Bileğine pranga olmuş korkularınla yüzleşmen lazım.
Manolya kadar yegâne
Noyan kadar zeki
Kurt kadar tehlikeli
Katil kadar sessiz olman lazım.
Gözünü kapat.
Ne görüyorsun?
Ben ceset görüyorum.
Yüreğimizin ceseti,
Yıkılışlarımızın ceseti.
Şimdi tam...
* Bu nefesler bana yetmezken Manolya kaç nefes çekiyordu içine. Kaç kere demiştir yeter bıktım diye? Kaç kere dilemiştir ölmeyi? Kaç kere istemiştir düzgün bir hayat yaşamayı?
Delilerce ve bunlar delice *
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Noyan'dan
Dur durmak bilmeyen dosyalar ve görevlerin ardından sonunda odamdaki sandalyeme oturabilmiştim.
25 yaşındaydım ama hiçbir zaman bu kadar yorulduğumu hatırlamıyorum.
Masamda gördüğüm bir yığın dosyayla sinirim iki katına çıkmış durumdaydı. Tam bağırıp hesap sorucakken telefonuma gelen mesajla ilk kim attığına baktım. Manolya...
Derin bir nefes aldım. Sinirim geçmişti. Telefonu elime aldım ve yüzüme ne zaman yerleştiğini bilmediğim bir gülümsemeyle telefonumu açtım ve mesajlara girdim.
Şüpheli Manolya:Telefon güvenle teslim edilmiştir.
