25 : T

11.3K 468 40
                                    


Martee

Nakatingin lamang ako sa labas habang nakasakay sa bus paalis patungong Maynila.

Mabigat ang loob dahil paulit ulit na naririnig ko parin sa isip ko ang sagot ng aking ina. I was silently looking straight at the road when we suddenly heard loud noises outside. Parang busina ng sasakyan ang naririnig namin. Pati iyung ibang mga pasahero na kasama ko ay napatingin din sa likod dahil sa ingay ng busina.

" Si governor ata iyun" Rinig kong wika nung isang pasahero. My heart beated faster. Halos parang lumabas na sa katawan ko ang aking puso ng makita kong siya nga iyung nagbubusina sa likod ng sinasakyan naming bus. It's his car. I swallowed hard.

Agad namang tumigil ang bus ng makumpirma ng driber na si Santi nga yun.

" Pasensha na po. Mukhang may kailangan ata ang gobernador." Wika nung driver bago ipark sa gilid ang bus.

Agad ko namang nakita ang pagbaba ni Santi sa kaniyang sasakyan at dirediretso ang pasok sa sinasakyan naming bus. His eyes immediately roamed the whole place. I bowed my head and try to hide but I know it's too late. Naramdaman ko ang malaki niyang bulto sa gilid ko. I can hear his rapid breathing and his presence is making me realize that I am in complete disaster right now.

" Umuwi na tayo, Martee" Kalmado ang pagkakasabi niyang iyon ngunit ramdam ko ang galit mula sa kaniyang boses. Dahan dahan akong napatingin sa kaniya bago niya ako iginayang tumayo.

Agad siyang nagpasalamat at humingi ng paumanhin sa mga sakay ng bus bago kami tuluyang lumabas.

Kinuha din niya ang inabot sa amin ng driver na bagahe ko.

He stayed silent until we reached his car. Pinagbuksan niya ako ng pinto bago siya pumasok. I immedately heard a clicking sound when he entered his car. Right there and then, the bus already left leaving us behind.

Hindi na ako nagulat ng suntukin niya ang manibela ng sasakyan niya. Inulit pa niya ito ng dalawang beses at nanatiling tahimik.

Napayuko ako.

" We'll be getting married today. Fix yourself" He announced afterwards.

Umiling ako

" Ayoko" Huminga ako ng malalim ngunit tinignan niya ako sa galit niyang mukha.

" Sa ayaw at sa gusto mo" He muttered as he clenched his fist.

" Ayoko sabi" I demanded.

" Don't let me force you Martee. I won't hesitate on doing that" He muttered calmly. It was a verbal threat.

" What. You cannot force me Santi. Kahit gawin mo pa ang lahat. Hindi ako pakakasal sa 'yo" I muttered with finality.

" Okay. I'm sure your parents' life doesn't matter to you right. A bullet on each of them won't hurt that much to you right" He looked at me straight in the eyes.

Tears suddenly fell from my eyes.

" You devil. I cannot marry you please Santi please. Your mom showed up and told me everything" I begged but he doesn't seem to care about a single word I say.

" Yeah right. And what about it Martee. You packed and left me because of that?" Diretso niyang wika sa akin.

" Hindi mo naiintindihan Santi" I tried to explain.

" Tell me the fuck did I not understand Martee." He hissed

" Magkapatid tayo. My mom and your dad was having an affair for a very long time at ako ang naging bunga nun" I wiped my tears as I looked ag him. He looked back at me with disbelief.

" That's a lie." Wika niya sabay paharurot ng makina ng kaniyang sasakyan.

" And what if it's true, Santi. I cannot swallow the fact that I fucked my own brother" He just maneuvered his car.

" In a few hours, I won't be your fucking brother, Martee. I'll be your husband and it will stay that way forever" He coldly said. I wiped my tears.

" Santi please!" I begged him

" Tangina Martee, hindi kita kapatid!" Sigaw niya.

Nang makarating kami sa bahay ay agad siyang lumabas para pagbuksan ako ng pintuan.

Sinundan niya ako hanggang sa kuwarto at agad na sinara iyon bago niya ako hapitin sa bewang. He pushed me against the closed door and started kissing me on my neck.

" Don't ever fucking tell me a lie, Martee" He whispered.

" I won't be marrying you, Santi. Kung may natitira ka pang respeto sa sarili mo-" Hindi na niya ako pinatapos at muli niya akong hinalikan ulit.

" You will marry me, Martee. Your parents' life is in the line if you don't. And believe me, I can and I will" Bulong niya.

His kisses went down. Ramdam ko din ang matigas niyang pagkalalaki sa puson ko.

Maslalo akong kinabahan ng mag maramdaman akong malamig na bagay sa aking daliri.

I looked at it and saw a ring.

" Sa simbahan kita pakakasalan" He whispered.

——

Shooting Star (Completed) [R-18]Where stories live. Discover now