Sunflower

Bateri

"Deku diyorum, annesiyle baş başa vakit geçirmesi gerekiyor. Anladın mı?"

"Neden?"

"Çünkü ondan ayrı kaldı bir süre."

"..."

"Tch. Gidiyorum ben odama."

***

Gün geçer saat , 16:30 olur. Katsuki evde yapıp yapabileceği tüm aktiviteleri yapar. Artık tam anlamıyla yapacak hiç bir şey kalmamıştır.

"Ya sikeyim Deku da aramadı hiç. Tamam annesiyle vakit geçirsin dedim de ben yalnız kaldım şimdi bu siktiğim evde."

"..."

Canı sıkılan Katsuki birazcık dolanır evin içinde, duvarda eski bir gruptayken bateri çaldığı fotoğrafı görür. Artık ne yapacağını biliyordur. Üst kattan aşağıya iner ve salonla kitap okurken uyuyakalmış annesini sarsarak uyandırır.

"Ne oldu lan."

"Baterim nerde?"

".."

"Uyan lanet bunak."

"..."

Sarsmaya başlar yine annesini,

"Rahat bırak lan beni."

"Şu siktiğimin baterisinin yerini söyle."

"Depoya kaldırdım."

"Neresinde?"

"Kapının hemen arka tarafında."

"..."

Cevap vermeden iner depoya ve baterisini parça parça yukarıya taşır.

"Hah ben tozludur zannediyordum, aptal karının kafası çalışmışta kılıflarına koyup örtü örtmüş üstüne bunun."

"Ben her şeyde harikayım ya, Deku ne kadar da şanslı, hayatında ben gibi biri var."

"Heh."

"Bunu şimdi öyle bir çalcam ki yerinden sıçrayacak."

"..."

"Odanın kapısını da kapatmayayım."

"..."

İkinci kattan aşağıya doğru inen merdivenlerin önündeki kapıyı da sonuna kadar açık bırakır.

İlk önce biraz pratik yapar sonra çalabileceği en yüksek sesle çalmaya başlar, Mitsuki aşağıya gelen sesle uykusundan uyanır ve yukarıya doğru çıkmaya başlar.

Katsuki'nin kapısının da açık olduğunu görünce bunu kasıtlı bir şekilde yapıldığını anlar.

"LAN MANYAK SEN NİYE BİR RAHAT VERMİYORSUN."

"Hahaha, duyamıyorum ki seni."

Mitsuki, odanın kapısını çeker kapatır, sonra da merdivenlerin olduğu yerdeki kapıyı kapatır. O sırada Katsuki gülme krizi geçirmemek için zor tutuyordur kendini. Daha fazla dayanamaz ve durur.