Chapter 25
Megan is suspended for 2 weeks. 'Yan ang sabi sa 'kin ni Bea after ng confrontation na naganap sa office ni Sir Glyndon. Galit na galit daw si Sir nang malamang nasampal ako ni Megan. Dapat nga raw patatalsikin na ito sa Malcolm kaso ay umapila si Doc Mav. Hmp!
As for me, may punishment din ako syempre dahil sa commotion na nangyari. Sikat na rin ako sa buong MIC, 'kaw ba naman ang magdala ng karo ng patay sa university pangsundo sa professor mo.
Anyway, ang punishment ko ay i-assist si VP—which is Westley sa mga programs or activities na pina-facilitate nito. May punishment pa ako sa Music Soc tas dumagdag pa 'to. Tsk.
"Lauchengco!" tawag sa 'kin ni Westley habang kinakawayan ako sa 'di kalayuan.
"Tremont!"
"Bilis! May klase pa 'ko in an hour!"
"Pumapasok ka pa pala sa klase mo?" sabi ko nang makalapit. Parang puro extracurricular na lang kasi ang inaatupag ng babaeng 'to, eh.
"Oo naman! Napagsasabay ko naman ang acads at extracurricular. Babae lang ang 'di ko kayang pagsabayin!" anito sabay hagalpak ng tawa at akbay sa 'kin.
"Minimize your voice, Ms. Tremont! You're in the school's corridors!" wika ng matangkad at magandang professor na dumaan sa harapan namin.
Agad akong napalunok at inalis ang braso ni West na nakaakbay sa akin nang mapansin ko ang matalim na tingin ng professor.
"Ms. Addie—"
Tinalikuran na kami nito at tuluyang iniwan.
She reminds me of someone...
"Just don't mind her, Hao. Ganoon talaga 'yon, laging masungit lalo na ngayong break na sila ng jowa niya," anito na masaya pa sa break up ng professor at ng bf nito.
"Trust me, sanay na akong sungitan," wika ko.
"Ewan ko ba kasi do'n! Araw-araw na lang ng pagkikita namin, laging nagsusungit!" maktol nito. "'Di ko tuloy alam kung araw-araw ay red days niya...o kulang lang sa dilig," anito at bumungisngis.
"Bibig mo, ang kalat!" sabi ko.
Tumawa ito. "Joke lang! Tara na nga nang matapos agad tayo sa documentation. May klase pa ako with my Ariadne later!"
***
"How's your day?" tanong sa 'kin ni Bea pagkatapos naming mag-dinner kami sa hotel na pag-aari namin.
"It turned out fine. Masayang kasama si Tremont, medyo kalog," sagot ko at masayang nagkuwento.
"Eh, 'yung class mo with her? I hope na hindi apektado ang studies mo."
Nawala ang ngiti ko at saglit na natahimik. Bumalik ang sakit nang maalala ko ang naging huling pag-uusap namin.
"I don't want to date or be with someone as immature as you!"
Kaya naman...dumistansiya na muna ako...
"Sakto lang. Hindi naman affected ang studies ko. Back to student-professor ang approach namin—as we should in the first place—"
Naramdaman ko na lang ang pagtabi sa 'kin ni Bea. Umupo ito sa arm rest ng couch at idinantay ang mga kamay sa balikat ko. Humilig naman ako sa kaniya.
"I know it's hard...pero tama ang ginawa mo, Hao. It's better na dumistansiya ka muna sa kaniya. Know your worth."
"Nasasaktan ako, Bea. How did I and Mavericke end up like this? Okay na kami, eh. I can feel na nagkakaroon na rin ako ng spot sa kaniya...kahit katiting... The chance for us to be together someday is no longer nil... But now... we're always getting back to square one."
"Kaya nga mabuting dumistansiya ka muna...para na rin mas lumawak ang view mo sa kung ano talaga ang meron sa inyo ni Rikki...kung may pag-asa ba talagang lumalim...o kung hanggang dyan na lang ba talaga..."
Hinawakan niya ang kamay ko at pinisil 'yon. "Don't worry, whatever happens, nasa tabi mo lang ako..."
Gumanti ako ng pisil sa kamay niya. "Thank you for always being there for me...even after...what happened..."
"No worries, Hao. After all, I swore to protect you..." mahina niyang wika dahilan para kunot-noo akong nag-angat ng tingin sa kaniya.
Sumilay ang ngiti niya. "We're friends that's why. At ganoon din ako kay Grace."
Dumako ang kamay niya sa mukha ko at unti-unting inilapit ang mukha niya sa akin.
"N-No—" anas ko dahil akala ko ay hahalikan niya ako.
But instead, she just puts a gentle kiss on the tip of my nose.
"Masyado kang kabado," aniya na natatawa sa inasal ko. "I will only claim those lips only if you tell me to."
"I already made a promise—I won't let anyone kiss these lips except her..."
"Well, promises are meant to be broken...especially if it's for the wrong person...
"Wrong person or not, as long as this heart beats for her...I will never break that promise..."
"That Vergel De Dios is so goddamn lucky."
.
.
.
"Question, B, matagal na kayong magkaibigan ni Grace, 'di ba? Don't tell me na never ka na-fall sa kaniya?" tanong ko nang ibahin ko ang topic.
Natatawang umiling ito. "Grace is just like a sister to me, nothing more, nothing less. And I'm thankful na hindi ako na-fall sa kaniya. Sasakit lang ang ulo ko. That biatch is straight as fuck."
"'Di mo sure."
"Why? Do you think she's not?"
Nagkibit-balikat ako. "Maybe hindi pa nagigising ang kabaklaan niya."
Natawa kaming pareho hanggang sa muli siyang sumeryoso.
"Haoran..."
"Hmm?"
"What am I to you?" bigla niyang tanong out of nowhere.
"Well, Beatrice, for me...you are..."
Saglit na dumako ang tingin ko sa pendant ng necklace niya—a clover leaf.
"A clover," sagot ko at pagdaka'y ngumiti.
Pansin ko ang pag-iba ng kislap ng mga mata niya.
"A clover? And why is that so?"
"You're like a four-leaf clover to me, Beatrice... A friend that is so rare...but I found—and I'm lucky to have..."
"Really, huh?" nakangiti niyang sabi at mahinang pinisil ang ilong ko at pinanggigilan.
"Yeah, my four-leaf clover."
And in this moment, I realized something...
I still admire Beatrice...ngunit hindi nga lang tulad ng dati.
"'Yan na ba ang endearment mo sa 'kin? Hmm?"
"Gusto mo ba?"
"Of course naman...Clover...I love that..."
***
Hinayaan kong nakahawak at nakakawit ang braso ni Beatrice sa akin habang papalabas kami ng hotel.
