Better Together/ Matthy het Lam

Hoofdstuk 22

"Wie gaat er zo even met ons mee boodschappen doen?" Sam kijkt ons vragend aan als hij op staat van de picknicktafel. Iedereen kijkt elkaar een beetje aan, maar niemand reageert echt terug op de vraag van Sam. Ik zelf heb eigenlijk helemaal geen zin om boodschappen te gaan doen en al helemaal niet nu ik me nog steeds een beetje vies voel. Ik wil echt heel graag mijn haren wassenet shampoo. "Ik ga wel mee." Komt er uit de mond van Rick en Sam knikt glimlachend naar hem. "Fijn, zullen we dan nu gelijk gaan?" Sara en Rick staan gelijk op van de picknicktafel en pakken hun spullen. "Hier is de sleutel van het huisje." Sam geeft de sleutel aan Niels en dan lopen ze met zijn drieën naar de auto toe, nadat ze ons gedag hebben gezegd.

Niet veel later staat de rest van de groep ook op en pakken we onze spullen om richting het vakantiehuis te gaan. "Rijd je met mij mee?" Vragend kijkt Matthy me aan als hij naast me komt lopen en ik knik mijn hoofd. "Ja, is goed." Glimlachend kijk ik hem aan en samen lopen we naar zijn auto, die staat te shinen in de zon. Matthy haalt de auto van het slot en ik stap bij de passagiersdeur in. "Ow, wow voorin heb je veel meer ruimte dan achterin." Merk ik op. Ik strek mijn benen uit naar voren en raak nauwelijks het dashboard van de auto aan. Naast me hoor ik Matthy grinniken en ik kijk hem lachend aan. "Ja, zeker met van die kleine beentjes." "Ik heb geen kleine beentjes." Boos kijk ik hem aan en hou mijn vuist in de lucht, alsof ik hem zo een stomp ga geven. "Je hebt korte, maar wel hele mooie beentjes." Grijnzend kijkt Matthy me aan en werpt me een dikke knipoog. Ik sla boos mijn armen over elkaar heen en staar door het raam heen. "Awh, ben je nu boos?" Matthy legt zijn hand op mijn been en knijpt er zachtjes in om mijn aandacht te trekken. Ik laat een neppe geërgerde zucht los en kijk hem niet aan, maar het raam aan mijn rechterkant. Ik ben al niet meer boos, maar doe net alsof, maar dat hoeft hij niet te weten. "Fenne." Zegt Matthy zachtjes en plukt zachtjes aan mijn knot om weer mijn aandacht te pakken. Ik probeer zo goed mogelijk mijn pokerface aan te houden, maar dat is toch best moeilijk. "Oh, Fenne." Komt er met een gek stemmetje uit de mond van Matthy. Ik bijt op mijn lip en sluit mijn ogen om mijn lach er nog net niet uit te proesten. "Oh, Fenne." Klinkt er nog een keer en ik begin te grinniken, waardoor mijn eigen lichaam me verraad, door het trillen van mijn lach. "Wat hoor ik daar. Hoor ik daar nou die mooie lach van jou?" Hoofdschuddend draai ik me lachend naar hem toe en Matthy kijkt me lachend aan. "Kijk dat is al veel beter." Matthy tikt me zachtjes op mijn neus met zijn wijsvinger. Ik voel mijn wangen helemaal rood worden door zijn lieve gebaar en weet ik even niet zo goed wat ik moet zeggen. Maar voordat ik het weet komt zijn gezicht dichter bij de mijne en voel ik zijn heerlijke lippen op de mijne. Ik geniet van onze fijne, maar korte zoen die veel te snel voorbij is. Glimlachend laat ik hem los en ga weer recht in mijn stoel zitten.

Matthy zoekt het adres op van het vakantiehuis, waarna hij de auto start en de parkeerplaats afrijdt. "Dit was leuk, hé." Zeg ik om de stilte te verbreken. "Ja, dit was echt heel leuk." Ik draai mijn hoofd naar hem toe en zie hem enthousiast zijn hoofd knikken. "Ik zat er aan te denken om dit ook een keer voor een video te doen." "Ohh, ja dat is echt een leuk idee." Reageer ik enthousiast, denkend aan het videoidee. "Ik denk alleen dat er dan ook iemand in het water valt." "Ja, zowiezo, maar wie dat is de vraag. Wie denk jij?" Ik tik met mijn vinger tegen mijn kin aan. "Ik twijfel." "Tussen wie twijfel je?" Matthy kijkt me kort vragend aan voordat hij zich weer focust op de weg. "Uhm, wat is zijn naam ook alweer. Ik heb twee mensen in mijn hoofd, maar ik ben een naam vergeten." "Kan je ze omschrijven?" Ik knik mijn hoofd. "Uh, lang en bijna kaal." "Milo." Roept Matthy gelijk lachend als ik het woord 'kaal' heb gezegd. "Ja, die en ik denk ook Koen. Ik weet niet maar hem zie ik ook wel zo om kantelen met zo'n kano." Vertel ik hem en Matthy begint hard te lachen. "Zo, ja ik denk dat Koen ook best zo om zou kunnen kantelen." Grijzend kijk ik hem aan als we samen denken aan het beeld van Koen in een kano en die dan om kantelt. "Nu krijg ik er alleen nog maar meer zin in." Zegt Matthy en legt zijn hand weer op mijn bovenbeen neer. De warmte van zijn hand gloeit over mijn been heen, waardoor ik het alleen nog maar warmer krijg. Voorzichtig leg ik mijn hand op de zijne en wrijf zachtjes over zijn vingers heen.

Na een mooie rit door de ardennen heen, zijn  we weer aangekomen bij het vakantiehuis. Onderweg hebben Matthy en ik nog veel leuke gesprekken gehad en hard meegezongen met de muziek die er op de radio werd gedraaid. "Zo daar zijn we weer." Matthy draait de auto de oprit op en laat de motor van de auto stil vallen, nadat hij hem heeft geparkeerd. We stappen beide de auto uit en pakken onze spullen uit de kofferbak.

"Weet jij wat we vandaag voor de rest nog gaan doen?" Vraag ik aan Matthy als we naar de deur van het huis lopen. De rest van de groep die niet naar de supermarkt gingen, zijn er al dus we kunnen gelukkig naar binnen. "Uhm, nee ik heb echt geen idee. Beetje chillen hoop ik." "Hoop ik ook, ben eigenlijk best wel moe en wil heel graag douchen." Ik laat een diepe zucht als ik een hand door mijn bijna droge haar heen haal. "Dat begrijp ik helemaal." Matthy kijkt me lachend aan en maakt de deur voor ons open. Binnen zien we de rest uitgeput op de bank zitten met wat drinken in hun handen. "Zo hé hé, hebben jullie de weg ook weer terug gevonden." Roept Niels als hij lachend met zijn vinger naar zijn horloge wijst. Lachend schud Matthy zijn hoofd en ik rol met mijn ogen om de opmerking van Niels.

Nadat ik ook nog even wat heb gedronken, vind ik het wel tijd worden om mijn vieze haren te gaan wassen. Ik sta op van de bank en breng mijn lege glas naar de keuken, waarna ik weg naar mijn slaapkamer vervolg.  Boven aangekomen pak ik schone kleren uit mijn kast. In de badkamer trek ik mijn shirt uit en dan valt mijn blik op mijn pols. 'Kutzooi, als ik nu ga douchen, dan wordt mijn hele pols weet nat en gaat de make up er af.' Zuchtend kijk ik om heen. Ga ik helemaal onder de douche, waardoor mijn arm nat wordt of ga ik op zijn kop hangen onder de kraan om mijn haren te wassen? Twijfelend kijk ik om me heen. "Wat ga ik doen?" Mompel ik in mij zelf, als ik een handdoek uit het kastje haal en mezelf even in de spiegel aankijk. Ik haal de knot uit mijn haren en laat het los over mijn schouder heen gaan. Ik laat nog een laatste blik op mijn pols vallen en besluit dan om maar gewoon op zijn kop te gaan hangen. Wie schoon haar wil moet pijn lijden. Dat is echt zo'n uitspraak wat mijn moeder altijd tegen me zei als ze mijn haren aan het borstelen was en ik bijna moest huilen, omdat ze zo het hardhandig deed.

Na ongeveer 10 minuten op zijn kop te hebben gehangen, waardoor al mijn bloed naar mijn hoofd is gestegen en ik een beginnende hernia heb gekregen is mijn haar weer schoon en fris. Opgelucht kom ik overeind en droog mijn haar met de handdoek. Ik haal er even snel nog een borstel door heen en besluit het door de lucht te laten opdrogen. Ik trek mijn t-shirt weer aan en loop dan de badkamer weer uit. Met mijn natte haren loop ik naar beneden naar de woonkamer, waar de rest van de groep nog steeds zit. Het plekje waar ik eerst zat, zit Sam nu. Het enige plekje op de bank wat nog vrij is, is naast Matthy. Niet dat ik het erg vind, maar ik zit nog niet of ik voel de ogen van Sara al op me branden. Ik kijk haar en zie haar wenkbrauwen een paar keer op en neer gaan. Glimlachend schud ik mijn hoofd naar en richt me dan op mijn vingers die friemelen aan mijn t-shirt.

Uit het niets leunt er iemand naar me toe en verschrikt kijk ik opzij. Het gezicht van Matthy is heel dichtbij de mijne. Nog voordat ik iets kan zeggen of doen, brengt Matthy zijn neus naar mijn haren en ruikt er aan. "Mhmm, je haren ruiken weer heerlijk." Mompelt Matthy zachtjes en een grote glimlach ontstaat op mijn gezicht. "Dankjewel." Zeg ik zachtjes terug en Matthy schenkt me nog een lieve glimlach. Blozend kijk ik de andere kant op en friemel nog iets harder aan mijn t-shirt. Ik kan mijn vingers gewoon niet stil houden, net als de vlinders die als een gek weer door mijn buik heen fladderen.