ភាគទី6: 🔥ថ្នាំ🔥

225 18 2
                                    

យប់ដ៏ស្ងាត់ជ្រងំមនុស្សគ្រប់គ្នានាំគ្នាចូលដំណេកសម្រាក

*ក្រោក*

ទ្វាបន្ទប់ក៏បើកឡើង មនុស្សមាឌមាំដើរសំដៅទៅក្បែរគ្រែដែលមានរាងកាយតូចមួយកំពុងតែគេងយ៉ាងសុខស្រួល

"ហឹស" *ព្រូស*

"អួយ អ្ន...អ្នកណា"រាងតូចថេយ៉ុងត្រូវធ្លាក់ពីលើគ្រែដោយស្នាដៃរបស់រាងក្រាស់

"ហឹសៗ ដេកលក់ស្រួលណាស់ណ៎"

"ប..បងប្រុស"រាងតូចភ័យខ្លាំងឡើង ពេលដែលដឹងថាអ្នកនៅចំពោះមុខជាអ្នកណា

"កុំហៅយើងថា បងប្រុស យើងគ្មានប្អូនទេ"ជុងហ្គុកអោនទៅច្របាច់មាត់ថេយខ្លាំងៗ

"បងប្រុស ខ្ញុំឈឺណាស់ ហ៊ឹកៗ"

"មិចក៏ឯងយំ យើងមិនទាន់បានវៃឯងផង "

"ហ៊ឹកៗ បងប្រុស ហ៊ឹក បងប្រុស"

"ឯងឈប់យំភ្លាម ហើយកុំហៅយើងបងប្រុស យើងគ្មានប្អូនទេ ហឹស"ជុងហ្គុកបានក្រវាសមុខថេយទៅម្ខាង
"ហ៊ឹកៗ បងប្រុស ហ៊ឹក"

"មិចមិនឈប់យំ អាចង្រៃ" *ផាច់*រាងក្រាស់ដោយខឹងថារាងតូចមិនឈប់យំនោះ ក៏បានទះថេយមួយកំភ្លៀង

"អួយ ហ៊ឹកៗ បងប្រុស "

"បាន ឯងមិនឈប់ខ្លួនឯងទេ កុំមកបន្ទោសយើង"ជុងហ្គុកក៏ដើរទៅយកខ្សែរភ្លើងមក ហើយក៏វាត់ទៅលើខ្លួនរបស់រាងតូច

*ឆ្វាច់ៗ*

"អួយ បងប្រុសឈប់ទៅឈឺណាស់ ហ៊ឹកៗ ឈឺ "រាងតូចស្រែកទាំងឈឺចាប់ ពេលដែលត្រូវបានរាងក្រាស់យកខ្សែភ្លើងមកវាត់នៅលើខ្លួនប្រាណរបស់ខ្លួន

"ហឹស យំទៅយំទៀតទៅ យើងវ៉ៃឯងហើយតើ យ៉ាងមិចស្រួលខ្លួនទេ"

*ឆ្វាច់ៗៗៗ*

"ឈឺណាស់ ឈប់ទៅ ហ៊ឹកៗ ឈឺ អួយ កុំវ៉ៃខ្ញុំអី ហ៊ឹកៗ"ថេយយំលើកដៃសំពះរាងក្រាស់ឲ្យឈប់វ៉ៃខ្លួនទៀត តែវាគ្មានបានផលឡើយ

🥀👿🖤សងស្នេហ៍ប្អូនសម្អប់👿🖤🥀Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt