War

gewonden

Jacob P.O.V

"iedereen de jeeps in nu!" iedereen rende naar een jeep toe. Ik sprong in de eerste jeep die ik zag. De jeep werd snel vol. "Oke. go go!" ik keek om me heen. Lars en Danny zaten in de zelfde jeep als ik. De rest ken ik niet. "ken je veel mensen uit London?" ik knikte. "oke iedereen luisteren. Als we er dadelijk zijn. We gaan overlevende zoeken. In het puin. Op de straat. Iedereen die leeft. begrepen!" "ja sir!" het werd stil. De jeep stopte. "der uit!" iedereen sprong uit de jeep. "Jullie gaan die kant op. begrepen!" "ja sir!" Danny Lars en ik moest richting mijn huis zoeken."

Eleanor P.O.V

Het geschreeuw was ineens weg. Voor ik wegviel was er veel geschreeuw. Nu was het akelig stil. Ik probeerde op te staan. Overlagen stenen. Ik probeerde er op te klimmen. Bovenaan zag ik iets liggen. Het leek op een arm. "hallo?" geen reactie. Ik klom verder omhoog. Toen ik bijna boven was zag ik van wie de arm was. "Mam?!" ik Klom omhoog en knielde bij haar. Ze keek me aan. "mam?" ze pakte mijn hand vast. 'lieverd. ik wil dat je weggaat oke ." "nee niet oke. ik blijf bij je." "nee je begrijpt het niet. je moet hier weg voor dat het te laat is." "het is nooit de laat." "ik hou het niet meer. ga . " ik zag dat ze een stuk steen op haar buik lag. Haar knieën hielden ze steen een beetje omhoog. "mam ik kan helpen." ze schudde haar hoofd. "Eleanor ik hou van je. Maar je moet gaan." tranen liepen over mijn wangen heen. "mama.... ik hou ook van jou..." ze gaf me een zwakke glimlach. "nou ga .en vergeet me niet." ik knikte "Eleanor ik hou van jou en je broer. Vergeet dat nooit. en beloof me een ding. geef nooit op." "ik beloof het mama." ik gaf haar een kus op haar voorhoofd. "slaapzacht mam." ik stond op en liep de tuin in. Nou ja tuin. Ik hoorde een harde knal. het hele huis stortte in. Ik keek nog een keer naar mijn huis. "ik beloof het."

Danny P.O.V

In de verte stortte een huis in. Jacob begon als een idioot te rennen. "Jacob." Lars en ik rende hem achterna. Hij stopte voor het huis. "Mam! Eleanor!" oh nee. "Jacob. ik denk dat ze er niet zijn." "waar moeten ze dan zijn." "de winkel?" "mam misschien. Maar Eleanor is altijd thuis." hij keek om zich heen. Ineens kwam er een gil. Jacob rende om het huis heen. Lars rende achter hem aan. Ik zag een meisje rennen. Ik rende haar achterna. 'meisje blijf staan" het meisje keek om. Ze bleef ineens staan. "het is al oke. ik zal je geen pijn doen." ze knikte. "ik ben Danny Ravensmann en jij?" "Eleanor Walker." Had Jacob geen zusje die zo heette. "kom." ze liep me achterna. we liepen terug naar de jeep toe. Veel gewonden lagen bij de jeep. Ineens pakte ze mijn hand vast. " Het is oke. ik ben bij je." ze keek me met een zwakke glimlach aan.

Jacob P.O.V

Lars stond langs me. " Waar is Danny?" "hij is misschien wel weer terug naar de jeep toe." ik knikte. "kom dan gaan wij verder zoeken." ik knikte. We gooide wat stenen aan de kant. "Wil je echt naar binnen toe Jacob. Wie weet wat je daar tegen komt." "ik wil naar binnen toe." "oke dan gaan we naar binnen toe." Lars pakte een steen en gooide hem de tuin in.