HİT(Halk İstihbarat Teşkilatı)

3.Bölüm-Bir Hayalin Gerçekleşmesi

~Şüheda

Yavaşça gözümü açtım.Burası duvarları siyaha boyanmış,kapkaranlık bir odaydı.Camı yoktu.Hapishane gibi biryerdi.Sandalyeye oturmuş ,ellerim bağlı duruyordum.Başımı hareket ettirdiğim zaman anladığım kadarıyla başörtüm düzenliydi.Kimin düzelttiği hakkında ise en ufak bir fikre sahip değildim.Ellerim bağlı olduğu için hareket etmemde zordu.İple bağlamışlardı ama çok sıkı olduğu için çözemiyordum.Çaresizdim.Allah'ım nolur bana yardım et diye dua ettikten sonra chipi hatırladım.Çok şükür hala çorabımın içindeydi.Hissediyordum.Hissetmem beni rahatlatıyordu.Çünkü bu adamlar yüksek ihtimal benden chipi isteyeceklerdi.Ama Yavuz bunu düşünmüştür bence diye düşündüm.Fakat sonra eğer böyle birşey olacağını bilseydi benden o chipi almak istediklerini tahmin edeceği için vermeyeceğide aklıma gelmişti.

Bilmiyordum.Ne nerde olduğumu,ne nasıl geldiğimi,saati hiçbirşey bilmiyordum.Tek bildiğim eğer o chipi isterlerse canımı bile vermeye hazır olduğumdu.Ama ya Yavuz hainse? Bu chipi sırf beni bu tuzağa düşürmek için yaptıysa?

Yapmamıştır.Yapmadı,yapmadı.Çıkar aklından bu düşünceyi Şüheda.Asker o.Bana gösterdiği kimliği gerçekti bu yüzden böyle birşey yapmamıştır.Allah'ım lütfen yapmamış olsun lütfen.

🌠

Tahminimce yaklaşık 15 dakikadır burdaydım.Kapıyada uzaktım.Ve son çareyi bağırmakta buldum.

-SİZ KİMSİNİZ?ÇIKARIN BENİ BURDAN LÜTFEEEN!

Duymuşlardı.Bazı konuşmalar duyuyordum ve yakınlaşıyordu,sonra kapı açıldı.İçeriye 2 adam girdi.Benden büyük oldukları kesindi.Ellerinde silah vardı.Hemde ikisininde.Ama hiç korkmuyordum.Biri sarışın bir adamdı,diğeride kumral.

-Gü-nay-dınnn.Sevgili Şüheda nasılsın bugün? dedi kumral olan adam.Sonra ikiside karşıma geçti.

-Siz kimsiniz ,NE İSTİYORSUNUZ BENDEN?

-Sakin ol.Sana birşey yapmayacağız eğer istediklerimizi yaparsan tabiiiki.

-Beni öldürmeyeceğinizi nerden bileyim?

-Bilemezsin ama çok kolay bi yöntemi var:Eğer istediğimiz şeyi yaparsan seni serbest bırakacağız.

-YA SİZ SALAK MISINIZ? BENİ SERBEST BIRAKACAĞINIZI NERDEN BİLEYİM DİYORUM ŞİMDİ BÖYLE DİYOR OLABİLİRSİNİZ AMA BELKİ SIRF İSTEYECEKLERİNİZİ YAPMAM İÇİN BÖYLE DİYORSUNUZ? NASIL ANLAYACAĞIM GERÇEKTEN BIRAKACAĞINIZI?BUNU SORUYORUM.ANLAMA KITLIĞINIZ VAR HERHALDE,diye bağırdım.Biraz fazla bağırmıştım ama hiç umrumda değildi.

-Eğer bir daha bağırırsan bu silahın kurşunu silahta değil beyninde olur ona göre,deyip silahını gösterdi.

-BA-NA-NE! EN AZINDAN ŞEHİT OLURUM ÇOKTA MUTLU OLURUM HATTA ,HAYALLERİMDEN BİRİSİ BU ÇÜNKÜ,diye tekrar bağırdım.Gerçekten şuan hiçbirşey umrumda değildi.

-BU SON ŞANSIN BİR DAHA BAĞIRIRSAN DEVAMINI SÖYLEMEME GEREK YOK HERHALDE!

Aklıma annem gelmişti eğer ben ölürsem kim bilir ne kadar üzülürdü.Ama benimle gurur da duyardı,şehit olduğum için.Asla isyan etmezdi.Kim bilir beni ne kadar merak etmişti.Gerçi bilmiyordu ama eğer saat geç ise merak etmiştir,ve bin kere aramıştır.

-Sadede gelin.Ne istiyorsunuz,diye sordum.

-Chip.

Tahmin ettiğim gibiydi.Benden chipi istiyorlardı.

-Chip mi?Ne chipi?

İlk defa yalan söylemiştim.

-Bilmiyormuş gibi davranma! Sende olduğunu bu odadaki herkes biliyor.