Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ben Hazal, çocukluktan beri babam tarafından sevilmeyen biriyim. Annem çocukluğumda en çok beni severdi hep babama karşı korurdu. Abimde babam gibi benden nefret ederdi diye düşünürdüm çünkü bana kötü davranır hiç abilik yapmazdı. Babam evde olmayınca abim görevini üslenirdi. Bana karşı hep babamın yanında olurdu. Bende tek başıma onlarla mücadele etmek zorunda kalırdım. Bu yaşadıklarım okuk hayatım olsun, arkadaş ilişkilerim olsun hepsini etilerdi.
Okul hayatım hep farklı geçerdi. Çocukluğumdan beri çok yaramazdım. kavga olsun, sınavlarda kopya olsun her türlü yaramazlık benim başımın altından çıkardı. Hocalar benden çok şikayetçi olurlardı. Bu yüzden çok okul değişmişimdir. Babamda bu duydukları yüzünden çok sinirlenirdi. Her yıl büyüyordum. Babamın bana yaptıklarını artık umursamıyorum. Aksi halde sinirlendirmek hoşuma gidiyordu. Bana bağırdıkça daha kötü şeyler yapmaya başladım.
Şuan ki okulumda da herkes benden bıkmıştı. Hocaları anlatmak bile istemiyorum. Beni okuldan kovmak için her türlü şeyi yapıyorlar. Onlar yaptıkça bende daha beterini yapıyorum.Bir akşam okula gidip müdürün odasını spreyle boyadım. Sonra üst sınıflardan sevmediğim öğrencilerden birinin masasına spreyleri koydum kendimce buna intikam diyordum.
Müdür odasına girdiği an da şok olmuştu.
"Bulun bu haylazı okuldan kovacağım" demişti. Sonra sınıfa girdiğinde "kim yaptıysa söylesin Bir şey yapmayacağım söz sadece küçük bir ceza vereceğim."
Müdür beyi ilk başta bana doğru yaklaştı benden şüphelenmişti
"sen yaptın değil mi? Bıktık artık senden." Ben yapmadım müdürüm diye söylemiştim ama inanmadı. Sonra araştırmaya başladı. Her sınıfı karış karış gezip delil bulmaya çalıştı. Üst sınıflardan birine doğru yani Sevmediğim öğrencinin masasına doğru ilerledi. Etrafa baktı sıranın altındaydı spreyler. Bu sınıfın hocasını çağırdı. Görevli öğretmen geldiğinde"Burada kim oturuyor hocam." diye sorduğunda Küçük bir sessizlikten sonra "Oktay oturuyor hocam"
"Demek Oktay ha ben ona gösteririm."
Her şeyden habersiz Arkadaşlarıyla içeriye Oktay girdi. Müdür öyle bir bakıyordu ki çocuk içeri girmeden "hocam niye bana öyle bakıyorsun" dediğinde Oktayın ne kadar çok şaşırdığını gördüm garibim olacaklardan habersizdi.
Müdür Oktay'ın üstüne üstü ne gidiyordu. Oktay'da öyle bir korkuyor ki. Çocuk içinden sorguluyordur. Ben şimdi ne yaptım diye.
"Hocam ben ne yapmışım valla ben bir şey yapmadım." Desede kimse inanmıyordu. Çocuğa acıdım şimdi. Ama yaptıklarını unutamıyorum hakketmişti Artık. O sırada müdürün bağrışıyla yerimden zıpladım.
