platonic and christmas

16

Karanlık sokakta,turuncu ışıkların aydınlattığı kaldırımda adımlıyordu Jeongin.Bir anda gelen buluşma teklifiyle oldukça gerilmiş,heyecanlanmıştı.Ne diyecekti ki Chan?Sevgilim var ve senden uzak durmamı istedi?Bugün öğle arası olanlardan sonra aklına gelen ilk şey buydu.

Art arda dizilmiş bankların herhangi birisine oturmuş Chan'ın gelmesini beklerken dizini sallıyor,dolmuş gözlerini hızla kırpıyordu.Belki de hata yapmıştı.Her zaman ki gibi içine atmalıydı.Farklı ve özel duygular beslediği çocuğun bir sevgilisi vardı ve ona açılmayı düşünüyordu.Bakış açısı değişebilirdi.Chan artık Jeongin'e yakın davranmayabilir,uzaklaşabilirdi.

"Üzgünüm,geciktim."ellerini birbirine sürterek banka yaklaşan Chan'ı gören Jeongin oturduğu yerden kalkıp zoraki bir gülümseme takındı.

"Yok bende yeni gelmiştim.Otursana."dedi Jeogin elliyle karşısını gösterirken.

Gerginlik ve merak duygusuyla kendini yiyip bitiren Jeongin,Chan'ın onu neden buraya çağırdığını merak ediyordu.

"Öncelikle Sejiyo'yla aramda hiçbir şey yok.Küçüklükten arkadaşım ve arkadaşlarıma göre benden hoşlanan bir kız.Bununla ilgilenmiyorum.Ona asla o gözle de bakmıyorum."

Jeongin duyduklarıyla içten içe sevinirken dışını tepkilere kapatmış dikkatle Chan'ı dinliyordu.

"Jeongin bunu sana daha önceden çok söylemeyi istedim ama yapamadım.Korktum."kafasını eğerek konuşan Chan,Jeongin'i daha çok meraklandırıyor,delirtiyordu.

'Hadi ama!Söylesene artık.Meraktan çatlayacağım.Evlilik mi teklif edeceksin?EVET.'Jeongin'in içinden geçen sözlerdi bunlar.Ne olurdu ki dışına vursa bu sözleri?Büyük bir ihtimalle onu deli sanar,iletişimi keserdi.

"Ben senden hoşlanıyorum."

Ve bam.İşte beklenen o an.Jeongin işittiği şeyle hâlâ bir tepki göstermiyor,Chan'ın gözlerinin içine bakıyordu.Artık bir başlangıç yapmanın zamanı gelmişti.

_