ကမ္ဘာပျက်ကပ်မှာ ကျွန်​တော်ဝက်ဖြစ်လာတယ် [Completed✔]

Ch-2 🚨🚗🚨 (End)

[Unicode]
အခန်း ၂

    အနမ်းပြင်းပြင်းများသည် တဖြည်းဖြည်း ရမက်ဆန်သော အနမ်းများအဖြစ် ပြောင်းလဲသွားကာ ပူနွေးစိုစွတ်သော လျှာက သူ့ပါးစပ်အတွင်း၌ ဖြည်းညှင်းစွာ ရွေ့လျား​​နေသည်။

စစ်ဝမ်က သူ့ခါးကို ခပ်ပြင်းပြင်း ကိုင်ထားသောကြောင့် စွန်းလင်းမှာ ခြေထောက်များ ​ပျော့​ခွေသွားရသည်။

"ဟင်း၊ ခဏ​လေး!" စွန်းလင်းသည် လေကိုရှူရှိုက်လိုက်သည်။

ရွှန်းလဲ့နေသော သူ့မျက်လုံးများကို မြင်လိုက်ရတော့ စစ်ဝမ်က မထိန်းချုပ်ထားချင်​တော့။ သူ စွန်းလင်း၏ အင်္ကျီကို ဆုတ်ဖြဲလိုက်ရာ အံ့အားသင့်သွားရသည်။

နို့သီးခေါင်း​လေးများမှာ နီရဲပြီး မာကျော​နေသည်။ ကြည့်ရသည်မှာ အရည်ရွှမ်းမည့်ပုံပင်။

စစ်ဝမ်က တံ​တွေးမျိုချလိုက်ပြီး ခေါင်းကို ငုံ့ကာ အရသာခံကြည့်လိုက်သည်။

"အိုး!" တတိတိကိုက်ဝါးခံ​နေရ​သော စွန်းလင်းမှာ ညည်းညူမိသည်။

လျှပ်စစ်စီးကြောင်းက သူ့ခန္ဓာကိုယ်တ​လျှောက် ဖြတ်သန်းစီးဆင်းသွားကာ နေရာလပ်မကျန် တုန်ရီစေသည်။ ဝက်တစ်ကောင်လိုသာ အသက်ရှင်လိုသော သူ့လို လူပျိုစစ်စစ်တစ်ယောက်အတွက်​တော့၊ ဤလှုံ့ဆော်မှုသည် အလွန်များပြားလွန်းလှသည်။

"​ခဏ​လေး! ​ကျေးဇူးပြု​ပြီး ​ခဏ​လေး​နေပါဦး! အာ့~"

စစ်ဝမ်သည် စွန်းလင်း၏တောင်းဆိုမှုများကို လျစ်လျူရှုထားကာ သူ့အနမ်းများသည် ​အောက်ဘက်ဆက်ဆင်းသွားပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီ၏ခါးရစ်​ပေါ်တွင် ရပ်တန့်သွားသည်။

"..." စစ်ဝမ် ခေတ္တရပ်နေသည်ကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် စွန်းလင်းမှာ ထိုသူလိုချင်​နေသည့် အရာကို နားလည်လိုက်သည်။

"မဟုတ်ဘူး၊ အဲဒါကို လုံးဝမစဉ်းစားနဲ့၊ အဲ့​နေရာမှာ မရဘူး!" စွန်းလင်းသည် ကြောက်လန့်တကြားဖြင့် ခြေထောက်များကို စုပိတ်လိုက်သည်။

"အမ်၊ ဒီ​နေရာမှာဟုတ်တယ်။" စစ်ဝမ်သည် ဇနီး​လေး၏ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို အတင်းဆွဲချွတ်လိုက်ရာ သူငယ်ချင်း​သေး​သေးလေး ထွက်လာ​တော့သည်။