BÜYÜK OYUN

11

" Kalender kıpırdayıp durma be artık kardeşim"

"E napim acıyor, BİLEREK ACITIYORSUN DİMİ "

odadan bir şlap sesi yükseldi.

Turan Kalander'in ensesine vurdu .

"Bağırma lan kız korkuyor"

Haklıydı. Korkmuştu.

Hepsi en başından Kalender'in suçuydu.

Hayır yani dolap kapısını insanca açmak varken niye kapıya vurur ki. Hadi oda tamam kapıya vurunca niye çığlık atarak vurdu.

Onu da geçtim bu dolap yerinde sabit değilmiydi. Nasıl düştü.

Gizem'im içeri girince öyle korkmuştu ki anlatamam.

Neyse ki olanları anlatınca rahatlamıştı.

Şimdi koynuma sinmisti.

Başını öptüm.

Odaya  Er girmesi ile bakışlarım kapıya döndü.

Selam verdi ve konuşmaya başladı.

"Komutanım, Korkut albay sizi v-"

Gözleri perimin üstündeydi.

Sinirle soludum.

"Tamam sen çık biz geliyoruz"

Sanırım çok sesli nefes vermiştim çünkü perim bana döndü .

Başını öptüm ve bir şey yok dercesine gülümsedim.

"Hadi gel bakalım"

"Hi?"

Başımı arkaya attim ve kısık bir kahkaha attim.

Ayağa kalkıp elimi uzattım.

Biraz duraksadı ama sonra gülümseyip elini tuttum.

Beraber Korkut albay'ın odasına doğru gittik .

Kapıyı çaldım ve gir komutuyla içeri girdik.

Girmemizle perimin bağırıp uçması bir oldu.

"Ömeeer"

"Gizemimmm"

Perim Ömer'in boynuna elini doladı. Ömer de perimin belime elini dolanmıştı.

İçimi bir anda kıskançlık kapladı.

Albaya baktım. Albayın yüzünde bir duygu vardi. Endişe, korku?

Koltuklarda oturan bir adam vardı. Perime baktı.

"Bizi unuttun mu hanımefendi"

"İbrahim abii"

Perim o adama da sarıldı.

Sonra bana döndü.

"Bu Ömer en yakın arkadaşım bu da İbrahim abi. Ömer ve İbrahim abi bu kişide Arda abi"

Perimin sesi ile ona döndüm.

"Ömer bizimkiler nerde?"

Kilit soruydu sanırım. Çünkü odada derin bir sesizlik oldu.

"Ömer? İbrahim abi"

Sesi titremişti.

İbrahim, perime baktı ve iç çekti.

"Güzelim gel otur"

Perim oturmuştu.

Bakıştılar.

İbrahim konuştu.

"Güzelim okul servisi kaza-"

"Neee nolur bir şey olmadı diyin noluuuuuur"