THIRD PERSON'S POV

Hindi mapakali si Levine na hindi isipin ang dalaga, Hindi na din ito nagparamdam sa kaniya simula nong sinigawan niya. Hindi niya din alam paano magpatawad.

“What should I do?” Tanong niya sa sarili niya habang tumingin sa labas. Hindi niya alam paano ba aayain siya ulit.

“Master hindi ka mapakali, kanina kapa ganyan.” Sabi nong kandila habang ang orasan naman ay nahihilo kakatitig.

Naguguluhan siya sa sarili niya sa tuwing lalapit ang dalaga ay naiinis siya, pero kapag naman nawala hahanapin niya.

Hindi niya maintindihan ang sarili parang may humihila sa kaniya na gawin ang bagay na ayaw niya naman, Para bang kailangan niya makausap ang dalaga.

“I need her, but I can't.” Napahilot na lang siya sa sentido niya, napasinghap siya dahil yung dalaga ang gumugulo sa kaniya.

Para siyang nababaliw kakaisip kong ano ba gagawin niya, para kasing iniiwasan siya ng dalaga dahil sa nangyayari. Hindi naman niya sinadya na magagawa niya 'yon, Nagsisimula na din siya nakaramdam ng kakaiba sa sarili. Gusto niya na ata ito?

“Yayain mo siya kumain ano, Master.” Napataas na lang ang mga kilay niya sa suhestisyon nito. Sabagay gusto niya ito.

Pero paano niya ito lalapitin kung may kasalanan siya sa dalaga? Nagmumukha siyang papansin kahit ayaw siya nito samahan. Pero gusto niya may kasama.

“I feel stupid doing that.” Napahilamos na lang siya gamit ang mga kamay niya.

'What to do? I feel she didn't love me?'

“Mag-sorry kana lang kaya, Para naman mag-iba pakitungo niya.” Suhestyon nito.

If I'm apologizing then I'm found guilty, I don't want to take the blame. But for this maybe I could adjust my attitude right?

I wonder if she stay with me after what happened to us that night, she's scared and frightened  I should do something, should I apologize to her? But I can do that!

Nagdadalawa man ay pumayag siya, kumatok siya ng mahina at iniba ang tono ng kaniyang boses. Kaso napayuko ang kandila sa inasta niya, amino'y hindi gusto.

Una ay para siyang pasang-awa, at ang pangalawa ay parang manyak, ang pangatlo ay malalaman natin, mamaya!

Napailing na lang ang mga kasama niya at paulit-ulit siyang tinuruan na dapat ayusin niya yung pag-aaya niya. Para tuloy siyang naprepressure dahil sa sinasabi nila.

He knock the door 3 times, then cleared his throat and then started to say something sincere, that he admit made mistakes too.

Belle, I want to have dinner with you.
Malamig man pero sincere naman pagkasabi, hindi niya alam bakit ganon siya sa dalaga feeling niya masama siya.

Hindi niya gusto na mag-isa siya kumain, maglaro, matulog at iba pa. Para siyang naiirita kapag nag-iisa lang sa mansion.

Ngunit wala pa din siyang narinig na sagot nito kaya nawawalan na siya ng pasensya at nandidilim ang awra niya dahil sa inasta ng dalaga sa kaniya, nahihiya siya.

“Okay, I just ask you to dinner with me. Don't let me count to 3---” Hindi siya natapos sa kaniyang sinabi nang biglang may sumabat sa kaniya. Lalo siya nairita.

“Edi kumain ka mag-isa, gusto mo naman ata hindi ako kasama.” Sigaw nong dalaga na nagpapagalit sa kaniya.

Hindi niya mapigilan mapakuyom sa kamao niya habang nakikinig sa sinasabi ng dalaga, Padabog siyang umalis at pumunta sa taas para makapagpahinga.

Fascinating Beauty Inside : La Renaissance Series by PPG [Completed : ✔]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora