Sunflower

Waffle

İzuku duştan çıktı, Katsuki kahvaltı hazırlıyordu. İzuku'nun kafasında dönüp duran bir soru vardı,

"Kacchan neden bana eskisinden daha farklı davranıyor?"

Derin düşüncelere dalmıştı ki düşünmesi
Katsuki'nin bağırışı ile son buldu.

"Oİ LANET DEKU GEL DE YARDIM ET NE SİKİME DURUYORSUN ORDA?!"

Hemen Kacchan'a yardım etmeye gitti. Deku mutfakta kötü değildi ama belli oluyor ki Katsuki kadar da iyi değildi..

"İnek waffle yapacağım, sevip sevmemen umrumda değil." dedi Katsuki .

Sessizce masanın yanına gitti İzuku, tabakları aldı ve masaya yerleştirdi. Aklına bir anda annesi geldi, kim bilir ne kadar endişlenmiştir annesi..

"Kacchan a-annem-"

"Annem annene burda olduğunu söyledi, mızmızlanıp kafamı şişirme."

Kahvaltı yaparken İzuku sorular sormaya başladı.

"Bu ev de neyin nesi? Sen benim evime yakın bir yerde oturuyordun?" Dedi İzuku.

"Ailemin hediyesi, okulu başarı ile bitirdiğim için ,
şimdi sus cevabını aldığına göre aptal sorularınla kafamı doldurma."

Ama İzuku konuşuyordu.

"Annenle daha önce tanışmıştım biliyor muydun? Onunla pazarda anneme yardım ederken karşılaştım ve Bayan Bakugou ile sohpet etmiştim. Bana birkaç tane çocukluk anını anlatmıştı haha." dedi İzuku.

"O LANET BUNAK KARI NE ANLATTI SANA?!"

"Neyse kafanı doldurmayayım." dedi İzuku, wafflenı yemeye devam etti.

"KONUŞSANA LANET İNEK!" diye bağırdı Katsuki İzuku böyle bir tepki beklemiyordu , Katsuki'nin bağırması ile irkildi ve yediği şey boğazında kaldı. Bir anda öksürmeye başladı, bunu gören Katsuki'nin ödü kopmuştu, hemen İzuku'ya su getirdi.

"BİR GÜN ÖLECEKSİN BU DALGINLIĞIN YÜZÜNDEN SİKİK YEŞİL SAÇLI!"

İzuku nefes alamadığı için bir an kıpkırmızı olmuştu. Ama waffle cok seviyordu ve hala açtı , yemeye devam etti.

"LAN NEFES ALSANA GERİZEKALI , BOĞULACAKSIN !" diye bağırdı Katsuki.

İzuku yemeğini yedikten sonra okul formasını giymek için odaya gitti, üstünü giyip çantasını sırtına taktıktan sonra mutfağa doğru ilerlerken Katsuki
onu bir anda duvara doğru itekledi ve İzuku çok sert olmasada hızlı bir şekilde duvara çarptı, küçük bir çığlık attı. Sonra kafasını kaldırdığında Kacchan onun nefesini hissetcek kadar yakındı. İzuku çok korkmuştu, zaten birkaç ay boyunca yaşadıkları yüzünden ruh hali çok dengesizdi. Çok dayanıksızdı..

Kacchan bağırmaya başladı.

"Bana bak lanet Deku, bu sana olan son sakin davranışım bundan sonra karşıma çıkma ve benimle muhattap olma , o çirkin sikik suratını görmek istemiyorum." Dedi.

İzuku'nun suratı bembeyaz olmuştu bir an , bunu Katsuki bile fark etmişti. Göz yaşları bir anda süzülmeye başladı gözlerinden İzuku'nun, sonra hızla kapıya koştu çıktı o evden.. Katsuki bunları ona sürekli derdi ama neden şimdi farklı hissediyordu , neden?

Okula gitmedi, koşarak sahile gitti çünkü orada rahatlamak istiyordu. Sahile gitti , oturdu. Akşama kadar orada aynı bankta oturdu, saat gece 1 olmuştu ama İzuku olanları tam anlamıyla kafasına takmıştı ve yine ağlamaya başladı, gözleri şişmişti.

Hıçkırarak konuştu kendi kendine:

"Sanırım kendimden nefret etmeye başlıyorum, olmuyor uyumak istiyorum ama korkuyorum bu kabusların beni ele geçirmesini istemiyorum, ben sadece huzur ve beni seven insanlarla bir arada olmak istiyorum.. ben sarılmak istiyorum..." dedi daha çok hıçkırmaya başlayarak.