𝐋ü𝐭𝐮𝐟 -𝐭𝐨𝐦 𝐡𝐢𝐝𝐝𝐥𝐞𝐬𝐭𝐨𝐧-

-𝐕𝐈𝐈𝐈-

İyi okumalar.

"Anais yemeğini yemeden masadan kalkmak yok"

Masada sinirli gözlerle bana bakan anneme baktım, bugün yine Bir şeyler olmuş anlaşılan

"Yemek istemiyorum" dedim yüzümü buruşturarak

Tabii ki yalan söylüyordum bu akşam bizimkiler ile bara gidecektik bu yüzden kendimi acındırmam gerekiyordu

Annem ilk önce doğru söyleyip söylemediğimi anlamak için bir süre benim gözlerime baktı ve ayağa kalkıp yanıma geldi

Lütfen anlamış olmasın lütfen..

"Noldu, bugün bir şey mi oldu" dedi yanımdaki sandalyeye oturarak

"Marc yine ailesi ile tartışmış, ona üzülüyorum.."

Annem marc ve ailesini tanıyordu hatta yakınlardı, bu yüzden izin vermesinin tek yolu bildiği şeyleri ona karşı kullanmaktı.

Annem daha cevap vermeden tekrardan konuşmaya başladım

"Moralinin düzelmesi için onu dışarı çıkartmak istiyoruz Charles ile, tek kalırsa daha çok kötü olacak" dedim annemin gözlerinin içine bakarken

"Tamam ara gelsinler bize, hem yalnız kalmış olmazlar"

Siktir
İşler hiç istediğim gibi gitmiyor.

"Ya anne lütfen, izin ver" diye yalvardım bu sefer

"Beni kandırmaya mı çalışıyorsun sen! Yok marc üzgünmüş falan. Olmaz bu dönem Derslerinde başarılı olmak zorundasın, yine o başına buyruk hallerini çekemem" diyip masadaki tabakları toplamaya başladı

Evet haklıydı çok gurur duyulacak bir evlat olmayabilirim ama o da mükemmel bir ebeveyn değil sonuçta

"Benimde biraz eğlenmeye hakkım var anne lütfen" dedim arkasından mutfağa girerek

"Olmaz anais, kim bilir kiminle nereye gideceksin" dedi sinirle

"Anne gerçekten marc yanımızda olacak, bana güvenmiyorsan ona güven bari"

Söylediklerimden sonra önce yüzüme baktı daha sonra ellerini havluya silip cebindeki telefonu çıkardı

Telefondan bir kaç tuşa bastıktan sonra telefonu kulağına götürdü

"Alo, marc oğlum nasılsın" dedi yüzü yumuşarken

Gerçekten bana inanmıyor muydu?
Ben üvey olduğumu düşünmeye başladım.

"Bende iyiyim oğlum sağol, anais bu akşam Charles ile bir yerlere gidecekmiş. Sende gidiyor musun onlarla" sorusunu sorduktan sonra yanımdan uzaklaşmaya başladı

Bende annem uzaklaşınca masada bilerek tabağımda bıraktığım yemeği hızlıca yemeye başladım

Bir kaç dakika sonra annem yanıma gelip  gidebileceğimi söyledi, tabii içkili bir ortama gideceğimizi bildiği için az içmemi söylemişti. Bende hızlıca odama çıkıp neler giyebileceğime baktım, gideceğimiz bara daha önce hiç gitmemiştik. Bu yüzden ilk gidişim kusursuz olmalıydı.

Dolabımda giyebileceğim şeylere bakarken alt taraftaki kutuya gözüm takıldı. Kutuyu görmemle birlikte eski anılar aklıma gelmişti. Geçen dönem Joseph'in doğum günümde aldığı hediyeydi  bu. Kutuyu elime aldım ve içindeki elbiseyi çıkarttım, bence bu elbiseyi giyebilirim.