•BUTTERFLY•

0.4

"Neden ölmek istiyorsun ?"
Dedi psikolog
"Neden ölüp ölmememle bu kadar ilgileniyorsun ?"
Dedim
"Çünkü mesleğim bu"
Dedi

"Ne boktan bir meslek"
Dedim
"Konumuza dönelim Roseanne, neden ölmek istiyorsun ?"
Dedi, oflayarak karşımdaki masaya uzattığım ayaklarıma baktım.

"Bilmem, yaşamak sıkıcı geliyor. Sürekli aynı rutin şeyler"
Dedim
"Hayatında farklılık mı istiyorsun yani ?"
Dedi
"Evet"
Dedim

"Nasıl bir farklılık ? Bana biraz açabilir misin ?"
Dedi
"Ölmek gibi"
Dedim, psikolog benimle uğraşamayacağının farkına varmışcasına gözlüklerini çıkartıp masaya koydu.

"2 meslektaşıma sinir krizi geçirtmişsin ve 1 tanesiyle de inatlaşıp intihar etmesine neden olmuşsun"
Dedi
"Sonuncusu inatlaşma değildi sadece ona birazcık hayatın gerçeklerinden bahsettim sonra ne yaptıysa o yaptı"
Dedim

"Yaşın daha çok genç, nede-"
"Yaş sadece bir sayıdan ibaret"
Dedim tırnaklarıma bakarken
"Peki, kelebeklerden bahsedelim"
Dedi, gülümseyerek yüzüne baktım.
"Kelebekleri hep sevmişimdir"
Dedim
"İlgini çektiysem güzel, neden kelebek ?"
Dedi

"Çünkü onlar özgür ve asla pişman olmuyorlar"
Dedim
"Nerden biliyorsun ?"
Dedi
"Çünkü pişman olacak kadar uzun yaşamıyorlar"
Dedim

•••••

Sonunda 2 saatlik seanstan çıktığımda rahat bir nefes almıştım ki biri bana çarptı. Arkamı döndüğümde Jimin denen çocuğu gördüm. Önce bana sonra çıktığım odaya baktı.

"Tipinden de belliydi zaten psikolojinin bozuk olduğu"
Dedi
"Alakası yok! Yanlışlıkla gelmişim buraya"
Dedim

"Nereye gidecektin ?"
Dedi sırıtarak
"Şeye..."
Diyip durdum.
"Neye ?"
Dedi, bir anda kaşlarımı çattım.

"Sanane ya"
Dedim
"Ne demek banane ?"
Dedi
"Hem sen neden burdasın ?"
Dedim
"Hastanede işlerim vardı tuhaf kız"
Dedi

"Şöyle demekten vazgeç!"
Dedim
"Öylesin ama, önce koluna dokundum diye bambaşka biri oldun sonra akşamına sosyal medyadan bana istek attın hemen ardından mesajıma bakmadın şimdi de burdasın, bir psikolog kliniğinin önünde"
Dedi
"Çok bilmiş"
Dedim

"Hep öyle derler"
Dedi
"Buraya geldiğimi kimseye söyleme"
Dedim, onu umursamadan yürümeye başlarken o da peşimden yürümeye başladı.
"Psikoloğa geldiğini mi ?!"
Dedi bilerek bağırarak

Hızla ona dönüp elimle ağzını tuttum. İlk kez karşı cins bir erkeğe yaptığım temasla kalbim kızlandı. Nefesim kesilirken elimi hızla geri çektim.
"Tanrım! Erkeklerden nefret ediyorum"
Diyerek elimi cebimden çıkarttığım peçeteye sildim.

"Hey lezbiyen misin ?"
Dedi, peçeteyi çöpe atıp hastaneden çıktım.
"Evet lezbiyenim, bak benden uzak durman için bir sebep"
Dedim ona dönerek, gözleri kısılana kadar güldü.
"O zaman senin için kadın olurum"
Dedi, göz devirip önüme döndüm.