War

gewond

Danny P.O.V

"We gaan vandaag. Naar de grens van onze vijand. Omdat daar veel gewonden zijn gevallen. En mensen die onze hulp nodig hebben." We kregen allemaal een wapen met kogels. "Je schiet alleen als hun op jou schieten. Begrepen!" "ja sir" "Oke dan kunnen we gaan." De jeep begon te rijden. "Komt wel goed." Lars knikte. "Maar wat nu als het niet goed komt." "Jawel het komt goed. We hebben dit al eens eerder gedaan. Toen ging het toch ook goed." "Ja oke dat is waar. Maar nu is het anders." "hoezo anders?" "Ik heb nu een meisje die op me zit te wachten." "Lars..." "Ja ik weet het. Maar als nog." "Het komt wel goed. En als je gewond raakt. Je word dan toch behandeld door je vriendin." Hij begon te lachen. "Ja dat is ook weer waar." "Laten we maar ons best doen. Dan zien we wel hoe het afloopt."

Eleanor P.O.V

"Vandaag gaan ze naar de grens toe van onze vijand. We verwachten wel een paar gewonden." Ik knikte. "Wat kun je allemaal?" "Van alles." "Je kan de basis dingen?" "Ja." "oke dat is al voldoende." Jessie hield mijn hand stevig vast. "En Jessie gaat je helpen met de spullen aangeven?" "Ja vooral dat." "oke. Weet ze dan wel wat alles is?" "De meeste dingen wel." Evelyn knikte. "Het zal niet erg druk vandaag worden. Dus het komt wel goed." "hoeveel soldaten gaan er?" "veel. er rijden 7 jeeps." "7 jeeps?" "eigenlijk 8 jeeps. Een jeep is voor de gewonden." "8 jeeps. Ze zitten dan echt tegen elkaar aan." "ja maar dat zijn ze wel gewend."

Danny P.O.V

"Iedereen klaar?!" "ja sir." "Oke dan kunnen we beginnen." Iedereen sprong uit de jeep. We rende zo snel mogelijk naar een gebouw toe. "Danny.." Lars wees naar opgestapelde lichamen. Verbrand. "ik weet het Lars. Maar we moeten verder." We rende het gebouw in. "Hallo is er iemand?!" Lars liep als eerste naar boven toe. Daarna kwam ik. Na mij volgde Thomas en Tobias. Ze zijn een tweeling. Alleen thomas heeft een groot litteken op mijn linker wang tot zijn nek. We liepen kamer in en uit. Alles lag over hoop. Lars schudde zijn hoofd "geen overlevende hier." We liepen met zijn 4e naar buiten toe. "Zoek dekking!" Iedereen dook naar de grond toe. Een gebouw in de verte stortte helemaal in. "Shit." We stonden op en rende naar een andere gebouw heen. "We worden beschoten!" Er volgen kogels langs ons heen. Snel gingen we achter een muurtje zitten. "Lars jij dekt mij. Thomas jij dekt Lars. En Tobias Jij dekt Thomas. Ik dek jullie allemaal. Als ik daar ben." Ik wees naar een klein gebouw. "oke?" ze knikte. " 3....2....1....." ik stond op en rende zo snel mogelijk naar het gebouwtje toe. Snel dook ik achter een muurtje van het gebouwtje. "volgende!" Lars stond op en begon te rennen. Thomas en Tobias werden ineens bekogeld met granaten. Ze stonden op en rende weg. Lars werd in zijn been geschoten. "Kom op!" Thomas Tobias tilde Lars op en rende zo snel mogelijk naar me toe. Achter hen ontplofte de granaten. "we moeten weg hier." "Naar de jeeps." "Danny ik kan niet lopen." Lars keek me aan. "Ik draag je wel. Dan kunnen Tobias en Danny ons dekken." "goed idee Thomas." Een andere groep stond kwam er aangerend. "Ook een gewonden?" "ja." "Oke we moeten samen werken. We dekken de gevonden en de dragers. Eerst gaan Danny en Tobias. Dan gaan Thomas En Lars. Jullie worden gedekt door Niels en Jeffrey. Dan komen Kevin en Jacob. Hun worden gedekt door mij en Peter. Oke?" We knikte allemaal. "3...2...1...." we rende allemaal tegen lijk naar de jeeps toe. Iedereen gebon te schieten. De mensen die al bij de jeeps waren begonnen ons te dekken. We kwamen bij de jeeps aan. "Kom op!" We legde de gewonden in de jeeps. "Danny..." Lars keek me aan. "Je arm." Ik keek naar mijn arm. Er zat een kogel in. Ik lachte naar hem. Snel kroop ik in de jeep. er lagen veel gewonden. Jacob lag er ook. Hij had was 2 keer geraakt. Lars maar een keer. Er lagen ook zwaargewonden. De hele jeep was vol. "Deze jeep is ." Er kwamen meer gewonden aan. "Danny. Hoeveel komen er nog aan?" "veel. Heel veel."