16

56K 952 477
                                    

Happy New Year, my Amies, my babies, and my heart. As we raise our glasses to celebrate another year together, my heart brims with wishes for you.

May your days be saturated with unbridled happiness and abundant opportunities, embracing all the greatness life could bestow upon you. I wish you unwavering health and a mind enriched with wisdom and resilience. May you flourish and thrive, growing stronger and more resilient, poised to fearlessly confront any challenges that may cross your path.

I love you so much!🥂🫶🏻

~Marilla















⚠️ WARNING: CARBONARA CHAPTER. PROCEED WITH CAUTION. READ AT YOUR OWN RISK. SKIP IF YOU'RE NOT COMFORTABLE. ⚠️

AGAD akong napalingon sa may pintuan noong bumukas iyon at biglang pumasok si Jhaaja na may malaking ngiti sa kaniyang labi.

"Hello! Andito na ang magandang dilag sa balat ng---"

Mabilis kong hinablot ang isang unan bago iyon ibinato si Jhaaja para matahimik siya. Buti na lang at tumama talaga iyon sa kaniya kaya napahinto siya sa pagsasalita.

"What the?! Rielex! How dare you do that to me! I'm your best---ahhh! Borikak! What are you doing---" natigil siya sa pagsasalita noong nakita niya ang kabuuan ko.

He loudly gasped as he stared at me with big round eyes. Para siyang nakakita ng multo. His eyes went to me before going to my lap and back to my face again.

"Can you stop looking at me like that, Jhaaja?"

Nanatili pa ring nakatakip ang kaniyang kamay sa kaniyang bibig at parang hindi makapaniwala sa nakikita. He even blinked his eyes numerous times. Napangiwi ako noong bigla niyang sinampal ang kaniyang mukha at muling tumingin sa akin. After that, he dramatically gasped when he realized that he was not dreaming.

"W-What's going on?" gulong-gulong tanong niya sa akin.

"Lower your voice!" sita ko sa kaniya.

He gasped before covering his mouth as he nod. I motioned him to enter. He entered the office before slowly closing the door and he tiptoed as he made his way towards me. Dahan-dahan siyang umupo sa isang upuan ng hindi inaalis ang tingin sa akin.

Titingin siya sa mukha ko bago bababa ang tingin niya sa hita ko at muling tataas sa aking mukha at babalik na naman sa aking hita. Paulit-ulit niyang ginagawa iyon. He looks surprised but amazed at the same time.

"Can I take a picture?" malakas na bulong niya sa akin.

"No!" mabilis kong saad.

"I need proof that I'm not hallucinating!" he whispered back.

The Mayor's ParagonTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon