මන්දාරම් හැන්දෑව

මන්දාරම් හැන්දෑව 04

මන්දාරම් හැන්දෑව

සිව්වන දිගහැරුම

හිරු අවරට යන්නට මත්තෙන් අම්මා සාදා දුන් අග්ගලා හා තේ කොප්පය රැගෙන සේපාලිකා ගහ යට වූ බංකුව මත වාඩිවී ඈතින් රක්තවර්ණයෙන් බැසයන හිරුනිසා වර්ණගැන්වි ඇති සේද වළාවන් දෙස බලමින් මා නිදහසේ තෝ බොන්නට වීමි.අහස්කුසේ තැනින් තැන පුළුන් මෙන් ඇති හිටි වළාකුළු මතට හිරුරැස් වැටීමෙන් ඒවා මිණි සළු මෙන් බබළන්නට විණි.වැව් ඉස්මත්ත දෙසින් ඇසෙන මොනරුන්ගේ කලකල නාදයත්,වසුපැටවුන්ගේ නාදයත් මෙන්ම කුරුල්ලන්ගේ කලබලකාරී නාදයත් අවට වටපිටාවට ස්වරයක් වූ අතර එහි පාළුබව මැකීමට එයින් සමත් විය.තේ බී අවසන් වූ පසු අම්මාට පවසා වැව් ඉස්මත්තට ගියේ පූජාකිරීමට නෙලුම් මල් කඩාගෙන ඒමටය.

හිරු රැසින් අවට පරිසරයම දිලෙසෙමින් තිබු අතර බොරලු පාරද එයින් පණ ලබා තිබුණි.මා අවට වූ සිසිලස විඳිමින් දෑත් දිගු කරමින් බොරලු පාර ඔස්සේ දුවමින් වැව් ඉස්මත්තට පියනැගූ අතර,මා එහි යනවිටත් දැල් ඇදීමට ඔරු වැව මැද්දට යන්න සූදානමින් තිබුණි..

"ආ පුතා,මොකෝ මේ පැත්තේ "

" පූජා කරන්න මල් ටිකක් කඩාගන්න කියලා ආවෙ මාමෙ.මේ ටිකේ මල් කඩලා වගේ නේද කවුරුහරි "

" ඒක තමා පුතා,ඔය කවුරුහරි කඩන් යන්නැති.වැව මැදට යන්න ඕනි නෑනෙ එතකොට..."

" ඒක තමා "

" පුතා ඔහොම ඉන්න.මං එනගමන් මල් ටිකක් කඩලා ගෙනත් දෙන්නම්.මේ ටිකේ හිටියට කමක් නෑ.අර නානතොටුපොළ පැත්තෙ එහෙම යනවා නෙවේ "

"අනේ ගොඩක් ස්තූතියි මාමෙ.නෑ නෑ මං ඒ පැත්තට යන්නෑ.මේ දං ගහට වෙලා ඉන්නම් "

" හරි පුතේ,පරිස්සමට කරන දෙයක් "

සේපාල මාමා ගමේ කාගේත් සිත් දිනාගත් අයෙක් වූ අතර,මසුන් අල්ලීම ඔහුගේ ජීවනෝපාය විය.කෙසේ නමුත් ඔහු ගුණ යහපත් අයෙක් විය.

මා වැව් ඉස්මත්තේ වූ මා දං ගහට නැග අතු අගවූ කළු පැහැති ඉදුණු මා දං කඩාගෙන ගසේම අත්තක වාඩිවී රිසි සේ දිව කලු පැහැ වෙනතුරුම කන්නට වීමි.කුරුල්ලන්ද රංචු පිටින් ගසේ උස් අතුවල සිට මා දං කෑ අතර වැව් ඉස්මත්ත දිගේම මා දං ගස් පේළියක් ම තිබුණි.ගමේ කුඩා ළමුන් නානතොටුපොළට එනවිට ඔවුන්ගෙ තාත්තා හෝ වැඩිමල් අයෙක් ඔවුනට ඇතිතාක් කෑමට මා දං කඩා දෙයි.ගම්බද අයෙකුටනම් මේවා නුහුරු පලතුරුනම් නොවේ.කුඩා කල මා දං කෑමෙන් පසු දිව කලුවෙනවා බැලීමට තිබූ කැමැත්ත නිසාම මා මා දං කෑමට මහත් ප්‍රියතාවක් දැක්වූ අතර අදටද එය එසේමය...