Professor, I Can Take Care Of Myself [COMPLETE]

CHAPTER 24 - Training

(Selene Layla Fernandez's photo above.)

"Well, all of your performances for today are well sung but I need to look more into it. Do you still have songs in mind?" Ngiting tanong niya sa akin.

Pangatlong araw na namin itong pagpra-practice dahil isang buwan lang daw ang mayroon ako before the real competition.

Sinabi ko ito kay Miss Cypress, noong una ay naiinis siya dahil wala siyang choice dahil ito raw ang gusto ng ate ko pero natanggap niya rin naman sa huli.

Nang makalipas ang ilang araw ng pagsasanay namin ay nalaman kong iba ang nararamdaman sa'kin ni Miss Fernandez.

Napapansin ko na talaga ito dati pa, lalo na yung nangyari sa CR pero ngayon lang naging maliwanag ang lahat.

Hindi lang estudyante ang turing niya sa akin.

She clapped both of her hands. "Gutom ka na ba? Eat muna tayo, magpapa-deliver ako—"

"May lunch na po ako Ma'am, gawa po ni Miss Cypress." Putol ko sa kanya at tumayo, kinuha ko ang bag ko at ipinatong ito sa malapit na table.

"A-ah okie, sa susunod nalang." Sabi niya. "How about tomorrow? Sa labas tayo kumain—"

"Mas gusto ko pa rin po ang luto ng aking caretaker kaysa lumabas pa po tayo, sayang po ang pera."

"Treat ko naman." Pamimilit pa rin niya.

"Ayoko po." Sagot ko naman habang unti unting kumukunot ang noo ko.

"Please? Kahit tomorrow lang and I will not pester you ever again to eat with me." Panunukla niya sa akin, lalo namang kumunot ang noo ko at malalim na inisip ang sasabihin ko.

"Okay."

Her smile grew wider while her eyes glitters. I'll just tell Miss Cypress nalang.

With that said, I decided to get my phone from my bag to check my notifications, and as expected marami na naman. Random messages from students and friend requests.

Simula noong nalaman nila ang Facebook account ko ay marami na akong friend requests na pending. Inaaccept ko naman dahil sabi ni Claire ay boring naman daw ng timeline ko kung hindi.

My family doesn't care even if I already have my Facebook account. Kung dati ay magagalit sila, ngayon ay wala na silang magagawa dahil pinutol na nila ang koneksyon ko.

Everything is fine now, I already moved on.

Nandiyan naman si Miss Cypress.

Naramdaman ko ang pagtabi sa'kin ni Miss Fernandez kaya nanigas ako sa kina-uupuan ko. Bahagya ko muna siyang sinulyapan bago magpa-tuloy kumain.

"How's your life with your caretaker?" Tanong niya sa'kin na labis na pinag-taka ko.

"It's fine," I replied, feeling every taste of the Adobo. It's so delicious.

Binuksan niya ang kainan niya. May pagkain naman pala siya tas mag-aaya pa ng deliver. "Are you two close?" Tanong niya uli.

"Yes po, very close." Tumango ako habang nanguya. Ang sarap talaga nung adobo, ito talaga ang gamot pag naiinis ako eh.

"Really? How close?" She asked while chortling.

Well, umaabot po kami sa pag-hahalikan. Ganon po kami ka-close. May benefits.

Hindi muna ako sumagot at sumubo muna. Ang sarap kasi talaga ng ulam ko, manamis-namis at hindi masyadong maalat ang adobo ni Ma'am.

"Ah, she always buys me everything and anything I want." Panimula ko. "We're also living under the same roof, her mansion is so big."