ceketin yok mu?"

"Hayır okulda unuttum profesör"

Bay hiddleston arka koltuktan siyah bir şemsiye aldı ve bana verdi

𝐋ü𝐭𝐮𝐟 -𝐭𝐨𝐦 𝐡𝐢𝐝𝐝𝐥𝐞𝐬𝐭𝐨𝐧-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin