A Fleva Story

Hoofdstuk 14

Eva pov

'Oké, we moeten zo snel mogelijk naar binnen. Wie weet wat we daar aan treffen...' zeg ik en een paar mensen van het AT trappen de deur in en rennen naar binnen waar ze Jake arresteren. Ik ren naar boven, waar ik het gehuil vandaan hoorde komen gisteren.

Sanne pov

Ik hoor allemaal mensen beneden en ik verstijf van angst. Er staat een vrouw achter de deur de zo te zien niet weet of ze de deur open moet trappen of niet. Ze denkt zeker dat ik daar nog banger van word. Maar banger dan dit kan niemand worden. Ik knik en de vrouw duwt de deur open. De tranen stromen over mijn wangen als de vrouw naar mij toe loopt. Ik schuif bij de vrouw vandaan.

Eva pov

Ik ga naast het meisje zitten. Nou ja naast, een stuk bij haar vandaan zodat ze kan zien dat ik haar geen pijn doe. Het meisje ziet er heel erg mishandeld uit. Ze heeft overal blauwe plekken en schrammen. Haar polsen zitten heel strak vastgebonden op haar rug, ook om haar enkels zit een touw heel strak omheen gebonden. Om de mond van het meisje zit tape en de tranen stromen over de wangen van het veel te erg mishandelde en magere meisje.
'Sst... Stil maar... Je kan mij vertrouwen,' zeg ik zachtjes en haal mijn politie badge uit mijn achterzak en laat dat aan het meisje zien. Ik denk niet dat ze er iets van snapt, maar het meisje knikt.
'Zal ik de tape om je mond los maken?' vraag ik zachtjes. Eerst schud het meisje haar hoofd maar daar knikt ze. Voorzichtig schuif ik naar haar toe en maak de tape voorzichtig los. Om de mond van het meisje zit een rode streep waar de tape heeft gezeten, te lang zo te zien.
'Wil je me vertellen hoe je heet?' vraag ik zachtjes.
'Weet... Ik... Niet...' zegt het meisje zacht.
'Hmm... Zal ik de rest losmaken zodat je met mij mee kan naar het ziekenhuis?' vraag ik.
'Nee!' schreeuwt het meisje van angst.
'Sst... Je hoeft niet bang te zijn, meisje,' zeg ik.
'Pff.' er zit een haar voor de ogen van het meisje wat haar irriteert. Ik schuif voorzichtig weer naar haar toe en steek mijn hand uit. Als ze knikt haal ik de haar uit haar gezicht en stop die achter haar oor. Ik kijk het meisje vragend aan en ze gaat met haar rug naar mij toe zitten. Ik snap eerst niet wat ze daarmee bedoeld.
'Wil je dat ik je losmaak?' vraag ik en het meisje knikt en dan maak ik heel voorzichtig de touwen los. Haar armen en enkels waren helemaal blauw en rood en er zat een diepe striem op. Die touwen zitten daar veel te lang omheen zie ik. Het doet me pijn om haar zo te zien. De angst in haar ogen en het hele kleine beetje vertrouwen dat ze in mij heeft gekregen... Ik haal een klein knuffeltje uit mijn zak die ik uit Lola's kamer heb meegenomen. Het meisje kijkt mij vragend aan.
'Wil je er mee spelen?' vraag ik en het meisje knikt en ik geef haar het knuffeltje. Eerst kijkt het meisje vragend naar het knuffeltje in haar hand, maar dan legt ze het knuffeltje tegen zich aan.
'Dankuwel...' zegt ze zachtjes.
'Je mag 'je' zeggen hoor,' zeg ik. Ik besluit om het meisje even rustig te laten worden voordat ik haar meeneem naar het ziekenhuis.