UMUT [ VegasPete ]

BÖLÜM 22

Pete okul çıkışı Polden ayrılıp bir kaç saat kütüphanede ders çalıştıktan sonra, eve geçecekken havanın güzel olmasını fırsat bilip taksiyi es geçti ve yürümek istedi. Vegas toplantısının uzadığını ve gelemeyeceğini söylemişti. Sahil kenarında o yakınlaşmayı yaşadıklarından beridir Vegasa karşı tutkusu dahada artmıştı. Sürekli onun yanında değilmiş gibi birde temas etmek istiyordu. O gece onun dudaklarında eriyen bedeninin, yine onun dokunuşları ile alevlenmesini istiyordu. Yol boyunca aklındaki düşüncelerle yürürken çalan telefonu ile düşüncelerinden sıyrıldı. Cebinden çıkardığı telefondaki yabancı numarayı görünce kim olduğunu bilemese de açtı.

-Alo?

-Yanındaki piç çabuk toparlanmış, kaldığımız yerden devam eder miyiz bir ara?

-S-sen!

-Evet ben... Ama adımı bilmiyor oluşun kalbimi kırıyor Pete. O kadar yaşanmışlığımız var değil mi?

-S-sen nasıl buldun numaramı?

-Tin. Adım Tin.

-Adın umurumda değil sakın arama beni bir daha!

-O herif her yerde beni sorduruyormuş. Bulunca ne yapabilecekse, ama bulamazda zaten sence o kadar kolay yakayı ele verecek biri miyim?

-Dua et seni bulmasın. Emin ol elinde tuz buz olursun.

-Dua et önce ben seni bulmayayım Pete, yoksa elimde-..

-Kes! Sakın arama beni bir daha sakın!

Telefonu kapatıp gördüğü ilk banka oturdu. Korkuyla hızlanan kalbini tutup sakinleşmeye çalıştı. Telefonu kapatırken duyduğu histerik gülüş ile buruşturduğu yüzünü bir süre toparlayamadı. Derin nefeslerle kendini sakinleştirmeye çalışırken tekrar çalan telefonu büyük bir sinirle açtı.

-NE VAR NE RAHAT BIRAK BENİ!

-Pete?

-V-vegas?

Damarlarından geçen sinir dalgasıyla kimin aradığına hiç bakmadan açtığı telefonda duyduğu sesle kala kaldı .

-Nerdesin?

-Okulun arka sokağında bir bankta oturuyorum.

-Bekle orda.

Vegas toplantı arasında aradığı çocuğun korku ve sinir dolu sesini duyunca toplantıyı es geçip direkt çıktı şirketten. Yaklaşık 15 dakika sonra Petenin tarif ettiği yere gelmişti. Bankta dağılmış şekilde oturan çocuğu gördüğünde arabayı öylece bırakıp fırladı ve yanına koştu. Önünde diz çöküp elini yanaklarında ve saçlarında gezdirdikten sonra ellerini tuttu.

-Sevgilim?

-Vegas?

-Geldim bebeğim, ne oldu hadi söyle bana?

-Vegas ben hep senin başına dert açıyorum değil mi?

-Sen benim en güzel derdimsin Pete, o ne demek öyle?

Pete titreyen vücuduna hükmedemezken Vegas dahada endişelense de belli etmemeye çalıştı. Petenin yanaklarını tutup okşadı ve alnına küçük bir öpücük bıraktı.

-Vegas, bitmeyen bir döngüdeyim sanki. Bir sorunu atlatsam yenisi dikiliyor önümde, kötü zamanlar geçirdim, geçiriyorum. Olduğum durumdan ne zaman sıyrılırım, yaşadıklarımı ne zaman hallederim ya da bu mevzuları ne zaman atlatırım bilmiyorum. Ama bildiğim tek bir şey var tüm bunları atlatırken ve atlattığımda yanımda bir tek sen ol istiyorum.

-Olucam Pete. Şu ellerini tuttum ya bırakmam ki asla.

-Seninle olmayı çok seviyorum Vegas. Hiç bir şey yapmasak bile, ne olursa olsun seninleyken her şey çok daha iyi oluyor sevgilim.