Better Together/ Matthy het Lam

Hoofdstuk 9

Nog een beetje slaperig, strek ik mijn benen en armen uit en ga dan overeind in mijn bed zitten. Een paar minuten geleden is mijn wekker gegaan, die me wakker maakte uit een diepe slaap. Op zich heb ik best wel goed geslapen, maar ik mis nu al mijn eigen bed. Dit bed is namelijk veel harder en stugger dan mijn eigen bed, maar voor de deze week is het wel prima.

Na een paar minuten stap ik het bed uit en kleed me om naar een lange joggingbroek en simpel t-shirt. In de badkamer bekijk ik mezelf even in de spiegel, gooi wat water in mijn gezicht en borstel mijn haar. Ik loop de badkamer weer uit en haal mijn telefoon van de oplader vandaan, waarna ik naar beneden toe loop. In de woonkamer zitten al twee jongens met zijn tweeën op de bank een filmpje te kijken op een telefoon. "Goedemorgen." Glimlacht Niels als hij opkijkt van de telefoon. "Goedemorgen." Groet ik hem terug en loop dan door naar de keuken, waar ik Julia met haar rug naar mij toe zie staan. "Goedemorgen." Groet ik haar zachtjes om haar niet te laten schrikken. "Goedemorgen Fenne." Groet ze glimlachend terug en gaat verder met het persen van de sinaasappels in de pers machine. "Kan ik je misschien ergens mee helpen?" "Ja, graag. Wil jij de broodjes in de oven doen?" Julia wijst naar de broodjes die op het aanrecht liggen en ik knik mijn hoofd. Ik pak een schaar uit de la, waarmee ik de verpakking open maak en leg daarna de broodjes op de bakplaat.

"Nog lekker geslapen vannacht?" Vraagt Julia als ik de oven dicht klap. "Ja, best oke. Het bed was prima, maar niet zo lekker als thuis." Vertel ik haar en gooi dan de verpakking van de broodjes in de prullenbak. "Jij?" "Ja, ik had precies hetzelfde. Het is prima voor een week, maar niet langer hoor, dat kan mijn rug niet aan." Lacht Julia. Ik schenk haar een glimlach terug en pak ondertussen de borden uit de kast om de tafel te dekken. 1 voor 1 leg ik ze op de tafel neer en loop dan terug om het bestek te pakken. "Wat zijn jullie goed bezig, dames." Niels komt de keuken binnengelopen met een grote glimlach op zijn gezicht en slaat zijn armen om Julia heen. Met een glimlach kijk ik naar de twee die knuffelend in de keuken staan. Waarom zijn zij ook al zo leuk samen? Alle koppels die hier zijn, zijn ontzettend schattig samen. Gisteravond toen we op de bank zaten, waren alle koppels allemaal een beetje tegen elkaar aangekropen en mijn single hart kon dat echt niet aanzien. Dan wil ik dat ook, iemand waar je tegen aan kan kruipen tijdens een avondje op de bank en dan een dekentje over ons heen. Ik zie het al helemaal voor me, alleen kan ik het niet uitvoeren, want ik heb geen vriendje en dat is eigenlijk ook wel prima. Ik heb geleerd van mijn vorige relatie, want soms was het meer drama en tranen, dan lachen en vrolijk zijn samen en daar heb ik nu niet zo veel zin in. Ik weet wel dat het er bij hoort een beetje drama, maar niet dat je relatie daar aan af hangt.

"Ontbijt is klaar." Roept Julia door de woonkamer heen als ik de broodjes uit de oven haal en ze in een mandje leg. Ondertussen is iedereen 1 voor 1 de kamer binnen komen druppelen. We hadden gisteravond met elkaar afgesproken om om half negen met elkaar te ontbijten, zodat we om half 10 weg kunnen rijden voor onze eerste activiteit van de vakantie. We gaan vandaag mountainbiken in het bos, dus ik ben heel erg benieuwd hoe dat gaat aflopen. Als iedereen aan tafel zit, kunnen we gelijk beginnen met eten.

Na het eten, loop ik naar boven om een geschikte outfit aan te doen voor het mountainbiken. In mijn slaapkamer open ik mijn kast, waar ik een voetbalbroekje en een beige t-shirt uit haal. Na het omkleden, borstel ik nog een keer mijn haar door en vlecht mijn haar, zodat het niet in de weg zit vandaag. In de badkamer poets ik nog even snel mijn tanden en dan is het al bijna half 10. Met een paar schoenen in mijn hand en een trui over mijn schouder heen, loop ik de trap af waar Evi en Sascha hun schoenen aan het aantrekken zijn.

Zelf trek ik ook mijn schoenen aan en loop dan naar buiten, waar ik de stralen van de ochtendzon al op mijn armen voel tintelen. Wat een mooie dag om te gaan fietsen, denk ik bij mezelf. "Sam, waar zijn de autosleutels gebleven?" Roept Sara hard naar Sam die buiten met Rick en Matthy staat te praten. "Weet ik niet, jij had ze als laatst, volgens mij." Zegt Sam rustig terug, als hij richting Sara loopt en als hij snel een blik naar mij werpt, zie ik dat hij met zijn ogen rolt. Zacht grinnik ik om zijn actie. "Nee, ik heb ze aan jou gegeven, gisteravond. Sam waar heb je ze gelaten?" Roept Sara met een geïrriteerde stem naar Sam en gooit ondertussen haar handtas op zijn kop bij de voordeur.

"Gevonden!" Achter me hoor ik Sam roepen en het gerinkel van sleutels die tegen elkaar aankomen. We zijn ondertussen wel een paar minuten verder en de rest is ook bij mij in de buurt, voor het huis komen staan. "Yes, we kunnen gaan!" Roept Evi als ze de deur achter zich dicht trekt en met de sleutel de deur op slot draait. Bij de auto van Sam, zie ik hem en Sara staan. Zal ik met hen meerijden? Ik zet een paar stappen dichterbij en hoor ze alweer met elkaar kibbelen. Een beetje beduusd kijk ik naar de twee. Eigenlijk heb ik niet zoveel zin om met die twee mee te rijden, als ze in deze staat zijn. Dan voel ik me echt het derde wiel aan de wagen. Nee, daar heb ik echt geen zin in, maar met wie moet ik dan meerijden?

"Fenne." Nog voordat ik de vraag die ik aan mezelf stelde kan beantwoorden, wordt mijn naam geroepen. Ik draai mijn hoofd de kant op waar ik mijn naam vandaan hoor komen en zie Matthy bij zijn auto staan. Met zijn arm zwaait hij, als teken dat ik naar hem toe komen. Ik knik mijn hoofd en loop naar hem toe. "Rijd maar met ons mee, want die twee zijn niet zo gezellig, denk ik." Grinnikend wijst Matthy naar de twee die nog steeds aan het kibbelen zijn bij de auto. "Dat denk ik ook niet, nee." Schud ik lachend mijn hoofd. "Stap maar in dan kunnen we gaan." Zegt Matthy en opent zijn deur. Ik knik mijn hoofd en open dan de autodeur, om op hetzelfde plekje te zitten als gisteren op de heen weg.

"Hey, Fenne." Begroet Rick me met een glimlach als hij zijn hoofd mijn kant opdraait. "Hoi." Groet ik hem terug en maak dan mijn gordel vast. Matthy start de auto en rijdt dan het terrein af, achter de andere auto's aan. "Waren die twee nou nog steeds bezig met kibbelen?" Vraagt Rick met een zucht. "Ja, ze bleven maar doorgaan." Grinnik ik terug naar hem. "Daarom rijdt Fenne nu met ons mee en niet met die ongezellige twee." Zegt Matthy en schenkt me een glimlach door de achteruitkijkspiegel. "Is het hier wel gezellig dan?" Vraag ik zo serieus nodig, ookal moet ik stiekem wel lachen om de reactie van Matthy. Verbaasd kijkt hij kort naar mij door de achteruitkijkspiegel. "Wij zijn heel gezellig, toch Matthy." Zegt Rick als hij zijn arm kort tegen die van Matthy aan stoot en Matthy knikt uitbundig zijn hoofd. "Ja, heel gezellig." Zegt Matthy kort en werpt een snelle knipoog naar mij door de achteruitkijkspiegel. Ik voel mijn wangen warm worden en kijk snel weg, door het raam naar buiten. Ik staar naar de bomen en huizen die snel voorbij schieten. Hoe krijgt hij het toch steeds voor elkaar om mijn wangen zo warm te krijgen? Het wordt echt bijna irritant.

"Hey, ik word gebeld." Zegt Matthy als er een ringtoon van een telefoon door de auto te horen is. "Ow, het is Saar." Zegt Rick als hij wijst naar de naam van Saar die te zien is op het kleine beeldschern van de auto. "Hey Saar." Begroet Matthy als hij opneemt. "Is Fenne bij jou?" Vraagt Sara met een lichte paniek in haar stem. "Ja, hoor ze is hier." Zegt Matthy. "Ja, ik zit bij Matthy in de auto." Vertel ik aan Sara. "Waarom neem je je telefoon dan niet op, ik heb je wel 5 keer gebeld. Ik dacht dat je bij ons in de auto kwam en opeens was je weg." Ratelt Sara door. Ik pak mijn telefoon uit mijn achterzak en zie inderdaad dat Sara me vijf keer heeft geprobeerd te bellen. "Oeps, sorry! Het is hier zooo gezellig dat ik het helemaal niet doorhad." Vertel ik lachend aan haar en ik zie Rick en Matthy ook lachen. "Haha, heel grappig." Hoor ik Sara zuchten door de telefoon heen. "Saar, maak je geen zorgen, ik rijd met Matthy mee en ik zie je zo als we er zijn." "Oke, tot zo." Zegt Sara terug en zucht nog een keer opgelucht. De verbinding wordt verbroken en een zachte grinnik kan ik niet onderdrukken. Soms is ze ook zo'n chaoot, maar dat maakt haar altijd zo leuk en ik ben blij dat ik haar mijn beste vriendin mag noemen. "Dat is er ook eentje hoor." Lacht Rick en ik knik lachend mijn hoofd. "Dat is ze zeker."