Fascinating Beauty Inside : La Renaissance Series by PPG [Completed : ✔]

2

ARABELLE

“Umalis kana dito, ayaw kona makita pagmumukha mo kaya please umalis kana dito.” Hindi ko mapigilan mapaiyak.

Tama na ang sakit na! Kailan ba nila ako titigilan hanggang sa mawala na ako? Kaya  agad ko siya iniwan sa ere mag-isa.

Umaga nagpaalam ako kay Papa na pupunta na ayaw ko maabutan nila ako, ayaw kona ulit umiyak para sa kanila.

“Mag-ingat ka doon, Belle binalalaan na kita tandaan mo yan. Mahal kita 'Nak.”

Agad ko siya niyakap ng mahigpit “Opo papa, mag-iingat ako para sa inyo at mag-ingat ka rin dito oh samahan mona lang kaya ako?” Nakasimangot ako.

“Hindi pwede 'Nak, marami pa akong aasikasuhin sa ngayon. Kaya doon ka muna sa lola mo sa probinsya hah?”

Tinigil kona lang kasi wala naman akong magagawa eh, ang kulit ko namang anak.
Nag hoodie ako ng yellow at faded jeans.

Habang papaalis at pumunta sa waiting shed may nakatabi akong matanda, at ngumiti naman siya sa akin at sinuklian ko din siya ng tingin. Maamo ang mukha.

Sabi niya magkatabi na kami sasakay sa bus para makapag-usap kami ng mabuti, hindi ko alam pero parang may kakaiba.

“Ang ganda mo hija, ano pangalan  ang mo? At saan pala ang punta mo?” Sabi niya habang tiningnan ako nang mabuti.

“Ako po si Belle, pupunta po ako sa probinsyang Owen, at kayo po saan?” Magalang kong sabi kahit na nagininginig.

“Doon din hija, baka nga magkalapit bahay lang tayo doon, malay mo dba?”

Tumango na lang ako para hindi niya mahalata na natatakot ako kahit alam kong  mabait naman siya sa akin. Hindi ko din alam parang nagdududa lang ako.

Ilang oras na din kami nag-usap may mga apo pala siya doon na nakatira, maganda din daw manirahan doon, mapayapa pa!

“Wala bang baba dito sa Owen Province? nagmamadali ako ngayon.” Mariing sabi nang driver at agad na kami tumayo at bumaba sa bus, akala mo naman sino siya?

“Lola, sigurado kana bang kaya mona dito o sasamahan kita?” Nagdadalawa kong sabi habang inaakay siya dito.

“Ikaw bahala hija, samahan mona lang ako may hinihintay din ako eh.” She said and smiled at me sweetly, it feels deja vu.

“Alam moba yang babaeng yan? Ang kawawa niya sinabihan mang-aagaw.”

“Tinutusok nga, E! Malay mo tayo isunod nyan kaya lumayo na tayo!”

Sabi nila habang pinaparinig ako, alam kong ako lang naman usapan ng bayan.
Napansin ata ng katabi ko kaya hindi din siya umimik, at patuloy lang ako umiyak.

“Hija huwag ka makinig sa kanila, inggit lang sila dahil sa taglay mo. Pero may tanong ako sayo hija.” Mariing sabi.

Tiningnan kona lang siya na makahulugan what's her point? It's getting weirder. . .
and also it confusing. . .