HİT(Halk İstihbarat Teşkilatı)

7.Bölüm-Yüzleşme

Benim sadece şehit olduğunu bildiğim ama nasıl şehit olduğunu bilmediğim babamın gözleriydi o açık olan gözler.

Ben iyi değildim.

Hemde hiç iyi değildim.

–Baba,dedim.Fotoğrafa dokundum.Babamı nasıl böyle öldürmüşlerdi?Ne suçu ne günahı vardı?Hayır,ağlama Şüheda.Ağlamamalıyım.

Ben babam şehit olduğundan beri bir bilinmezlikle yaşıyordum.Artık bilinmezlik değildi,biliyordum.Gözümden bir damla yaş geldi,dayanamamıştım.

Martin Dean...Bu isimden şu an çok nefret etmiştim.Bu fotoğraf ondaysa o babamı öldürmüş olabilirdi,ya da başka birisinden gelmişti ama ucu bu adamdan geçiyordu.
Bu işi öğrenmeliydim.

O vicdansız herif babamı nasıl öldürdüyse öyle ölmeyi hak ediyordu.Eşini nasıl öldürdüyse öyle ölmeyi hak ediyordu.Başkalarının canına nasıl kıydıysa öyle ölmeyi hak ediyordu.

Kısacası bu adam en acı bir şekilde ölmeyi hak ediyordu.

Annem...Annem biliyor muydu?Bilmiyorsa bu fotoğrafı ona göstermeli miydim bilmiyordum.Ben şu an hiçbir şey bilmiyordum.

Sadece babamı çok özlemiştim...

Bir kere kokusunu alıp sarılmam bile yeterli olurdu.

Hayır olmazdı Şüheda,sonsuza kadar onunla kalmak isterdin.

Gözümde birkaç damla yaş,boğazımda bir yumru,özleme hissi...

Allahım!Sen bana dayanma gücü ver Yarabbim!

Allah kimseye taşıyamayacağı bir yük vermezdi,bana böyle bir yük verdiyse taşıyacaktım,sabredecektim.Sabretmeliydim.Zaten bu dünyada ben intikamımı alamazsam ahirette her türlü cezasını çekecekti.

Bu adam hâla yaşamaya devam ediyordu.
Her an her saniye birisinin canına kıyıyor olabilirdi.

Gözümden damla damla yaşlar düşüyordu.Hâla fotoğrafa bakıyordum,kılımı kıpırdatmamıştım.

Baba bana birgün "Ben şehit olarak ölürsem hiç üzülme Şüheda'm.Aksine sevin tamam mı?Çünkü ben cennette olacağım."demiştin.
Bende "Bu nerden çıktı baba?Askerler şehit olur sen nasıl şehit olacaksın ki asker değilsin."demiştim.Ben bilmiyordum MİT'te çalıştığını baba.Ben asker olduğunu bilmiyordum.

Bana silah eğitimi verirmiştin.Küçük yaşımda evdeki silahlara çok merak saldığım için bana silahın nasıl tutulacağını,isimlerini öğretmiştin.Ama ben aynı silahların seni vuracağını bilemezdim baba.Bilmiyordum.
Sen hep şehit olmak isterdin,o makam sana nasip oldu baba.Ben de istiyorum biliyor musun?Çünkü sen bana Şüheda ismini verdim baba.Buna layık olmalıyım.

Sen şehit oldacağını hissetmiştin baba.Bana durduk yere "Ben eğer şehit olursam..." diye başlayan cümleler kuruyordun.Annemle ikiniz konuşurken duydum.Anneme "Meva'm.Benim sığınalacak yerim,yurdum." diye başlamıştın cümleye.Annemin adı sığınalacak yer ,yurt demekti çünkü.Ve devam etmiştin."Ben şehit olacağım.Hissediyorum." demiştin baba.

Belki sen kendin şehit olacağını hissettiğin için bana Şüheda ismini vermiştin.

Benimde seni taşımam için baba.Ben seni taşıyacağım.Şüheda ismini taşımaktan ,benim babamın masumların uğruna şehit olmasından gurur duyuyorum.
Ben seninle gurur duyuyorum,umarım sende benimle gurur duyarsın.Seni çok seviyorum.

–Şüheda!,dedi Yavuz.İrkildim.Yanıma gelmişti ben hiç fark etmemiştim.Konuşamazdım,konuşursam dağılırdım.Şu an olmazdı.Hiçbir şey demeyip Yavuz'un yüzüne baktım.