Vegas

3.5K 87 23
                                    

Mika's POV

I dont wanna open my eyes since today's the day na aalis si kiefer. Ayokong makita syang aalis. And i dont wanna feel the feeling na wala sya. Pero no choice ako, i need to get up help him fix his things and i need to send him to the airport.

"Goodmorning mommy." He greeted me, nasa kamay nya na si Kyros. Aga atang nagising ng mag ama ko. Napaupo ako, mdjo masakit yung katawan ko. 2 days ago may nangyari samin, and before sya umalis ngayon kagabi ayun nilandi na naman nya ko. At sobrang sakit lng ng katawan ko sa pinag gagagawa nya.

"May masakit ba My?"

"Yah, my whole body Dy." Inirapan ko sya. Nilagay nya si Kai sabcrib then went near me. Siniksik nya yung ulo nya sa neck ko.

"Im sorry po. Nakakagigil ka kasi last night eh." He said then kissed my neck

"Hay naku ravena. Kung d kalang talaga aalis eh.

"Kung d lang talaga ako aalis pagbibigyan mo ko today?"

"Hoy Mr. Ravena ah! Tigilan mo ko! Pagod na nga ko sa ginawa tas hihirit kapa."

"Eh kasi Mrs. Ravena ill miss you, d pa nga ko nakakaalis namimis na kita eh." This time naka higa na sya sa lap ko. I cupped his face.

"Ako din, namimis na kita d kapa umaalis."

We stayed for a little while in that position. I caressing his hair using my right hand, while my left hand nasa kamay nya, pinaglalaruan nya ang mga daliri ko.

Then came afternoon. Nagligpit na kami, nag ayos kasi ihahatid na namin si kief, i brought Kai with us pati si yaya. Sila mommy mozzy dun nlng daw makikipagkita samin sa airport.

"D na ba kita mapipigilan?" I said while pouting my lips. He grabbed me by the waist and nilapit ako sa knya.

"Hindi. Na. Po. Kaya. Sorry. Talaga." He said while giving me pecks every after word na sasabihin nya.

"But. I. Know. This. Trip. Will. Be. A. Memorable. One." He's still giving me pecks on my lips.

"Memorable ka jan. Cgurk you're going to party harder dun noh? Just like nung college ka. Hmp! Cge. Jan ka magaling pag nalaman ko lng talaga. You wont see me and Kai via facetime or skype, never, and worse d mo na kami makita ni Kai dito sa bahay." Pananakot ko sa knya at kumawala na ko sa knya.

"Mommy naman. Trust me okay? Dbah sabi ko love and trust will keep us together? Kaya pls? Stop those nega thoughts."

"Fine. Fine. D na kita aawayin, baka mamaya sumama pa loob mo sakin at d kana tumuloy sa pag alis, pero yun yung gusto kong mangyari, ang d ka aalis."

"Mika.."

"Kiefer.." i said pouting.

"We talked about this.."

"Yes we did.."

"So..."

"So stop acting like a kid mika, accept the fact that he's leaving you." Dugtong ko sa sinabi nya.

"Tsk. Come here nga again." Lumapit naman ako sa knya.

"Gusto mo bang umalis ako na masama ang loob bcoz my wife's so down and sad bcoz of me?"

"No." Nakayuko lng ako.

"Face me." And i obliged.

"Look into my eyes."

"Hmmm."

"You see who?"

"Hmm. Me?"

"Exactly, ikaw lng mika. Ikaw lng. Wala ng iba."

My End Game IIOnde histórias criam vida. Descubra agora