Hard To Love ● Taegyu

Find it hard to trust

Soobin×beomgyu

Beom:
Soobin bana taehyun'un
numarasını verebilirmisin?

Soobin 10/C:
Neden??

Beom:
Bir şey sormam lazım

Soobin 10/C:
Taehyunun ödevini mi
Atacaksın bekle vereyim
**********

Beom:
Teşekkürler

Taehyun ×beomgyu

Beom:
Fotoğraf *
Ödevin

Tae:
Sanada iyi akşamlar beom
Sen nasılsın ben de iyiyim sağol sorduğun için 😊

Beom:
İyi akşamlar Taehyun
Ben mi ben kötüyüm tüm gece sizin ödevleriniİ yapıp kendiminkileri yapamayacağım için
Sağol sorduğun için😊

Tae:
Yoksa yoruldun mu gellim mi yardım etmeye

Beom:
Gel derdim ama senin bu aptal şakanla umutlanıp bekleyerek vakit kaybedemem ayrıca evimi bile bilmiyorsun

Tae:
Yoo
Biliyorum

Beom:
Nerden biliyon sen buraya yeni taşınmadın mı

Tae:
Evet yeni taşındım ama
Bil bakim nereye taşındım ya da kimin
Evinin karşısına🤭

Beom:
Ne saçmalıyosun  tae

Tae:
Benim için bi kısaltma bulmuşsun çok hoş
Camdan dışarı bak daha doğrusu karşı apartmana bak

Beom:
Neden geldin bu şehre senden uzakta olurum sanmıştım annem buraya taşınalım diyince şimdi tam karşımdasın senden kurtuluş yok

Tae:
Geçmişi geçmişte bırakalım komşum  ve evet benden kurtuluşun yok ama bence bu iyi bir şey
İyi geceler beom tabi çığlık atarak kendini öldürmeyi denemeyi bırakırsan iyi bir gece geçirebilirsin😊

Beom:
Sen beni mi izliyorsun?
S

abah çalan iğrenç alarmın sesi ile uyandım. inanmıyorum uyuya kalmıştım telaşlanamadım bile "sanırım artık alıştım" dedim kendi kendime.
Elimi yüzümü yıkayıp eşyalarımı toparladım üzerimi giyindim çantama rast gele bir kaç defter koydum. Artık hazırdım kahvaltı etmeye gerekduymadığım gibi ayakkabı bağacıklarımı bağlamayada gerek duymadım yavaş ve tembelce evden çıktım bu halimle okula gitmemek için her şeyi yapabilirdim uykusuz ve hastaydım. Ama lanet olası anlaşma yüzünden okula gidiyordum çünkü teslim edilmesi gereken ödevleri vardı.

Kafamı kaldırdığımda okul kapısının önünde duruyordum. Bahçe bomboştu ancak onun aksine sınıflardan gelen seslere bakılırsa oralar doluydu. Ne kadar istemesemde içeri girdim okul koridorundan yavaşça yürüdükten sonra ellerim sınıfın kapı kolu ile buluştu tam arkamdaki sınıfın kapısı açıktı ve ön sıradakiler bana bakıyordu ama onlar beni tanımıyordu bu yüzden bana bir şey diyemezlerdi burada istediğim kadar durabilirdim ama o zaman bidaha asla okula gelmemem gerekirdi çünkü anlaşmaya karşı gelmiş olurdum ve bu da tüm okula özelliklede Taehyun'a günlüğümü okurlar demek oluyordu.
Ben bunları düşünürken arkamdan gelen ses ile kafamı oraya çevirdim sarışın uzun boylu tatlı bir çocuk duruyordu karşımda.
"Selm ben  hueningkai  senden bir yaş küçüğüm sanırım 9/E nin yerini biliyormusun"

Küçüğün sorusu ile hemen yanıtladım
"Evet seni götürebilirim istersen" dedim
"Yok sağol ama bana yerini tarif etsen yeterli ben bulurum"
"Peki öyleyse bu koridorun sonuna git orada merdivenler var bir üst kata çık tuvaletlerin yanındaki sınıf 9/E olacaktır"
"Teşekkürler ama seninde yardıma ihtiyacın var gibi duruyor"
Gözleriyle kapıyı işaret ederken demişti bunu
"Teşekkür ederim ama ben hallederim"
"Sen bilirsin  bye"
"Bay bay"
İçeride benim adımı duyunca hemen içeri girdim herkes ban baksada umuramadab "BURADA" diye bağırdım. Hızlıca yerime geçtim taehyunun garip bakışları arasında sırama oturdum.

İkinci dersin son on dakikasına girmiş olmamıza rağmen hiç vakit geçmiyordu tenefüste soobinler bana kızmamıştı oysa onların ödevlerini yapmamıştım her şeyi boş verip uyumaya karar verdim.Şuan resmen hastalıktan geberiyordum. Hocanın dersin son on dakikasında serbest bıraktığını çıkan seslerden anlamıştım. Taehyun kulağıma doğru eğilip beni dürttü umursamadım sesi şu an ninni gibi geliyodu taki soobin lafı geçene kadar hızla ayaklandım.
"Ne ne dedin sen"
"Diyorum ki soobinler seni tenefüstte arka bahçeye çağırıyorlar ve bir sonraki derse giremeyeceğini söylediler son olrak ben de orada olucam"
"Ne s-sen gelme"
"Yoo gelcem"
Tam ağzımı açıp konuşacakken zilin çalmasıyla susmuştum. Korku içerisinde tuvalete gidip elimi yüzümü yıkadım zil çalana kadar orada bekledim, eğer taehyun da orada olursa eskidende olsa ondan hoşlandığımı öğrenmiş olurdu ve bu benim için ölüm demekti. Zil çalınca yavaş ve korkak adımlarla arka bahçeye gittim.
Soobin sadece gülümsüyordu yanında yeonjun, lia , ryujin, ve yeji öylece duruyorlardı ellerinde ise benim günlüğüm vardı. Herzaman yaptıkları buydu ellerinde günlüğüm vardı beni onunla tehtit ediyorlardı.
Kendimle savaş vermeyi bırakıp oraya ilerledim korkuyordum hemde öyle böyle değil...
"İlk kim başlamak ister ?"
Yeji tam ağazını açacakken nöbetçi öğrenci geldi.
"10/C'den soobin ,yeji ,lia ,ryujin ,yeonjun ,Taehyun ve beomgyu siz misiniz?"
"Evet?" dedi soobin sorgular bir sesle "
"öğretmen sizi çağarıyor"
"Hass..."
"Siz gidin ben beomgyu'nun işine bakarım"
"Ama hoca kızar"
"Beomgyu düştü revire gittiler dersin"
"Tamam"
"Benimle nasıl ilgilenecaksin Taehyun küçükken yaptığın gibi yönelimim ile mi tehtit edeceksin beni dövecekmisin?"
"Normalde zeki birisin beom ama bu sefer tutturamadın canım"
"Ne yapacaksın o zaman"
"Eve git beom"
"Ne "
"Hastalıktan geberiyorsun sabahtan beri uyumamak için savaş veriyorsun eve git dinlen."
"Şaka mı yapıyorsun sen bana merhamet etmezsin"
"Bu sefer şaka yapmıyorum beom bu günlük sana karşı merhametliyim soobin sorarsa bir şeyler uydurursun çok abartmadığın sürece inanır"
"Çantam yukarıda kaldı"
" ben çıkışta sana getiririm"
"Tamam" sanırım ilk defa bana merhamet ediyordu eğer hala günlük tutuyor olsaydım bugünün tarihi için altın mürekkepli bir kalem almam gerekecekti.

.
.
.
.
.
.
.
.
.

Tüm gün okulda bu bölümü düşündüm milyon tane senaryo kurdum ama en çok beğendiğim bu oldu .kısa oldu ama olsun.❣️