İşte yine sıçtığım anlardan birindeydim.
Kapı yavaşça açılmıştı ve annem odaya girmişti.
Kızgınlığı yüzünden okunuyordu.
"Günce." dedi sinirle. "Neler oluyor burada?"
Kalbimin atışı hızlanırken ne söyleyeceğimi düşünüyordum.
"Anne bak sakin ol."
"Hemen bir açıklama bekliyorum senden."
Ben bir şey söylemezken Doruk konuşmaya başladı.
"Günce'nin bir suçu yok."
Annem eliyle Doruk'a dur işareti yaptı.
"Sana sormadım. Açıklamayı Günce yapacak."
"Anne lütfen sinirlenme."
