Professor, I Can Take Care Of Myself [COMPLETE]

CHAPTER 16 - The Texts

Seeing my old family picture gives me different feelings.

That family picture with only my parents, brother, sister but no me. My presence is not there.

Why am I even searching for their love and attention anyways? They didn't consider me as their child and they even want me dead.

Why? What did I do?

Hinawakan ko ng maigi yung picture frame habang unti unting pumapatak ang luha ko.

Nakalipas na ang isang buwan ngunit araw araw ko pa rin naalala ang mga pangyayaring iyon, wala akong maramdamang ibang emosyon kundi sakit.

Nakirot ang aking puso pag bigla ko nalang mapapag-tanto na wala na sila, wala na ang magulang ko dahil ina-bandunahan na nila ako.

Sinusubukan kong kausapin ang kapatid ko na lagi kong nakikita sa school ngunit kahit isang lingon ay hindi manlang niya mabigay.

Ang hapdi sa pakiramdam.

Binigay na kasi nila yung mga gamit ko na galing pa sa mansion. Nagtataka nga ako kung bakit ako may gamit do'n eh bihira naman akong manirahan do'n.

At tsaka isa pa, binigyan pa nila ako ng family picture eh wala naman ako roon, hindi naman ako kasali. Nang-aasar ba sila?

Wala si miss Cypress sa apartment dahil pupunta raw siyang grocery eh hindi na ako sumama dahil ang sakit ng katawan ko. Nag activity kasi kami kay Miss Kyla kahapon sa P.E.

Hinalukay ko pa yung mga gamit para makita ko pa yung iba nilang pinadala, hindi ko kasi alam na may ganito pala ako na naiwan dito, hindi ko na alam kung kailan.

Napakarami ko rin naman kasing gamit na pinag-bibili.

Habang pinupunasan ang luha na pumatak kanina ay may nakita akong box na kumuha ng atensyon ko. Napakalaki ba naman kasi.

Lumapit ako dito at binuksan. May laman itong electric guitar at ano... a football?

Oh no. Kumikirot na naman ang ulo ko.

Binitawan ko yung box at hinimas-himas ang ulo ko. Please wag muna ngayon, wala si Miss Cypress.

I groaned when I feel the sensation and beats becoming more painful.

Hindi ko alam kung bakit ngunit ngayon nalang ulit nangyari itong sakit sa ulo, hindi na rin ako umaattend ng check-up kasi eh.

I release a convenient sigh when I feel the pain going away.
Malakas talaga pag nag pray ka kay Lord.

Kinalikot ko uli yung box para tingnang mabuti yung mga gamit. Saan galing 'to? Ang ganda pero bakit naman ipapadala sa'kin ang guitar eh hindi naman ako marunong gumamit nito.

Aish! I don't care, I'll just learn how to play it.

Akmang kukuhanin ko na sana ito nang biglang may nag message sa cellphone ko kung kaya't dinampot ko ito sa kama at tiningnan.

Miss Cypress:
Ang haba ng pila.

Hindi ko ito pinansin at nag search nalang sa google kung paano gamitin ang de-kuryenteng gitara ngunit nag-padala muli siya ng text.

Miss Cypress:
Seen only? Okay.

Miss Cypress:
Talk to me, it's boring in herw.

Miss Cypress:
Pls.

Alessandra:
I'm arranging my things

Alessandra:
🙄

Miss Cypress:
Sungit.