Çok eskilere dayanan Serf ırkı kötülerin celladıydı, kırmızı suikastçılar olarakta bilinirlerdi. Bir gün bütün serfler bilinmeyen bir kişinin adamları tarafından katledildi. Gözleri önünde annesi ve babasının öldürüldüğünü gören kırmızı saçlara sahi...
Hatıralarımız bize ait olan mutluluk ve üzüntüyü depolar, kötü ya da iyi anılar edinir zamanla unutur, ya da hatırlarız. Hatıralar bazen bizi mutlu eder bazen ise yıpratır, ben ise ailemi hatırladığımda her ikisininde yaşıyorum. Onlarla olan mutlu anılarım aklıma gelince gülümsüyor, sonrasında o vahşet tablo aklıma gelince içim acıyor bazen hatırlamak istemiyorum. İyi anıları hatırlayıp kötüleri unutmak istiyorum, fakat ailemin ölümünü unutmak intikamımı unutmak demek olurdu, bu yüzden unutmamalıyım.
Köyde Julia'larla 8 yıldır kalıyordum ve buradaki insanlara çok alıştım hepsi ailem olmuştu resmen. Anna annenin yaptığı çilekli kırmızı pasta önümdeydi üzerinde 3 tane mum vardı. "Hadi dilek tut Scarlet" dedi Julia. 8 yıldır aynı dileği diliyordum, ailemin intikamını almak onları kimin öldürdüğü hakkında birşeyler öğrenmek istiyordum. Yine aynı dilekleri dileyip mumları üfledim, bu benim 22. Yaşımdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~SCARLET~ ...(22 YAŞ)...
Herkes alkışladı ve iyiki doğdun diye şarkı söylediler. Julia dudaklarını çocuk edasıyla büzerek "Ne dilediğini bir kere söylesen olmaz mı?" Dedi. "Dileklerimi söylersem gerçekleşmez." Dedim ve gülümsedim. "8 senedir aynı dileği diliyorsun ama hiç kabul olmadı." Dedi homurdanarak. Ona gülümseyip, "içimden bir ses bu sefer olacak diyor." Dedim.
Saat 16.30'du hava serindi. herkes pastalarını yedikten sonra gelen misafirler dağıldı, bizde Julia ile dışarı çıktık. Ormanın açık bir alanında çalışma yerimizi oluşturmuştuk küçükken. Ben hep güçlü olmak için kılıç kullanmayı ve dövüş hareketlerini öğrenmek istemiştim, Julia ise ok atmaktan hoşlanıyordu her gün burada pratik yapıyorduk. Hector baba bize temel şeyleri öğretmişti.
Dövüş kılıç ve ok ile ilgili, fakat sonrasında biz kendimiz çalışarak kendimizi çok geliştirdik. Julia bana kıyasla, koşu da kılıçta ve saldırı hareketlerinde daha gerideydi. Onu hep geçiyordum fakat, o da ok atmakta benden çok daha iyiydi gerçekten bu konuda çok hevesliydi. Onun hayali krallıkta okçuluk grubuna katılıp en iyisi olmak, avlanmaya çıkmaktı.
Fakat ailesi buna izin vermiyordu, oraya gönderecek paraları yoktu ve kızlarının güvende olmamasından korkuyorlardı. Elime Hector babanın bana yaptırdığı kılıcı aldım ve önümdeki ağacın dallarında savurarak hızla dalları kestim, kılıç gücüm çok gelişmişti reflekslerimde yerindeydi. "E hadi gelde ok fırlatalım." Dedi Julia. "Benim ok fırlatmaya ihtiyacım yok." Dedim ve kılıç savurmaya devam ettim. Julia ise ok fırlatıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
