Günaydın yavru kuşlar😘 canlarım bir iki sorunuz olmuş toplu cevap burdan olsun. Düğümlü uzun uzun sürecek, entrikası, olayı bitmeyecek bir kitap değil. Yani tatlı tatlı okuyalım, sonra da bitirelim. İlla üç beş aksiyonumuz olur ama bizi derde sokacak türden bir şeyleri istemiyorum açıkcası. Biraz eğlenceli, biraz hareketli çokca aşık e biraz ateşli olur. Bizde çerez niyetine okuruz.
Akşama kadar mutlu olacağım bir sürü yorum yapar mısınız ballı lokmalarım?☺️
Bir süre elimdeki telefona öylece baktım. Engellemeyecekti beni...
Ama bu Meyranın istediğinin aksine canımı çok yaktı. Ben o kadar emindim ki bana kızıp, engeli basacağına.
Benim Halilim ona mesaj atan her hangi bir kızla konuşmazdı ki. Gözlerim doldu. Öylece yüzüm cama gelecek şekilde kıvrılıp, yattım yatağıma.
Sabaha kadar gözüme uyku girmedi bir türlü. İlk on altı yaşımda kabullendim kalbimin onun için delirdiğini. Daha önceden aşık olan yüreğim o akademiden mezun olup da habersiz kapıya dayandığı gün anladı onun için Halil ne.
Gözlerimin içine baka baka "özlemedin mi beni boncuk kız?" Dediğinde baktığı gözlerim pınar olup aktı. Boynuna atlayışım, kokusunu ciğerlerime hapsedişim dün gibi aklımda. Ve ona sarılır sarılmaz gelen o tamamlanmışlık hissi hâlâ tenimde saklı sanki.
Ben hiç önünü arkasını düşünmeden girdiğim bu yoldan çok ağır yaralarla çıkacak gibiydim.
Meyranın dediği olursa ve Halil her mesajıma cevap yazarsa. Beni o telefonun başında beklerse bunu nasıl kaldıracaktım? İçimde bir yer, böyle fısıltı bile sayılamayacak kadar kısık bir sesle belki o da boncuğu seviyordur diyen yer ölecekti. Ve ben böylesi bir ölümden sonra kaybedecektim. Her şeyimi sonsuza kadar kaybedecektim...
Sabah herkesten önce uyandım. Bu gün uygulama için yarım günümü anasınıfında geçirmem gerekiyordu. Staj hocamın isteği üzerine hazırladığım sanat etkinliği ve türkçe etkinliği sırasında anlatacağım hikaye için çorap kuklamı çantaya yerleştirdim.
Yürüyerek gidecektim. Belki soğuk ve yürüyüş iyi gelirdi.
Elim şarjda duran telefona gitmek istemedi. Korka korka bildirimlere bakarken gece üçte atılmış mesaj içime tekrar oturdu.
Adını söylemedin???
Gerçekten ona anonim yazan bir kızla konuşmak istiyordu. Belki sadece kafa dağıtmak, dalga geçmek, eğlenmek içindi ama başka bir kızla konuşmak istiyordu.
Belki de hep öyle biriydi. Ben onu çok sevdiğimden kalbimde de gözümde de büyüttüm belki. Tanımıyordum ki aslında. Onu tanıyan Nazlı minicikti. Son üç yılda ne oldu ona, neler yaşadı? Benim için ağaçlara tırmanan, saçımı çeken çocuğu döven, dizim kanadı diye tişörtünü yırtıp yaramı saran Halil değildi artık belki de.
Ama çok güzel bakardı bana o.
O yeşil gözleriyle içimi görür gibi bakardı. Kaybettim mi ben o bakışları artık?
Telefon yine titredi. Şimdi daha dirayetli bir şekilde baktım attığı mesaja.
Ne o? Çabuk pes ettin bakıyorum. Yoksa sadece konuşana kadar mıydı hevesin?
Ben şimdi bir insanın kalbine yapabileceği en büyük kötülüğü yapacaktım. İnandığı her şeyin yalan olduğunu ona izletecek ve aşık olduğu için onu binpişman edecektim.
Gece uyumuşum. Şimdi de derse yetişmeye çalışıyordum be aslan parçası.
Hmmm... Adını söylemedin?
YOU ARE READING
DÜĞÜMLÜ
RomanceBu bir Düğüm hikayesi... Güneşin, denizin, kuşların aşka düğümlenişinin hikayesi... Kaç gün, kaç ay, kaç yıl geçti. Beni bir çift yeşil göze tutsak edip, ruhunu kalbime düğümleyip gideli? Çocuk kalbimin vermiş olduğu hevesle bir şey yaptım. ASLA ya...
