"Omma... သမီး Kris Oppaဆီ သြားလိုက္ဦးမယ္"
"ဘာသြားလုပ္မလို႔လဲ။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္တိုင္း သူ႔သြားဒုကၡေပးရတာနဲ႔ ဟိုကေကာင္းေကာင္းမေနရဘူး"
Ommaက ဧည့္ခန္းထဲမွာ Laptopတစ္လံုးနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနရာက Sooကို ေမာ့မၾကည့္ဘဲ ေျပာသည္။ Sooလည္း Ommaျမင္မွာမဟုတ္တာကို သိေပမယ့္ သြားေလးၿဖီးျပလိုက္ကာ...
"Ommaကလဲ... Sooက ဒုကၡမေပးပါဘူး။ ဒီေက်ာင္းပိတ္ရက္က် Kris Oppaက ကားေမာင္းသင္ေပးမယ္ေျပာထားလို႔ပါ"
Ommaက ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပါ။ ဒီလိုပဲ... Ommaက အလုပ္ထဲစိတ္ေရာက္သြားရင္ အရာရာေမ့သြားတတ္တာေလ။ Sooလည္း Ommaကို မေႏွာင့္ယွက္ေတာ့ဘဲ Kris Oppaအိမ္ဘက္ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။
*Amm ဟိုေတ်ာက္ ေရာက္ေနျပန္တာလား*
အိမ္ေရွ႕မွာ ရပ္ထားတဲ့ ၿပိဳင္ကားအနီေလးကိုၾကည့္ၿပီး Sooေျခလွမ္းတို႔ တုန္႔ခနဲရပ္သြားသည္။ Park Chan Yeolဆိုတဲ့လူႀကီးနဲ႔ Sooမ်က္ႏွာခ်င္းမဆိုင္ခ်င္ေသး။ ဟိုတစ္ေန႔က ဓာတ္ေလွကားထဲမွာ...။ Soo မ်က္ဝန္းေလးေတြကို ေယာင္ယမ္းၿပီး မွိတ္လိုက္မိသည္။ ဟိုအျဖစ္အပ်က္ေတြ မ်က္လံုးထဲျပန္ျမင္လာလို႔ေလ။
"Sooပါလား မ်က္လံုးႀကီးလဲမွိတ္လို႔"
Kris Oppaအသံေၾကာင့္ Sooမ်က္ဝန္းေလးေတြ ဖ်တ္ခနဲ ျပန္ပြင့္သြားျပန္သည္။ မ်က္လံုးထဲဝင္လာတာက Kris Oppaတစ္ေယာက္တည္းမဟုတ္။ သူ႔ေဘးမွာရပ္ေနတဲ့ ဟိုေတ်ာက္။ Soo... သူမမ်က္ဝန္းေတြကို ထိုသူ႔ဆီ အေရာက္မခံေတာ့ဘဲ Kris Oppaဆီမွာသာ ျပန္လည္စူးစိုက္လိုက္ကာ...
"Oppa... ကားေမာင္းသင္ေပးမယ္ဆို"
"Ah... Mian Soo... Oppa အခုအေရးတႀကီးသြားစရာေလးရွိလို႔... ေနာက္မွသင္ေပးမယ္ေလေနာ္"
Kris Oppa စကားေၾကာင့္ Sooႏႈတ္ခမ္းေလးစူသြားရင္း..
"အျမဲတမ္း ရက္ေတြေရႊ႕ေနတာပဲ။ Sooလဲ ဒီတစ္သက္ ကားစီးတတ္မွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး"
"Jinja Mianae ပါSooရာ။ ငါ့ညီမေလးက လိမၼာပါတယ္။ ေနာက္အပတ္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္က် တကယ္သင္ေပးမယ္"
