Yapacak hiçbirşeyim olmadığı için oflayarak yastığımı duvara fırlattım.
Normalde olsa okul çıkışı Naruto ve Sasuke ile buluşur,akşama kadar biryerlerde takılırdık.
Ancak birkaç gündür Sasuke'nin yüzüne bile bakmadığım için,buluşma gibi bir durum söz konusu olamazdı.
Nadiren benimle konuşmaya çalışsa bile hep kısa kısa cevaplar verdiğim için,şu birkaç günde ilişkimizde herhangi bir ilerleme olmamıştı.
Açıkçası bu durumdan memnun değildim.Ama yapabileceğim ne vardı ki?
Aramızın soğuk olmasını o seçmişti.
Ben ise onun seçtiği yoldan ilerliyordum sadece.
Yatakta duran tavşan peluşu da duvara fırlattıktan sonra sürünerek ayağa kalktım.
En azından sıkıntımın biraz geçmesi için parka gidebilirim,diye düşündüm.
Kulaklığımı ve telefonumu alıp yavaş adımlarla odamdan çıktım...
.
.
Parkın tamamen boş olmasına sevinirken,direkt olarak karşımdaki banka oturdum.
Tamamen yalnız olduğumu düşünüyordum ki olmadığımı farkettim.
Gelip kucağıma yatan sarı bir kedi tebessüm etmeme sebep oldu
Ancak yanıma oturan bir çift siyah göz ve simsiyah saçlar tebessümümün silinip yerini şaşkın bir ifade almasını sağladı.
Yüzünde her zamankinden de yorgun bir ifade vardı.
"Konuşalım mı Sakura?"
Samimiyetten tamamen yoksun ses tonumla cevap verdim.
"Zaten herşey ortada değil mi?Konuşacak ne var ki konuşacağız?"
"Sadece özür dilemek ve bazı şeyleri eski haline döndürmek istiyorum."
"İkimiz de aptal değiliz Sasuke.Neyin ne olduğunun farkındayız.Basit bir özür ve kısa bir konuşma ile hiçbirşeyin değişmeyeceğini biliyoruz."
"Neden Sakura,neden bir başkası değilde beni sevdin?"
"Ne o?Bu seni çok mu rahatsız etti yoksa?"
"Öyle birş-"
"Açıklama yapmana gerek yok.Hava soğudu,eve gidiyorum ben."
.
.
Ertesi gün...
"Ya güldürmesene hoca kızacak şimdiii."
Sasori'nin de benden farkı yoktu.Gülmemek için gerilen yüz hatlarına baktıkça daha çok gülesim geliyordu.
En sonunda dayanamayıp ufak bir kıkırtı çıkardım.
Kakashi sensei'nin uyaran bakışlarına karşın zar zor da olsa çenemi kapatmayı başarmıştım.
"Siz ikiniz.Birlikte oturttuğumdan beri çok fazla konuşup gülüşüyorsunuz.
Yerlerinizi değiştireyim mi?"
"Özür dileriz Sensei,bir daha olmayacak."
Kafamı sıraya gömeceğim sırada Sasuke'nin delici bakışlarıyla karşılaşmayı beklemiyordum.
Bu kızgın ve somurtkan ifade de neydi böyle?
Bende ona baktıktan sonra bakışlarını çevirir diye düşünüyordum,ancak o gözlerini bir santim bile oynatmıyordu.
'Ne var?' dercesine kafamı salladım hafifçe.
Hiçbirşey demeden ben ve Sasori'ye aynı sinirli bakışlarla bakmaya devam ediyordu.
En sonunda göz devirip tahtaya doğru döndüm...
.
.
.
YOU ARE READING
Why not me? •Sasusaku•
Short Story♧Yarı texting♧ Bilinmeyen numara:Neden o kız için ağlayıp duruyorsun?
