A Fleva Story

Hoofdstuk 15

Eva pov

'Ik... Telkens als ik tegen die man geen u zei kreeg ik een trap tegen mijn buik of been of rug. Daarom zei ik dat...' zegt het meisje zacht.
'Ik zal jou nooit maar dan ook echt nooit pijn doen. Dat beloof ik,' zeg ik en pak mijn mobieltje uit mijn achterzak en bel Marion. Even later komt Marion binnen en dan verstijfd het meisje.
'Sst... Ze hoort bij mij. Zij is ook van de politie.' zeg ik en het meisje knikt en houd het knuffeltje stevig tegen zich aangedrukt alsof ze denkt dat iemand het haar zal afpakken.
'Hey meisje... Je hebt een leuk knuffeltje,' zegt Marion met een knipoog naar mij tegen het meisje die knikt.
'Wil je met ons mee?' vraag ik zacht. Eerst schud het meisje haar hoofd maar dan knikt ze langzaam.
'Mag ik je optillen?' ik loop langzaam naar het meisje toe die eerst verstijfd maar dan laat ze het toe en ik til haar voorzichtig op. Tijdens het lopen valt het knuffeltje uit de handen van het meisje.
'Mevrouw..?' vraagt het meisje zacht aan Marion.
'Hier.' Marion geeft het knuffeltje terug aan het meisje die hem aanpakt en tegen zich aandrukt. Ze laat een kleine glimlach zien naar Marion toe als bedankje.

Even later in het ziekenhuis...

'Eva van Dongen, politie. Ik wil dat dit meisje zo snel mogelijk naar een kamer word gebracht en word onderzocht. Ook wil ik dat er een DNA test bij haar word gedaan,' zeg ik tegen een zuster die naar ons toe kwam lopen.
'Is goed, loop maar mee. Ik ben Amy trouwens.' Amy loopt voor ons uit naar een kamer waar het meisje een infuus in haar arm krijgt en er bloed bij haar word afgenomen. Ik ben benieuwd hoe ze daarop zal reageren...

'Kom maar, lieverd,' zeg ik tegen het meisje als ze een beetje tegen stribbelt bij het zien van de naald waarmee Amy zometeen een infuus in de arm van het meisje doet en bloed afneemt. Ik snap best waarom ze bang is. Het meisje kijkt mij angstig aan maar gaat dan wel op het behandelbed zitten met nog steeds het knuffeltje stevig in haar hand geklemd. Ik pak voorzichtig de hand van het meisje vast als Amy een strak ding om haar bovenarm vastmaakt zodat ze de adertjes kan zien waarin ze het naaldje gaat prikken. Als Amy klaar is heeft het meisje een infuus in haar arm dat vast zit met een slangetje aan een ding dat kan rollen die we mee kunnen nemen naar de kamer waar het meisje zal liggen.
'Wil je een cadeautje uitkiezen?' vraagt Amy aan het meisje dat nu op mijn schoot zit en het meisje kijkt mij vragend aan. Ik knik naar Amy die een bakje op het behandelbed neerzet waar het meisje een cadeautje uit kan kiezen.
'Die,' zegt het meisje zacht en ik pak het knuffeltje dat ze heeft aangewezen uit de bak.
'Ik zorg dat jullie zo snel mogelijk de uitslag krijgen. En ik breng jullie naar haar kamer zodat ze misschien wat kan slapen,' zegt Amy en ik til het meisje op en volg Amy naar de kamer van het meisje.