BAŞLANGIÇ

59 14 15
                                    

ALEDA'NIN ANLATIMIYLA

"Seninle daha farklı olabilirdik.Neden yapıyorsun?...Neden ablamın başına bela olup duruyorsun?...NEDEN ONU ÖLDÜRMEK İSTİYORSUN BE KADIN!"

Söylediği kelimeler beynimin içinde çalkalanırken görüşüm bulanıklaşıyordu.İçindeki tüm nefreti ve öfkeyi bağırarak bana sunarken kulaklarım hiçbir sözünü duymuyordu.İyi ki de duymuyordu çünkü ben bunları onun ağzından duymaya hazır değildim.Hem de hiç hazır değildim.Ellerini saçlarına geçirdi.Karşımda resmen öfke nöbeti geçiriyordu.

Kulaklarım çınlıyor hiçbir şeyi duymuyordum.Yavaş yavaş karanlığa çekilirken gözümden akan yaşı engelleyemedim.Bacaklarım artık bedenimi taşıyamaz hâle gelirken daha fazla dayanamadım.Tam yere düşmeyi beklerken belimden tutan kollar ve tanıdık amber kokusuyla tamamen karanlığa çekildim.

🍷

Aleda'yı hemen kucağıma almış ve kendi evime getirmiştim.Odama götürüp yatağa yatırdım ve üstünü örttüm.Tam koltuğa oturup onu izleyecektimki kapının çalması buna engel oldu.Şuan gelmek zorundamıydı!?

Sinirden çenem seğirirken kapıya doğru hızlı adımlarla ilerledim ve bir hışımla kapıyı açtım.Karşımda kaşları çatık bir şekilde duran ablamı yani Fulya'yı görmemle şaşırmıştım.Benim evime genelde gelmezdi.

O sırada aklıma gelen şeylerle anlamaya başlamıştım.Aleda,KARALAR holdingde Fulya'nın yanına gidip peşinde bir adam olduğunu söylemişti.Ayrıca Fulya'dan uzak durmasını söylediğimi de ablama söylemişti.Buradan büyük ihtimalle Aleda'nın peşindeki kişinin ben olduğumu anlamıştı.Kesinlikle hesap sormak içinde bana gelmişti.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun!?"

Sinirli bir şekilde bağırarak söyledikleriyle gözlerimi devirmemek için kendimi zor tuttum.Evet,başlamıştık.

"Fulya,bağırma.Başım çatlıyor zaten."

Fulya,hızlı adımlarla içeri geçti ve koltuğa oturdu.Bende kapıyı kapattım ve içeri geçtim.Umarım bağırmaya devam etmezdi çünkü bu gidişle Aleda uyanabilirdi.

"Tabii başın çatlar.Sonuçta ne zamandır patronumun kızının peşindesin!"

Hâlâ bağırarak konuşuyor olması derin bir nefes vermeme sebep oldu.Patronunun kızınının peşindeymişim!O kızın bir adı olduğundan haberi var mıydı acaba?

Odamda şuanda Aleda uyuyordu.Acaba bundan haberi olsa ne yapardı?Bu düşünce ile sırıtmaya başladım.

"Ne sırıtıyorsun!?"

Fulya'ya uzun uzun baktım.Benim düşündüğüm şey onun canıydı.O benim öz ablamdı.Ben onun için çabalarken bana bağırmasına gerek var mıydı?Karşımda başka biri olsa bana bağırmasına asla tolerans göstermezdim ama karşımda ablam duruyordu.Ne kadar aramızda iki yaş olsa bile...

"Bitti mi?"

Kaşlarını çatarak ayağa kalktı.İçimden yine bağırmaması için dua ettim.Aleda'nın uyanıp bizi böyle görmesi isteyeceğim son şey bile değildi.

"Ben dalga felan geçmiyorum kardeşim.Bu serseri tavırlarından vazgeç ve Aleda hanımdan uzak dur!O kız sana bulaşırsa gününü görürsün!"

BEDELLİ AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin