NON-ACTİVE // MİKAGE REO

-5-

Reo'ların eve geldiğimizde sandığımdan da daha büyük bir ev ile karşılaşmıştım. Reo kimlerin varisi bilmiyorum adam harbiden baya zengindi. Bize gösterdiği odalarda kalabileceğimiz söylendi ama bu oda çok büyüktü. Ayrıca Nagi'ye aynı odada uyuyabilir miyiz diye sorduğumda ağır bir si**ir yemiştim. Bu yüzden bu kocaman odada yalnız başımaydım. Yine de yorgunluktan ve yatağın rahatlığından yattığım gibi uyumuştum.

*Vujjj (zaman atlaması - 5 ay sonra)*

Nagi beni arkamdan ittirirken ona gerçekten de hiç güvenmiyordum. Her an düşebilirdim ve bu onun için gayet komik bir an olurdu. Gözümde ki bez ile olabildiğince sağlam bir şekilde yere basarak yürümeye devam ettim.

Sanki maraton yürütüyor pezevenkler. Yaklaşık 10 dakika sonra beni ittiren Nagi durdu ve gözümün bağını açmaya yeltendi. Ama açamayınca sinir oldu ve direkt yukarı doğru çekti bezi. Çok mantıklı acaba neden şimdiye kadar yapmamıştım?

Dahi olmak bir başka be abi. Evet dahi çünkü bu son beş ay içerisinde Nagi çok büyük ilerlemeler kaydederek gerçekten adından bahsettirebilecek başarılı bir sporcu olmuştu. Reo ile ikisi gerçekten de sahanın krallarıydılar. Bende fırsat buldukça o ikisini izlemeye gidiyordum.

Mutlu olmuştum. Nagi'nin başta çok zorlanacağını ve sıkılacağını düşünsem de Nagi çok güzel oynuyordu. Gerçi yüzündeki ifadeden oynarken pek eğleniyor diyemem. Sanki daha çok Reo için oynuyor veya kazanmak için... Oynarken mutlu olduğunu düşünmüyorum. Umarım bu zamanla düzelir ve gerçekten de eğlendiği,mutlu olduğu bir aktivite hatta belki de meslek haline gelir.

Gözümde ki bezi çıkarınca etraf çok parlak gelmişti birkaç saniye sonra gözlerim ışığa alışınca karşımda ki Reo'ya baktım.

Arkasından ortalama boy bir kutu çıkardı ve bana uzatırken konuştu.

"Doğum günün kutlu olsun Kuchi!"

"Reo! Hatırladın, hatırladınız"

"Valla ben unutmuştum da Reo gelip bir şeyler yapmamızı söylediğinde anca hatırladım"

"Lan s*k, hadi unuttun bari bunu söyleme de hatırlamış gibi davran"

"İyi ki doğdun"

O da arkasından Reo'nun kutusundan biraz daha küçük bir kutu uzattı. İkisine de teşekkür edip sarıldıktan sonra Reo konuştu.

"Açmayı düşünmüyorsun galiba"

"Düşünmüyorum, ömrüm hayatım boyunca içinde ne olduğunu bilmeden yaşayacağım"

"Ha-ha ve ha Jack"

"Sei seni vururum çocuk"

"Vur"

"Tamam"

"Tamam"

"Kesin boşu Kuchi sende aç şu kutuları artık"

"Çok ısrar ettin açayım madem"

Elimi ilk Reo'nun verdiği kutuda ki kurdeleye götürdüm ve çektim. Üzerindeki kaplama açılmıştı.

Kutunun da kapağını kaldırıp baktığımda içerisinde gördüğüm en son model kamera ile birlikte resmen nefesim kesilmişti.

Bir şey diyemeden ağzım açık bir şekilde sorgularcasına Reo'ya baktım.

"Evet, evet karıştırmadım senin hediyen bu bakma öyle"