my teacher ✓

1

slm

yeni fic

boyle ogretmen ogrenci iliskisiyle ilgili bir fic yazmayi çok istiyordum

bu arada fici yazarken henuz acemiydim hatalarim illa ki olmustur bazi seylere dikkat etmemisimdir cunku okunur diyerek degil eglenmek icin yazmistim ve acikcasi ficin bazi bolumlerindeki anilar da benim lise yillarima ait o yuzden ozel bi fic bunlari goz onunde bulundurarak okuyun lutfen iyi okumalar

***

Her sabah 2 saat yol yürümekten bıkmıştım. Okul
8 de başlıyordu, ama ben 05:30'da kalkmak zorundaydım. Bir çeşit işkence diyebiliriz bence.

Nedeni bilinmez, pazartesi günleri her zaman istisnasız geç kalırdım okula. Normalde umursamam fakat, pazartesi ilk iki ders Kim Daejin'eydi.

Çok kibirli, kendini beğenmiş biri. Matematik öğretmenleri yine şaşırtmıyor yani. Sizi bilemem ama, eğitim hayatım boyunca matematik öğretmenlerimin hepsi bir acayipti.

2 saatin sonunda okula varmıştım. Yolun yarısını koşarak geldiğim için nefes nefeseydim. Sınıfın kapısını yavaşça tıkladım ve içeri girdim.

İçeri girdiğimde Daejin hocanın beni azarlamasını bekliyordum fakat düşündüğüm gibi olmamıştı.

Hayatım boyunca duyduğum en huzur verici sesin kulaklarıma dolmasıyla, kafamı yerden kaldırıp o mükemmel sesin geldiği tarafa baktım.

"Hoşgeldin, oturabilirsin"

bu adam kimdi ve neden bu kadar yakışıklıydı?!
Ah, Tanrım... Gerçekten tam bir şaheser.

"Yanlış sınıfa geldim sanırım, üzgünüm" utandığım için yanağımı kaşımıştım.

"Yok yok, yanlış sınıf değil. Ben yeni Matematik öğretmeniniz Lee Minho. Önceki öğretmeniniz kişisel sebeplerden dolayı istifa etti."

"Ah, öyle mi? Öyleyse oturabilir miyim hocam?"

hocam deme Jisung, lazım olur belki.

Ne düşünüyorum ben be. Öğretmen - öğrenci ilişkilerinden pek haz etmem. Hem doğru hemde yasal değil.

"Tabii, oturabilirsin." gülümsemiştim. Yerime geçecektim fakat duyduğum ses beni durdurmuştu.

"İlk olarak arkadaşlar, ben size karşı böyle davranmayacağım. Disiplin benim için her zaman 1. sırada yer alır. Arkadaşınız gibi 20 dakika geç kalmazsanız sizinle hiçbir sorun yaşamayacağımızı düşünüyorum. Tabii o kadar da emin değilim."

Sikeyim ya, yine aynı şey. Bu benim lanetim falan herhalde. Neden böyleleri hep beni buluyor ki.

"Sen. Han Jisung. Dışarı çık, böylece geç kalmanın seni nasıl etkileyeceğini öğrenmiş olursun. Bir son sınıf öğrencisi için oldukça sıkıntılı bir durum, Hm?"

Ellerimi yumruk yapmış aynı zamanda dişlerimi sıkıyordum.

"Tamam, çıkıyorum. Görelim bakalım nasıl etkiliyormuş." Yanından bir hışımla geçmiştim. Hala konuşuyordu tabii.