Saat dört olmuştu iki saattir uyuyordum. Uyanmamı sağlayan şey çalan kapı olmuştu kapıyı açtığımda karşımda taehyun'u görmeyi beklemiyordum. "Neden geldin?" Gözleriyle elindeki çantayı işaret etti "çantan" dedi.çantamı aldıktan sonra kapıyı biraz daha araladım"Gelsene"
Taehyun'un anlatımı; Yavaşça içeri girdim etraf beomgyu gibi kokuyordu yıllarca yönelimi yüzünden kalbini kırdığım çocuktan hoşlanıyordum. Kendi kendime keşke onunla daha yeni karşılaşmış olsaydım dedim çünkü o zaman ona hiç zarar vermiş olamazdım.
Dakikalardır sadece halıya bakıyorduk beom daha yeni kalktığı için saçları ve üstü dağılmıştı ve bu haliyle oldukça tatlı duruyordu keşke ona bunu söyleyebilseydim. "Daha iyimisin?" Sadece kafasını salamakla yetindi. "Beom mutfak nerede?" "Susadın mı, ben sana getiririm bekle" "Hayır, sana annemin yaptığı meşhur çaydan yapmak istiyorum" "Gerek yok Taehyun ben iyiyim" "Buraya gel beom" bana doğru gelen beomgyu'ya baktım oldukça bitkin görünüyordu. Yanıma oturdu ona doğru dönüp elimi alanına koydum yanıyordu "Beom bide iyi olduğunu söylüyorsun çok ateşin var, evde ateş düşürücü varmı?" Evet anlamında kafasını salladı.
Beomgyu'nun anlatımı; Taehyun'un peşinden mutfağa gitmiştim ilaç içip gidecektim ama ilacı içtikten sonra beni yanına çekti ve şimdide yaptığı çayın mükkemelliği hakkında bir şeyler mırıldanıyordu. "Senin annen hostesti dimi?" Taehyun 'un bu saçma sorusu ile kafamı halı desenlerinden kaldırdım "evet" "Baban ne iş yapıyo" "Kalp cerrahı" "Yani seninle ilgilenmiyorlar" "Evet pek ilgilenmezler çok nadiren evde olurlar" "Demek bu yüzden sürekli hastasın" "Ne bizim okula geleli daha iki gün olmadı mı" "jun senden bahsetmişti" "Hmhm"
"Hadi beom kalk elini yüzünü yıkayalım ateşin düşer" "Hayır düşmez"
Taehyun zorla beni çekiştirerek yattığım koltuktan kaldırmıştı. Şimdi ise yüzümü soğuk suyla ıslamış ve birde alnıma ıslak bir bez koyup beni yatağıma yatırmıştı. "Çayı beğendin mi?" "Benden övgü arama Taehyun" "Bak sana küçükken yaptığım şeyleri unutalım, yeni bir başlangıç yapalım olmaz mı?" Bana ufak bir çocukmuş gibi oldukça masum bakıyordu eğer geçmişte bana bunları yaptığını unutabilseydim şu an hemen onu affederdim.
"Taehyun senin bana yaptıklarını nasıl unutmamı bekliyorsun sırf yönelimim yüzünden beni dövdün kendi işlerini bana yaptırdın beni sevdiğim çocuğa zarar vermekle tehtit ettin sırf bana gıcık olduğun için sınav kağıtlarımı değiştirdin sen bunları yapmamış olsaydın şu an çok daha iyi bir hayat yaşıyor olabilirdim"
"Peki haklısın bir şey diyemem sadece bana bir şans daha ver vermesen bile benim ödevlerimi yapmanı istemiyorum."
Kendimi kötü hissetmiştim. Sanırım ona bir şans daha verirsem o beni soobinlerden korurdu ne de olsa yeonjun onun kuzeniydi.
"Tamam sana bir şans daha vericem ama soobinlerden beni koruyacaksın onların elinden günlüğümü alacaksın"
"Peki, yaparım, bundan basit ne var"
"Madem bu kadar basit ne diye beni bekletiyorsun yeonjun'la konuşup hallet"
"Bana bir gün ver beom, ayrıca benim şu an gitmem gerekiyor sen dinlen tamammı kötü olursan yarın okula gelme" Taehyun'un bu tavrı çok hoşuma gitmişti artık kendime ait bir oyuncağım vardı.
"Taehyun ama soobinlerin ödevlerini yapmam gerek" tatlı bir bakış atıp söylemiştim işe yaraması için şuan tanrıya yalvarıyordum. Taehyun derin bir nefes bırakıp cevap verdi "ben yaparım" sanırım buydu sıra bendeydi Taehyun onu affetmem için her şeyi yapardı ve ben neden bunu çıkarlarım için kullanmayacaktım ki...
. . . . . . . .
Baya kısa oldu ama geçiş bölümü o yüzden. Okulda herkes hasta olmuş derslerin çoğu boş geçiyo o arada yazdım bu bölümü neyse bye❣️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
