KABANATA 6

9 1 1
                                    

SOMEONE'S POV

WARNING MATURE CONTENT!! WRESTLING NA NAMAN PO ANG CHAPTER NA ITO KAYA KUNG IKAW AY BATA PA WAG NANG MAG BASA PERO ALAM KONG MATIGAS ANG ULO MO KAYA GORA NA YAN

RIVA'S MOANS filled the room as Keiros thrust become harder and faster, Riva's mind was blank tanging nakakabaliw na sensasyon ang laman ng isip niya, Hindi na ito ang unang beses na nagtalik sila ng binata ngunit parang unang beses pa lamang nila ito ginawa

"Ah" Halos dumugo na ang pang ibaba na labi ni Riva dahil kagat kagat niya ito upang hindi siya sumigaw sa sarap dahil maraming tao sa labas paniguradong may makakarinig sa kanila sa labas.

"Ughm" Keiros' thrust became more agressive and that means he is about to come he is moaning everytime he is thrusting in and after few more thrust a hot liquid filled Riva's womb. Makalipas pa ang ilang minuto ay hindi pa rin umalis sa pagkakaibabaw si Keiros. Hindi naman na nailang si Riva dahil palagi naman na sila nag tatalik ng binata naging parte na ng araw nila ito.

They feel the warm in their embrace, Walang nay nag tangkang magsalita sa kanila dalawa pinapakiramdaman lamang nila ang init ng kanilang katawan, hubo't hubad pa rin silang dalawa at tanging ang kumot lamang ang nagiging sapin nilang dalawa.

"May plano ka bang sabihin sa lahat ang pagiging lobo ko?" Biglang tanong ni Riva sa binata at napalingon naman ang binata sa kanya na tila hindi makapaniwala.

"Damn Riva I answered that question ten time already!" He answered and she just smile. Pero may halong pangamba ang ngiting iyon dahil mukhang unti unti nang nawawasak ang plano. Alam ni Riva sa sarili niya na iba na ang pagtingin niya sa binata and it is not good!

Malalim ang isip ng dalaga at pansin iyon ni Keiros kahit magkatabi sila at magkayakap ramdam niya malayo ang isip ng dalaga.

"K-keiros stop it" He smiled as he continues to kiss every inch of Riva's body at ng tila hindi pa ito nakuntento at sinipsip pa niya ang balat ng dalaga

"Keiros stop it, Limang beses na natin ginawa to ngayong araw my v*gina are swollen already" Reklamo ni Riva and Keiros just laugh  about it.

"You know I always can't get enough of you" Dagdag ni Keiros at hinalikan ang braso ng dalaga, Gusto pa sana ng dalaga na nakayakap siya sa matipunong katawan ng binata ngunit naalala niya kung ano ang sadya niya. Dapat lagi niyang isa isip na nandito siya para patayin ang binatang kasama niya sa ilalim ng makapal ng kumot

Tumayo na siyabat umalis sa kama ng hubo't hubad, Di gaya dati nahihiya pa siyang nakikita siya ng binata na walang saplot pero ngayon ay halos wala na itong pake na ibalandra ang kanyang hubad na katawan dahil wala naman siyang itatago sa binata dahil ilang beses niya rin naman itong napagpyestahan ang katawan kaya wala na siyang dapat itago dito

"Saan ka pupunta?" Tanong ng binata sa kanya at hinarap naman niya ang binata habang magsusuot ng kanyang saplot

"Going back to reality. Magkikita nga pala kami Ybarro" Pahayag niya sa binata at bigla naman nangunot ang noo nito at dumilim ang mukha nito ng may banggiting ibang lalake si Riva

"At sino naman yan si Ybarro?" Malamig na tanong ng binata sa kanya

"Isa rin sa mga kamag-anak namin. Pasensya na hindi ko pa pala nasabi sayo na uuwi muna ako sa aming hanay dahil may nais raw ako makausap nang aking ama at si Ybarro ang susundo sa akin sa kagubatan na humahati sa mundo ng mga lobo at mundo ng mga bampira." Sagot ni Riva kay Keiros

"Kailan ka babalik dito?" He ask and Riva's foregead creased dahil sa tinanong ng binata.

"Di pa nga ako nakaka alis itatanong mo na agad kung kailan ako babalik dito? Well I don't know when maybe after a day. Hindi ko alam" Sagot ni Riva sa tanong ni Keiros "Bakot mo nga pala natanong?" Tanong pabalik sa kanya ng dalaga and Keiros look away dahil hindi niya alam ang isasagot. Riva's question caught him offguard.

"Kailangan na nating madaliin ang lahat! Kung pwede lang sana ay wag ka nang umalis. Gusto ko na mabuo yung tagapag mana ko!" He answered at parang may tumusok sa puso ng dalaga. Umasa siya na sasabihin ng binata na malulumbay ito at palagi siyang hahanap hanapin kapag pansamantala nawala na ito pero mali pala siya.

"Wag kang mag-aalala pagkabalik ko ay sisiguraduhin kong mabubuo na ang iyong tagapag-mana" She tried to be casual kahit na hindi na niya kaya tumagal sa usapan nilang dalawa. Naging tahimik na sila habang nagsisi suot ang silang dalawa ng kani-kanilang mga saplot.

RIVA'S POINT OF VIEW

Ewan ko ba bakit parang nasaktan ako sa naging sagot ni Keiros  sa tanong ko? Hindi ko na maintindihan ang sarili ko! Nagkakagusto na ba talaga ako sa kanya? Hindi to pwede! Tahimik lang ako dahil gusto ko nalang na lamunin ako ng lupa ngayon din mismo. Tahimik lamang ako habang isinu-suot na ang aking saplot at saka inayos ang aking sarili habang nakatingin sa nalawak na salamin.

"Aalis ka na ngayon?" Keiros ask at tango lamang ang naging sagot ko aalis na sana ako ng makarinig ulit ako ng baritonong boses.

"Pagkabalik mo ay may mahalaga tayong pag-uusapan" He said in very low and baritone voice, Lumingon ako sa kanya pero nakatalikod siya habang sinusu-suot ang saplot niya hindi na ako nagsaad pa ng pagpaalam agad akong lumabas ng kwarto niya at dali dali umalis sa palasyo ng Adamatheria. Pinagtitinginan nila ako ngunit hindi ko na pinagtuunan pa ng pansin iyon dahil kailangan kong makarating sa hanay ng mga lobo

Nilisan ko ang hanay ng mga bampira at pagkarating konsa gubat na humahati sa dalawang hanay ay agad kong natanaw ang isang pamilyar na pigura

"Pinag-antay mo ako ng matagal Riva" Sarkastiko nitong saad ngunit tumawa lang ako wala pa ring pinagbago ang pinsan niya. Mainitin pa rin ang kanyang ulo

"Pasensya na Ybarro may kalayuan rin kase ang Adamtheria dito at wala naman na si Verza, Ako lang mag-isa ang naglakbay patungo rito.

"Oo na halika na baka namumuti na ang mga mata ni tiyo kaka antay sa atin" Saad nito at saka naglakbay na kami patungo sa aming hanay. Hindi rin naman kalayuan sa gubat ang aming hanay kaya mabilis kaming nakarating at pagkarating namin ay agad rin ako sinalubong ng yakap ng aking mga magulang

"Mabuti naman at umuwi ka Riva akala ko ay hindi ka na uuwi" Pahayag ni ama ngunit nginitian ko lamang siya

"Palagi akong nangamngamba na baka na buko ka na sa mga hanay ng mga bampira at baka pinatulungan ka nilang paslangin." Dagdag ng aking ina

"Wag na po kayo mag-alala ama, at ina kunting tiis nalang matatapos ko na ang misyon na iniaatang sa akin. At pagkatapos ng misyon ko babalik ako rito at hindi na ako aalis pang muli." Pangsisigurado ko sa kanila at niyakap silang dalawa

Ngunit nagkatinginan sila ama at ina at tumungin si ama sa akin saka si ina namn ay umiwas ng tingin. Bigla akong naila g sa tingin ni ama halatang may nagawa ako hindi tama, Nahing seryoso ang mukha ni ama.

"Tungkol din doon ang gusto kong pag uusapan natin Riva"

Our Mistake We Did Not Forget (Dark Ferrante Series #3)Where stories live. Discover now