doctor || levi ackerman

0.8

zaman atlaması (1 ay)

"Levi!" Y/N sevgilisinin evindeydi. Şu an Levi'ın dikkatini çekmeye çalışıyordu ama pek başarılı olamıyordu. Levi birkaç haftadır ilgisini Y/N'den çekmişti, bir hastasıyla ilgileniyordu. Hastasının durumu ciddiydi ama Levi iyileştirene kadar beyin cerrahına yönlendirmemekte inatçıydı. Evde bile hastası hakkında notlar tutuyor, bilgilerini tazeliyordu.

"Levi." Tekrar bu isim Y/N'in ağzından çıkmıştı ama karşısında duran adam sanki kulaklık takmış son ses müzik dinliyor gibiydi. Duymuyordu veya duymamazlıktan geliyordu. Y/N en sonunda Levi'ın üstüne yumuşakça atlamıştı. Artık sarılmak, onu öpmek, saçını okşamak ya da onunla konuşmak istiyordu.

"Tch.." Levi'dan olumsuz bir ses çıkınca Y/N kendini geri çekti. "Zaten işim başımdan aşkın ve sen bana hiç yardımcı olmuyorsun. Farkında mısın bilmiyorum ama şu an büyük bir işle uğraşıyorum." Levi, Y/N'e dönerek bunları söyleyince karşısında olan kadın oldukça kırılmıştı fakat belli etmemeye çalışıyordu. "Evet, farkındayım. Özür dilerim bencillik ettim." Y/N bunu söylediğinde Levi sadece kafasını olumsuz anlamda sallıyordu.

"Özür dilemek bir şeye çare değil. Yalnız ve rahat kalmak istiyorum." Levi hemen işine devam etmişti. Y/N çok karışık duygular içerisindeydi. Sinir, şaşkınlık, üzüntü... Y/N, Levi'ı yalnız bırakacaktı. Hazırlandı ve eşyalarını da alarak sessizce evden çıktı. Siteyi de terk edince Hange'ye onu almasını söylemişti.

Y/N neden böyle olduğunu anlamıyordu. Evet, yoğundu, birinin canı söz konusuydu ama en azından kibarca uyarı alabilirdi. Sevgilisinden böyle bir şeyi beklemiyordu. Sanki kullanılmış ve köşeye atılmış gibiydi ama Levi bu kadar karaktersiz değildi, biliyordu.

Hange, Y/N'i alınca her şeyi öğrenmişti. Şu an Levi'a sövmektense yakın arkadaşına destek veriyordu. Y/N üzülmüştü ama şu an yapacak bir şey yoktu. Evdeydi, kendi kendine üzüntüsünü geçirecekti. "Hange yalnız kalmak istiyorum." Y/N bunu söyleyince Hange anlayışla karşılamıştı. Arkadaşına kırılmazdı, böyle bir şey diyorsa gerçekten kafasını toparlamaya ihtiyacı olduğunu biliyordu.

Hange gidince Y/N kendini yatağına atmıştı. Hâlâ aniden neden böyle olduğunu düşünüyordu. Yoksa Levi'ın hayatında başka biri mi vardı? Ya da
Y/N'e olan aşkı mı bitmişti? Hiçbir şeye cevap bulmuyordu. Belki sebebi bunlardı ama emin olmak için cevabı sevgilisinden öğrenmesi lazımdı.

Levi sonunda mola vermeye karar vermişti. Çok yorulmuştu ve en sonunda pes etmişti. Hastasını başka bir yere yönlendirecekti çünkü bu sorun onu aşıyordu. Aklına Y/N gelince eve bakmaya başladı. Y/N sessizce çıktığı için gittiğini bilmiyordu. "Y/N." Odaları gezince onu bulamadı. Belki lavabodadır diye kapıyı tıklattı ama ses yoktu. Birkaç kere daha deneyince en sonunda içeri girdi. Boştu.

Aklına Y/N'e söylediği şeyler gelince eliyle alnına vurdu. Çok aptalca davranmıştı. Amacı onu kırmak değildi sadece kafası aşırı dağınıktı. Yaptığı şeylere aşırı pişmandı, onu kırdığına emindi. Levi böyle bir şey yapacağını tahmin etmezdi. Telefonunu aldı ve direkt Y/N'i aramaya başladı.

Açan yoktu. Meşgule de alınmıyordu fakat çalıyor çalıyor kapanıyordu. Bir şey oldu korkusuyla tekrar aradı ama yine açan yoktu. Levi, Y/N açana kadar aramakta ısrarcıydı. Birkaç arama sonrası tekrar arayınca bu sefer telefona yanıt verilmişti.

"Y/N."

Ses gelmemişti sadece telefon açıktı.

"Y/N.. Bebeğim?"

Telefonun diğer ucunda olan kadından hâlâ ses çıkmıyordu.

"Sevgilim lütfen bir şey söyle."

"..."