HİT(Halk İstihbarat Teşkilatı)

1.Bölüm-Bombalar

Sağına dönerek "Esselamü Aleyküm ve Rahmetullah" soluna dönerek"Esselamü Aleyküm ve Rahmetullah" dedi genç kız.İkindi namazının sünneti bitmişti.Kış ayıydı, hava soğuktu.

Bugün camideki Kur'an Kursu'nu biraz temizlemek için camide kalmıştı. Genç kız bu camide anaokul seviyesindeki çocuklara ilim,Kur'an dersleri veriyordu. Çoğu öğrencisi gitmişti. Sadece adı Ecmel olan bir öğrencisi ve  ögrencisinin annesi kalmıştı camide tanıdığı. Ecmel'in annesi Zeynep ise işten biraz geç çıktığı için çocuğunu camideki Kur'an Kursu'ndan biraz geç almak zorunda kalmıştı ve sonrada hazır camiye geldiği için ikindi namazını da kılmak istemişti.

-Öğretmenim bir abi sizi çağırıyor,dedi Ecmel.

Genç kız şaşırdı. İkindi vaktinde tam namazın farzına başlayacakken niye bir adam onu çağırıyordu ki?

-Kim çağırıyor Ecmel'ciğim?

-Eee...Bir abi işte, acilen seni çağırmamı istedi öğretmenim.

Genç kız gidip gitmemekte kararsızdı. Ama gitmeyip ne yapacaktı ki?  Sanırım önemli birşey, diye düşündü.

-Allah Allah hayr olsun, diyerek ayakkabılarını giyip ,merdivenlerden inerek cami avlusuna çıktı. Çıktığı anda tam karşısında o adamı gördü.

Adam eliyle 'sus' işareti yaparak cami avlusunun arkasındaki duvar kenarını gösterdi. Güvenilir birisine benziyordu. Genç kız biraz tırsmıştı ama nedense o adama güveniyordu. Aslında dini gereği bir erkek ve bir kadının yanlız başlarına konuşması çok uygun değildi ama şuan bunu düşenemezdi çünkü adam sus işareti yaptıktan sonra anında fısıldayarak "Çabuk ol!" demişti.

Hızlıca o duvar kenarına geçtiler. Adam sanki konuşmakta korkuyordu. Genç kız cesaretle birazda sesindeki korkuyla:

-Siz kimsiniz,neden beni buraya çağırdınız? diye sordu.

Adam cevap vermedi. Kahverenginin koyu tonlarındaki gözleri endişeli ve biraz korkmuş bakıyordu ama gözlerinin derinliklerindeki cesurluğu gördü genç kız.

Yaklaşık bir dakika geçtikten sonra adamın telefonuna bir mesaj geldi. Adam mesaja bakarken kızın ağzından fısıltıyla"Korkuyorum" kelimesi çıkmıştı. Adam bunu duymuştu, mesajı okuduktan sonra:

-Korkma Şüheda. Sadece senden birşey isteyeceğim.

Genç kız şaşkın bir ses tonuyla:

-Siz benim adımı nerden biliyorsunuz, kimsiniz size neden güveneyim ve ne istiyorsunuz? dedi.

Adam bu soruları duyacağını biliyordu.Bu yüzden asker kimliğini çıkarıp kıza gösterdi.

Şüheda biraz olsun rahatladı ve "Dinliyorum" dedi. Asker konuştu:

-Öncelikle senin adını nerden bildiğimi sonra sormak istersen sorarsın şuan anlatamam. Acelemiz var ve bana güvendiğin için teşekkür ederim. Şu anda bu camide bir bomba var,demesiyle genç kız "Ne?" diye sordu. Başı dönmeye başlamıştı,aynı korkuyu tekrar hissetmeye başlamıştı. Camide nasıl bomba olabilirdi?İçerde namaz kılanlar ne olucaktı? Ecmel ve annesi Zeynep Hanım ne olacaktı,Kur'an Kursu patlayacak mıydı yani? Oraya o bombayı nasıl koymuşlardı? Bombanın ne kadar süresi vardı? Kardeşi gibi mi olucaktı?

Hayır kardeşini şu an düşünemezdi, şimdi olmazdı.

-Şüheda, dedi asker ama kız duymadı. Tek düşündüğü geçmişte yaşadıklarıydı.

-Şüheda ,diye tekrar seslendi adam.

Düşündüğü kardeşiydi.

Kurtaramadığı kardeşi.