The Devil in a White Coat (GL)

Chapter 16

Chapter 16

Kahit hindi ako nakatingin ay ramdam ko ang paparating na atake mula sa likuran. Mabilis ko 'yong inilagan at sinabayan ng pagpihit sa ere saka malakas itong sinipa sa leeg. Sa lakas ng atake ko ay sumubsob ito sa sahig at halos mawalan ng ulirat.

Pinunasan ko ang tumulong pawis sa bandang ilalim ng baba ko gamit ang likod ng palad ko habang nakatingin sa sampu kong tauhan na pawang nakabulagta sa sahig at namimilipit.

Ang pakikipag-sparring sa mga ito ang naging daan para mailabas ko ang frustrations ko nitong mga nagdaang araw.

"You're improving, Ms. Hao," ani Theo at iniabot sa akin ang towel at tumbler.

"Thanks," sabi ko sa pagitan ng malalalim na paghinga. "Ilang minuto?" tanong ko habang pinupunasan ng towel ang pawis sa mukha ko.

"It took you 1 minute and 37 seconds."

"Tch." I got really weak.

Isinampay ko ang towel sa balikat ko saka tinungga ko ang tubig sa tumbler.

Three years ago, kaya kong patumbahin ang mga ito ng wala pang isang minuto. Pero ngayon ay hindi na. Hindi pa bumabalik ang kondisyon ng katawan ko nung bago pa ako magkasakit...at mukhang matatagalan pa.

Pumanhik ako sa taas at pagkatapos kong makapagpahinga saglit ay naglunoy ako sa jacuzzi para mag-relax. This has been my routine for the past few days after school.

At siyempre habang nag-re-relax, matatagpuan ko na naman ang sarili kong naglalakbay ang imahinasyon kay Doc Mav.

Hindi pa rin mawaglit sa isipan ko yung araw na hinalikan ko siya. Kahit sa gilid lang ng bibig niya dumampi ang mga labi ko, matindi pa rin ang epekto n'on sa 'kin. Masaya, oo, pero mayroon ding pagsisisi.

Pagsisisi na sana itinuloy ko na lang na sa mismong mga labi siya halikan.

Tch. 'Di bale, marami pa namang pagkakataon.

.

.

.

Nang makapagbihis ako at makapagpatuyo ng buhok, dumiretso ako sa office ko rito saka ni-review at pinirmahan ang mga dokumentong nakatambak na sa table ko. Inabot pa ako ng isang oras dahil may ilang kontrata na kailangang i-revise.

Pagkatapos ay sumandal ako sa swivel chair at itinaas ang mga paa ko sa table. Saglit akong nag-browse sa social media hanggang sa maisipan kong i-message si Doc.

Me

Doc. Hi. 🤗

Naghintay ako ng ilang minuto ngunit walang reply. Tumingin ako sa oras, alas diyes pa lang. Hindi pa naman siya siguro tulog. O kaya, baka naka-duty sa ospital.

Muli akong nag-message.

Me

Doc. Hi po. 🤗

Dokie 🙃

Doc Ma'am 👀

Aba, aba! Walang reply.

Me

Doc. Hi po. 🤗

Dokie 🙃

Doc Ma'am 👀

DOC MAV 🤭

DOKIEEEEEE!!! 🥺🥺🥺🥺