7.bölüm

66.8K 3.3K 304
                                    

Son iki gündür yaptığımız gibi yine okul çıkışında Özlem'le birlikte Efe'nin evine gittik.

İki gündür okula gelmiyordu. Onu pansuman için hastaneye götürdüğümüzde doktor, başına darne aldığını ve her ihtimale karşı okula gitmeyip dinlenmesini söylemişti.

Efe bunu istesemese de bizim ve ailesinin ısrarlarıyla kabul etmek zorunda kalmıştı.

Annesi Efe'yi kavgadan sonra gördüğünde öyle bir çığlık atmıştı ki hala kulaklarımda yankılanıyor.

Ama kadın haklı.

Kapıyı açıyor ve oğlunu kaşı patlamış bir şekilde görüyor.

Annesinin sürekli sormasına rağmen Efe bunu yapanın Doruk olduğunu söylememişti. Babasına da kız meselesi deyip geçiştirmişti.

Kavgadan sonra Doruk'u da hiç görmemiştim. Telefonla bile konuşmamıştık. Zaten arasa bile açmazdım. Ya da onu asla aramazdım.

Her neyse. Ne diyordum. Hah tamam hatırladım. Özlem'le yine Efe'nin evine gittik ama bu sefer bir kişi daha vardı. Melis.

Efe'nin annesi kapıyı açınca kısaca merhaba deyip hızlıca Efe'nin odasına doğru yürümüştük ve kapıyı açıp "Efeeğğ." diye böğürürken karşımızda Melis'i görünce baya şaşırmıştık.

Ve şuan dördümüz Efe'nin odasındayız. Özlem ile birlikte onları sorguya çekiyoruz.

"Yani bugün mü başladı?"

diye sordu Özlem.

"Evet." dedi Efe. " Siz odama dalmadan hemen önce."

"Beni neden daha önce Melis'le tanıştırmadın ki? Günce'yle tanışmışlar bile."

"Onları ben tanıştırmadım. Hatta birbirlerini tanıdıklarından haberim bile yoktu."

Araya girip konuşmaya başladım.

"Her neyse Özlem, sonuçta tanıştınız. Şunlara baksana, ne kadar da yakışıyorlar."

"Tamam evet yakışıyorlar ama bu biraz tuhaf hissettiriyor."

"Neden ki?" diye sordu Efe Özlem'e

"Uzun zamandır üçümüzünde sevgilisi yoktu ama artık Efe'nin var. Bu da demek oluyor ki Efe artık sevgilisiyle takılacak ve bizimle daha az görüşecek."

Özlem, sanki Melis yanımızda değilmiş gibi konuşuyordu resmen. Bu kadar açık sözlü olmak zorunda mısın Özlem?

"Zaten sende Doruk'la takılıyorsun."

"Hayır." diye çıkıştım. "Onunla takılmıyorum. Biz konuşmuyoruz."

"Bir kaç güne barışacağınıza eminim. Ama ben? Ben sap kaldım."

"Etrafına biraz dikkatli baksan sap kalmayacaksın." dedim Ulaş'ı kastederek. Ama bizim mal Özlem bunu anlamayıp bön bön baktı bana.

"Ah boşver." deyip Melis'e baktım.

"Sizin adınıza çok mutlu oldum. Ee nasıl oldu anlatsana."

Melis önce Efe'ye baktı. Ondan onaylar bir işaret alınca anlatmaya başladı.

"Efe iki gündür okula gelmeyince merak ettim ve Akın'a sordum. O da bana Doruk'la olan kavgayı anlattı. Bir an Efe için endişelendiğimi farkettim ve arayıp nasıl olduğunu sordum Efe'ye. Sonra onu görmek istediğimi farkettim. Akın'dan evin adresini aldım ve buraya gelip Efe'ye süpriz yapmak istedim. Ama Efe'nin yüzündeki yaraları görünce bana süpriz oldu. Biraz  konuştuktan sonra bir sessizlik oldu ve susup sadece birbirmizin gözünün içine baktık. Tam yedi dakika öylece baktıktan sonra aynı anda birbirimize 'Senden çok hoşlanıyorum.'dedik. Ah gerçekten çok romantikti kızlar."

Seni Unuttuğumu Hatırlamıyorum ϟ 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin